Historia języka szwedzkiego 09-HJS-11
Prezentacja zarysu historii języków germańskich i skandynawskich oraz najważniejszych epok w historii języka szwedzkiego i podstaw ich wyodrębnienia
Prezentacja najważniejszych zabytków piśmienniczych epoki runicznej oraz pisma runicznego, korpusów inskrypcji runicznych oraz stanu badań
Prezentacja najważniejszych zabytków piśmienniczych epoki staroszwedzkiej i ich edycji
Przedstawienie charakterystyki epoki staroszwedzkiej pod względem fonologicznym, morfologicznym, składniowym i leksykalnym oraz stanu badań
Prezentacja najważniejszych zabytków piśmienniczych epoki nowoszwedzkiej i ich edycji
Przedstawienie charakterystyki epoki nowoszwedzkiej pod względem fonologicznym, morfologicznym, składniowym i leksykalnym oraz stanu badań
Prezentacja najważniejszych słowników zawierających informacje etymologiczne, korpusów tekstów historycznych, współczesnych edycji oraz narzędzi służących do badań korpusowych (KWIC)
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
Potrafi wyróżnić najważniejsze epoki w historii języka szwedzkiego, podać podstawy ich wyróżnienia oraz główne źródła wiedzy o nich
Potrafi scharakteryzować każdą z epok pod względem systemu fonologicznego, morfologicznego, składniowego i leksykalnego
Potrafi umiejscowić szwedzkie teksty we właściwej epoce i gatunku literackim
czyta znormalizowane teksty staroszwedzkie (1225-1526) korzystając z materiałów pomocniczych (słowniki)
czyta normalizowane oraz nienormalizowane teksty nowoszwedzkie (1526-1900) bez pomocy słowników
Posługuje się słownikami i innymi materiałami pomocniczymi, korzysta z korpusów obejmujących materiał staro- i nowoszwedzki
Krytycznie odnosi się do badań historycznojęzykowych oraz współczesnych edycji tekstów
Kryteria oceniania
Wykład, prezentacje studentów, dyskusja wokół literatury przedmiotu F: ocena dyskusji w grupie, ocena prezentacji
P: egzamin pisemny
Wykład, prezentacje studentów, dyskusja wokół literatury przedmiotu F: ocena dyskusji w grupie, ocena prezentacji
P: egzamin pisemny
Wykład, wspólny odczyt wybranych tekstów źródłowych F: analiza tekstów
P: egzamin pisemny
Wspólny odczyt i analiza wybranych tekstów staroszwedzkich F: analiza tekstów
P: egzamin pisemny
Wspólny odczyt i analiza wybranych tekstów nowoszwedzkich F: analiza tekstów
P: egzamin pisemny
e-learning F: ćwiczenia słownikowe i korpusowe
P: egzamin pisemny
e-learning F: ćwiczenia
słownikowe i korpusowe
P: egzamin pisemny
. Kryteria oceny
5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
Literatura
Bergman, Gösta. Kortfattad svensk språkhistoria.
Pettersson, Gertrud. 1997. Svenska språket under sju hundra år. Lund: Studentlitteratur
Wessén, Elias. Svensk språkhistoria I-III.
Widmark, Gun. 2000. Det språk som blev vårt. Uppsala: Swedish Science Press
Fornsvenska textbanken www.nordlund.lu.se oraz Kalltext (Spraakbanken) http://spraakbanken.gu.se
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: