Historia języka francuskiego 09-HJF-6LF-11
1. Kierunki i charakter zmian językowych począwszy od łaciny ludowej. Zmiany w łacinie ludowej w stosunku do łaciny klasycznej (poziomy: fonetyczny, gramatyczny i leksykalny).
2. Przyczyny zmian na poziomie formalnym języka: mechaniczne (assimilation, palatalisation, diphtongaison, métathèse, dissimilation, différentiation), psychologiczne (analogie, contamination), społeczno-kulturowe.
3. Przyczyny i skutki zmian na poziomie semantycznym jednostek językowych. Typy znaczeń (etymologiczne, aktualne, podstawowe, przenośne, derywowane itd.).
4. Zmiany na poziomie gramatycznym ze szczególnym uwzględnieniem deklinacji (stopniowy zanik fleksji przypadków gramatycznych).
5. IX wiek. Początki piśmiennictwa. Analiza pierwszych tekstów francuskich (Serments de Strasbourg, Cantilène de Ste Eulalie) i następnie wybranych tekstów reprezentatywnych dla poszczególnych epok rozwoju języka francuskiego.
6. Od wielojęzyczności, dialektów w starofrancuskim do kształtowania się języka narodowego, coraz bardziej znormalizowanego.
7. Kształtowanie się ortografii francuskiej.
8. Relatynizacja słownictwa francuskiego i jej konsekwencje.
9. Le français classique: zmiany konsolidujące współczesny francuski; puryzm, préciosité, burlesque.
W cyklu 2022/SL:
1. Que veut dire « l’origine d’une langue à partir d’une autre » ? Deux couches : érudite et populaire. Périodisation de l’histoire du français |
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Ogólnie: Znajomość języka francuskiego na poziomie co najmniej B2.
Podstawy języka łacińskiego.
| W cyklu 2022/SL: Zaawansowana znajomość francuskiego, znajomość angielskiego w stopniu umożliwiającym lekturę tekstów naukowych, podstawy języka łacińskiego |
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2025/SL: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2020/SL: | W cyklu 2018/SL: | W cyklu 2022/SZ: | W cyklu 2023/SL: | W cyklu 2021/SL: | W cyklu 2024/SL: |
Cele kształcenia przedmiotu cyklu
Efekty kształcenia
Student po zakończeniu zajęć:
1. Zna podstawowe prawa rządzące ewolucją języka naturalnego, tzn. rozpoznaje i nazywa przyczyny rozwoju języka na poziomie formalnym i semantycznym.
2. Identyfikuje zjawiska i typy struktur na różnych etapach rozwoju jęz. francuskiego; posługuje się adekwatnym nazewnictwem z zakresu badań diachronicznych.
3. Rozumie, że zmiany w fonetyce pociągają za sobą zmiany na innych poziomach języka i na dowód tego podaje samodzielnie przykłady.
4. Jest w stanie przeanalizować krótkie fragmenty francuskich tekstów dawnych, wskazując napotykane problemy.
5. Rozpoznaje epokę, z której pochodzi dany tekst przy stosowaniu kryteriów językowych.
6. Korzysta z fachowej literatury poświęconej historii języka francuskiego dostosowanej do poziomu wiedzy.
Kryteria oceniania
Metody i kryteria oceniania
Egzamin pisemny na koniec semestru
Zaliczenie przedmiotu na ocenę: zadania domowe polegające na pracy z tekstem oraz przypomnieniu sobie niektórych pojęć z zakresu językoznawstwa
bardzo dobry (5,0): student/ka uczestniczy aktywnie w zajęciach, rozumie, na czym polega analiza diachroniczna, zna przerobiony na zajęciach materiał (prawidłowo podaje przyczyny i kierunki zmian językowych na różnych poziomach) - ogólnie znakomita wiedza z zakresu zagadnień poruszanych na zajęciach.
dobry plus (4,5): student/ka uczestniczy aktywnie w zajęciach, pamięta przerobiony materiał (prawidłowo podaje przyczyny i kierunki zmian językowych na różnych poziomach), rozumie, na czym polega analiza diachroniczna - ogólnie jak wyżej, lecz procentowo uzyskuje nieco słabszy wynik z testu egzaminacyjnego.
dobry (4,0): jak wyżej, lecz procentowo uzyskuje nieco niższy wynik.
dostateczny plus (3,5): jak wyżej.
dostateczny (3,0): zadowalająca wiedza w w/w zakresie (dopuszczalne błędy w teście egzaminacyjnym).
niedostateczny (2,0): student/ka nie pamięta, co było na zajęciach; nie potrafi zilustrować wiedzy przykładami, nie zna przerobionego materiału - ogólnie wiedza niezadawalająca.
Praktyki zawodowe
Nie przewiduje się.
Literatura
1) C. Marchello-Nizia, B. Combettes, S. Prévost, T. Scheer, Grande Grammaire Historique du Français, De Gruyter Mouton, 2020
2) Allière, J., La formation de la langue française, PUF, 1982.
3) Baril, A., Manuel d’initiation à l’ancien français, Ellipses, Paris, 1982.
4) Blanco, X., Bogacki, K. Introduction à l'histoire de la langue française, Universitas Autònoma de Barcelona, Servei de Publicacions, Bellaterra, 2014.
5) Bogacki, K., Anthologie de l’ancien français, Oficyna Wydawnicza LEKSEM, Łask, 2003.
6) Burdy, Philipp. 2015. Le français dans l’histoire : depuis ses origines jusqu’au XVIe siècle. In Claudia Polzin-Haumann and Wolfgang Schweickard (eds.), Manuel de linguistique française. Berlin: De Gruyter. 11-38 (fragmenty : 17-19; 24-25 ; 29-36). http://han.amu.edu.pl/han/ebook-chapter-de-gruyter-le-francais-dans-l-histoire
7) Chaurand, J., Histoire de la langue française, PUF, 1969.
8) Guiraud, P., L’Ancien Français, PUF, Paris, 1971.
9) Guiraud, P., Le Moyen Français, PUF, Paris, 1963.
10) Marchello-Nizia, Ch.. 1999. Le français en diachronie. Douze siècles d’évolution. Gap. Editions d’Ophrys.
11) Perret, M., Introduction à l’histoire de la langue française, SEDES, Paris, 1988.
12) Sypnicki, J., Histoire interne et externe de la langue française, Poznań, 1977.
W cyklu 2022/SL:
Marcello-Nizia, Chrstiane (1999), Le français en diachronie. Douze siècles d’évolution, Paris, Ophyrys. Burdy, Philipp (2015) « Le français dans l’histoire : depuis ses origines jusqu’au XVIe siècle », in : Polzin-Haumann, Claudia ; Schweickard, Wolfgang (éds.), Manuel de linguistique française. Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston, pp. 11-38. Carlier, Anne ; Guillot-Barbance, Céline (éds.) (2018) Latin tardif, français ancien : continuités et ruptures. Walter de Gruyter GmbH, Berlin/Boston. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: