Gramatyka kontrastywna niemiecko - polska konwersatorium 09-GRAMKONc-ILS-11
Opis treści kształcenia:
Kontrastywna analiza słowotwórcza wyrazów.
Kontrastywna analiza odmiennych i nieodmiennych części mowy.
Kontrastywna analiza składniowa zdań prostych i złożonych.
Wybrane problemy ekwiwalencji i przekładu (np. fałszywi przyjaciele tłumacza, frazeologizmy).
Cele kształcenia
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu słowotwórstwa, morfologii i składni języka niemieckiego i polskiego,
ma świadomość posiadanej wiedzy w zakresie badań kontrastywnych i jej przydatności praktycznej w dydaktyce i translatoryce oraz potrzeby jej stałej aktualizacji,
wyszukuje, analizuje i selekcjonuje informacje dotyczące różnic i podobieństw w poszczególnych podsystemach języka niemieckiego i polskiego,
skutecznie posługuje się poznanymi metodami i narzędziami w celu kontrastywnej analizy morfologicznej i składniowej,
przygotowuje wystąpienia ustne dotyczące zagadnień językoznawstwa kontrastywnego,
wykazuje wrażliwość na poprawność w języku ojczystym oraz rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się,
efektywnie pracuje w grupie, przejmując w niej różne funkcje (przygotowanie prezentacji, dyskusja na zajęciach).
Kryteria oceniania
Kryteria oceny konwersatorium:
- czynny udział w zajęciach
- terminowość oddawania zadań domowych
- zaakceptowana prezentacja
- testy pisemne (60% poprawnych rozwiązań – ocena dostateczna).
Ocena zaliczeniowa ustalana jest na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru oraz aktywności studenta na zajęciach.
Literatura
Bartnicka, B. (2004): Grammatik des Polnischen. München.
Engel, U. / Tomiczek, E. (2010): Wie wir reden. Sprechen im deutsch-polnischen Kontrast. Wrocław – Dresden.
Engel, U. et al. (2000): Deutsch-polnische kontrastive Grammatik. Warszawa.
Grzegorczykowa, R. / Laskowski, R. / Wróbel, H. (1998): Gramatyka współczesnego języka polskiego. Warszawa.
Grzegorczykowa, R.(1996): Wykłady z polskiej składni. Warszawa.
Helbig, G. / Jäger, G. (1983): Studien zum deutsch-polnischen Sprachvergleich. Leipzig.
Kątny, A. (1994): Zu ausgewählten Aktionsarten im Polnischen und deren Entsprechungen im Deutschen. Rzeszów.
Lipczuk, R. et al. (1995): Niemiecko-polski słownik tautonimów. Warszawa.
Morciniec, N. / Prędota, S. (1990): Fonetyka kontrastywna języka niemieckiego i polskiego. Wrocław.
Nagórko, A. (1996): Zarys gramatyki polskiej. Warszawa.
Prędota, S. (1989): Die polnisch-deutsche Interferenz im Bereich der Aussprache. Wrocław.
Schatte, Cz. (1989): Partizipialkonstruktionen im Deutschen und Polnischen. Katowice.
Skibicki, M. (2007): Polnische Grammatik. Hamburg.
Tęcza, Z. (2010): Gramatyka angielska i niemiecka w opisie równoległym. Rzeszów.
Wróbel, H. (2001): Gramatyka języka polskiego. Kraków.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: