Gramatyka opisowa języka polskiego 09-GOJPUA-11
1. Głoska i fonem. Samogłoski i spółgłoski polskie
2. Elementy fonotaktyki. Asymilacja, redukcja, dysymilacja
3. Morfem i wyraz. Typy morfemów
4. Kategorie morfologiczne. Typologia kategorii morfologicznych
5. Paradygmaty koniugacji polskiej
6. Klasy deklinacyjne rzeczowników polskich. Kategoria rodzaju i liczby
7. Cechy definicyjne zaimka
8. Kategoria przymiotnika
9. Charakterystyka liczebnika
10. Miejsce słowotwórstwa w systemie języka polskiego
11. Rodzaje słowotwórstwa. Funkcjonalne klasy derywatów
12. Jednostki analizy składniowej. Związki składniowe
13. Zdanie pojedyncze. Problemy części zdania
14. Zdanie złożone.
15. Norma językowa i jej zróżnicowanie
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Student:
- zna zasady opisu systemu fonologicznego oraz pojęcia wymagane do takiego opisu;
- rozumie i prawidłowo używa terminologię w zakresie gramatyki współczesnego języka polskiego;
- prawidłowo identyfikuje morfemy w strukturze morfemowej wyrazu;
- potrafi prawidłowo przeprowadzić typologię kategorii morfologicznych;
- prawidłowo określa paradygmaty koniugacyjne, klasy deklinacyjne rzeczowników. Prawidłowo określa deklinacje przymiotników i odmiany liczebników;
- stosując pojęcia z zakresu słowotwórstwa, prawidłowo przeprowadza analizę słowotwórczą wyrazu;
- rozpoznaje i prawidłowo określa części zdania, rozpoznaje typy zdań złożonych;
- stosuje zdobytą wiedzę w kształtowaniu i wzbogacaniu wypowiedzi ustnych i pisemnych, jest zorientowany na poprawność językową wypowiedzi;
- korzysta z bibliografii przedmiotu;
- korzysta z zasad norm i uzusu współczesnego języka polskiego.
Kryteria oceniania
Metody i kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- obecność aktywny udział na zajęciach;
- systematyczne przygotowanie do zajęć;
- zaliczenie/egzamin końcowy
- inne (np. systematyczne zaliczanie ewentualnych nieobecności)
Metody oceniania:
• Metody kształtujące:
bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć
• Metody podsumowujące:
ostateczna, końcowa ocena wykonania zadań polega na przeprowadzeniu egzaminu.
SKALA OCEN:
• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;
• dobry plus (+db; 4,5): Osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;
• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;
• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;
• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;
• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.
Literatura
1. Encyklopedia wiedzy o języku polskim, pod red. St. Urbańczyka, Wrocław – Warszawa – Kraków - Gdańsk, 1978.
2. Frycie St., Jurkowski M., Sicińska K., Kultura języka polskiego, Warszawa 2005.
3. Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, pod red. R, Grzegorczykowej, Warszawa 1984.
4. Grzegorczykowa R., Zarys słowotwórstwa polskiego, Warszawa 1979.
5. Grzegorczykowa R., Puzynina J., Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego, Warszawa 1979.
6. Jadacka H., System słowotwórczy polszczyzny (1945 – 2000), Warszawa 2001.
7. Nagórko A., Zarys gramatyki polskiej ( ze słowotwórstwem), Warszawa 1998.
8. Saloni Z., Świdziński M., Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa 1988.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: