Historia języka francuskiego 09-HISJĘZ-66

Nastepujące zagadnienia objęte są programem zajęć: kierunki i charakter zmian językowych; przyczyny zmian na poziomie formalnym języka: mechaniczne (np. assimilation, palatalisation, métathèse, dissimilation, différentiation), psychologiczne (np. analogie, contamination), społeczno-kulturowe; przyczyny i skutki zmian na poziomie semantycznym jednostek językowych; typy znaczeń (np. etymologiczne, aktualne, podstawowe, przenośne, derywowane itd.); przejawy gramatyczne (deklinacja, koniugacja)od łaciny ludowej, poprzez starofrancuski do współczesnego języka francuskiego; kształtowanie się ortografii francuskiej; lektura tekstów reprezentatywnych dla poszczególnych epok rozwoju języka francuskiego.

Cele kształcenia

1/ przekazanie wiedzy z zakresu podstawowych praw rządzących rozwojem języka francuskiego w okresie od łaciny ludowej do czasów współczesnych 2/ zapoznanie studentów z najważniejszymi czynnikami warunkującymi zmiany językowe, jak: przyczyny mechaniczne wynikające z charakteru artykulacji w języku naturalnym, przyczyny psychologiczne, społeczno-kulturowe oraz historyczno-geograficzne 3/ nakierowanie uwagi na fakt, iż zmiany językowe występują na wszystkich poziomach języka, tj. na poziomie fonetycznym, gramatycznym oraz semantycznym 4/ uświadomienie studentom, iż zjawiska są ze sobą powiązane: zmiany fonetyczne powodują zmiany na poziomie morfoskładniowym 5/ wprowadzenie studentów do samodzielnej analizy tekstów starofrancuskich i średniofrancuskich 6/ wykazanie, że zmiany językowe mają charakter ogólny: zachodzą diachronicznie i synchronicznie oraz dotyczą każdego systemu językowego

Kierunek studiów

filologia romańska

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

III rok

Efekty kształcenia

Student po zakończeniu zajęć:
1/ zna podstawowe prawa zachodzące w ewolucji języka naturalnego, tzn. rozpoznaje i nazywa przyczyny rozwoju języka na poziomie formalnym i semantycznym,
2/ posługuje się fachową terminologią z zakresu językoznawstwa historycznego
3/ rozumie, że zmiany na poziomie fonetycznym pociągają za sobą zmiany na innych poziomach języka
4/ potrafi samodzielnie rozpoznać oraz zanalizować krótkie fragmenty tekstów reprezentatywnych dla danej epoki
5/ stosuje kryteria językowe w celu usytuowania wybranego tekstu w określonej epoce języka francuskiego
6/ omawiając zmiany językowe, posługuje się odpowiednią terminologię językoznawczą
7/ korzysta z fachowej literatury z zakresu historii języka francuskiego

Kryteria oceniania

Ocenianie formujące:
aktywne uczestnictwo w konwersatoriach; sprawdzenie umiejętności rozpoznawania zjawisk fonetycznych, gramatycznych i semantycznych stosownie do epoki rozwoju języka francuskiego; dyskusja podczas konwersatorium, samodzielna lektura tekstów odpowiednio do epoki

Ocenianie podsumowujące:
sprawdzian pisemny wiedzy i umiejętności rozpoznawania przejawów języka francuskiego w różnych okresach rozwoju tego języka

Literatura

1) Allière, J., La formation de la langue française, PUF, 1982.
2) Baril, A., Manuel d’initiation à l’ancien français, Ellipses, Paris, 1982.
3) Bogacki, K., Anthologie de l’ancien français, Oficyna Wydawnicza LEKSEM, Łask, 2003.
4) Chaurand, J., Histoire de la langue française, PUF, 1969.
5) Guiraud, P., L’Ancien Français, PUF, Paris, 1971.
6) Guiraud, P., Le Moyen Français, PUF, Paris, 1963.
7) Perret, M., Introduction à l’histoire de la langue française, SEDES, Paris, 1988.
8) Sypnicki, J., Histoire interne et externe de la langue française, Poznań, 1977.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-HISJĘZ-66 w USOSweb