Gramatyka kontrastywna niemiecko - polska wykład 09-GRAMKON-ILS-11
Opis treści kształcenia:
Podstawowe różnice w zakresie słowotwórstwa niemieckiego i polskiego.
Problemy konfrontacji odmiennych i nieodmiennych części mowy w języku niemieckim i polskim.
Problemy konfrontacji zdań prostych i złożonych w języku niemieckim i polskim.
Problem ekwiwalencji systemowej i tłumaczeniowej, interferencja, interferencja ukryta, błąd interferencyjny.
Cele kształcenia
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
rozpoznaje i objaśnia podstawowe pojęcia z zakresu słowotwórstwa i morfologii języka niemieckiego i polskiego w ujęciu kontrastywnym,
rozpoznaje i objaśnia podstawowe pojęcia z zakresu składni języka niemieckiego i polskiego w ujęciu kontrastywnym,
ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu słowotwórstwa, morfologii i składni języka niemieckiego i polskiego,
ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie metodologii badań kontrastywnych uni-, bi- i multilateralnych,
ma świadomość kompleksowej natury języka niemieckiego i polskiego i ich powiązań wzajemnych oraz z innymi językami ,
ma świadomość posiadanej wiedzy w zakresie badań kontrastywnych i jej przydatności praktycznej w dydaktyce i translatoryce oraz potrzeby jej stałej aktualizacji.
Kryteria oceniania
Kryteria oceny egzaminu ustnego:
- poprawność terminologiczna i definicyjna
- poprawność analizy morfologicznej i składniowej z wyraźnym wskazaniem różnic i podobieństw.
Na egzamin składa się pytanie teoretyczne i analiza kontrastywna zdania niemieckiego i polskiego.
Warunkiem podejścia do egzaminu jest zaliczenie konwersatorium z gramatyki kontrastywnej niemiecko-polskiej.
Literatura
Bartnicka, B. (2004): Grammatik des Polnischen. München.
Engel, U. / Tomiczek, E. (2010): Wie wir reden. Sprechen im deutsch-polnischen Kontrast. Wrocław – Dresden.
Engel, U. et al. (2000): Deutsch-polnische kontrastive Grammatik. Warszawa.
Grzegorczykowa, R. / Laskowski, R. / Wróbel, H. (1998): Gramatyka współczesnego języka polskiego. Warszawa.
Grzegorczykowa, R.(1996): Wykłady z polskiej składni. Warszawa.
Helbig, G. / Jäger, G. (1983): Studien zum deutsch-polnischen Sprachvergleich. Leipzig.
Kątny, A. (1994): Zu ausgewählten Aktionsarten im Polnischen und deren Entsprechungen im Deutschen. Rzeszów.
Lipczuk, R. et al. (1995): Niemiecko-polski słownik tautonimów. Warszawa.
Morciniec, N. / Prędota, S. (1990): Fonetyka kontrastywna języka niemieckiego i polskiego. Wrocław.
Nagórko, A. (1996): Zarys gramatyki polskiej. Warszawa.
Prędota, S. (1989): Die polnisch-deutsche Interferenz im Bereich der Aussprache. Wrocław.
Schatte, Cz. (1989): Partizipialkonstruktionen im Deutschen und Polnischen. Katowice.
Skibicki, M. (2007): Polnische Grammatik. Hamburg.
Tęcza, Z. (2010): Gramatyka angielska i niemiecka w opisie równoległym. Rzeszów.
Wróbel, H. (2001): Gramatyka języka polskiego. Kraków.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: