Historia Języka Litewskiego 09-HJL-12
Języki bałtyckie, rodzina języków ide., grupa bałtosłowiańska, zmiany językowe, językoznawstwo a historia, najstarsze teksty litewskie, pierwsze słowniki i gramatyki litewskie, zmiany językowe na przestrzeni od XVI do XIX wieku.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Zna metody językoznawstwa historycznego (rekonstrukcja zewnętrzna, wewnętrzna); wie, co analiza językowa mówi na temat przeszłości.
Potrafi określić stopnie pokrewieństwa między językami bałtyckimi.
Potrafi wymienić najważniejsze dzieła epoki starolitewskiej i scharakteryzować je pod względem cech fonetycznych, morfologicznych i dialektalnych (Mażwid, Bretkun, Dauksza, Szyrwid).
Potrafi wskazać najważniejsze różnice językowe między epoką staro- i nowolitewską (m.in. zmiana szyku zdania, zanik przypadków postpozycyjnych, zmiany w słownictwie).
Umie wymienić najważniejsze gramatyki i słowniki litewskie i scharakteryzować je pod względem zmian w sposobie opisu języka (Szyrwid, Klein, Kurschat, Schleicher).
Kryteria oceniania
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest referat i zaliczenie testu.
Literatura
Dini, Pietro Umberto. 2000. Baltų kalbos. Lyginamoji istorija, Vilnius: Mokslo ir enciklopedijų leidybos institutas
Otrębski, Jan. 1958. Gramatyka języka litewskiego. T. 1. Warszawa: PWN
Zinkevicius, Zigmas. 1984-1990. Lietuvių kalbos istorija, t. 1-4. Vilnius: Mokslas
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: