Gramatyka kontrastywna hiszpańsko-polska 09-GKHP-6LH-11

Język, pojęcia ogólne, poziomy języka
Podstawowa terminologia w badaniach kontrastywnych
Historia dyscypliny i jej znaczenie na przełomie wieków
Elementy językoznawstwa typologicznego
Syntetyczny i analityczny charakter języków
Morfologia i składnia grupy imiennej w języku polskim i hiszpańskim
Morfologia i składnia grupy czasownikowej w języku polskim i hiszpańskim
Cechy systemu czasowo-aspektowego w języku polskim i hiszpańskim
Przymiotnik i jego pozycja w języku polskim i hiszpańskim.

Cele kształcenia

1. Przekazanie wiedzy o podstawowych pojęciach z zakresu językoznawstwa ogólnego, porównawczego, typologicznego 2 Przekazanie wiedzy o historii dyscypliny i jej znaczeniu na przełomie wieków 3. Ukazanie praktycznych zastosowań badań kontrastywnych (np. w dydaktyce) 4. Przekazanie wiedzy na temat różnic i podobieństw różnych typów języków, a w szczególności różnic i podobieństw między językiem polskim a hiszpańskim na poziomie morfologii, składni i systemu czasowo-aspektowego 5. Wyrobienie u studentów umiejętności wskazania cech charakterystycznych języka i sposobów ich opisu 6. Wyrobienie umiejętności rozwiązywania drobnych problemów językoznawczych, przygotowanie do pisania prac z zakresu porównywania elementów języka 7. Rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie 8. Przygotowanie do wytłumaczenia zagadnień i różnic gramatyki polskiej uczniom obcojęzycznym.

Kierunek studiów

filologia hiszpańska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień Wykład konwersatoryjny Dyskusja Praca z tekstem Metoda analizy przypadków Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych) Praca w grupach

Poziom przedmiotu

I stopień

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

III rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Posiadanie podstawowej wiedzy z zakresu językoznawstwa ogólnego

Koordynatorzy przedmiotu

Raul Fernandez Jodar

Efekty kształcenia

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
Wyjaśnia podstawowe terminy z zakresu językoznawstwa ogólnego, porównawczego i typologicznego.
Rozumie i objaśnia różnice między typami języków.
Potrafi wymienić syntetyczne i analityczne cechy języków.
Potrafi przedstawić najważniejsze etapy rozwoju gramatyki kontrastywnej jako dyscypliny naukowej.
Stosuje terminologię językoznawczą w mówieniu o języku i opisywaniu cech języka.
Przyporządkowuje języki europejskie i niektóre języki nieeuropejskie do rodzin językowych na podstawie ich cech morfo-składniowych.
Potrafi scharakteryzować i wykazać podobieństwa i różnice w morfologii i składni grupy nominalnej w językach hiszpańskim i polskim.
Potrafi scharakteryzować i wykazać podobieństwa i różnice w morfologii i składni grupy czasownikowej w językach hiszpańskim i polskim.
Umie wyjaśnić różnice w systemie czasowo-aspektowym między językiem polskim a hiszpańskim.
Umie wyjaśnić różnice w systemie przymiotnikowym między językiem polskim a hiszpańskim.
Korzysta ze źródeł literaturowych.

Kryteria oceniania

Metody: Kolokwium pisemne i esej.

Kryteria:
bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

Literatura

Alarcos Llorach E., Gramática de la lengua española, Madrid, 1994.
Bańczerowski J., Pogonowski J., Zgółka T., Wstęp do językoznawstwa, UAM, Poznań, 1982.
Bednarczuk L., Języki indoeuropejskie, tomy 1 i 2, PWN, Warszawa, 1986.
Bobrowski I., 1998, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków, 1998.
Gili y Gaya S., Curso superior de sintaxis española, Barcelona, 1974.
Heinz A., Dzieje językoznawstwa w zarysie, PWN Warszawa, 1978.
Lyons J., Wstęp do językoznawstwa. PWN, Warszawa, 1976.
Nowikow, W. Gramática contrastiva español-polaco. Universidad de Lódz, Lódz, 2018.
Polański K. (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Ossolineum.
Pawlik Janusz, Selección de problemas de gramática española, UAM, 2001
RAE, Esbozo de una nueva gramática de la lengua española, Madrid, 1973
Saussure, F. de, Kurs językoznawstwa ogólnego, Warszawa, 1961.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-GKHP-6LH-11 w USOSweb