Gramatyka hebrajska i akwizycja języka 09-GJH-12
1. Cele zajęć/przedmiotu:
C1 zaznajomienie studentów z zasadami akwizycji języka
C2 zaznajomienie studentów z historią języka hebrajskiego i jego miejscem wśród języków semickich
C3 zaznajomienie studentów z cechami dystynktywnymi hebrajskiego izraelskiego
C4 zaznajomienie studentów z zagadnieniami pisowni i fonetyki języka hebrajskiego
C5 zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie czasownika mocnego
2. Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:
Zagadnienia akwizycji języka ze wskazaniem praktycznych, indywidualnie uwarunkowanych możliwości ich zastosowania w procesie przyswajania języka hebrajskiego
Historia języka hebrajskiego
Cechy dystynktywne języka hebrajskiego izraelskiego na tle uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych
Pisownia i fonetyka
Morfologia: Budowa wyrazu, części mowy, czasy, koniugacje i tryby
Morfologia: Czasowniki mocne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU
student/ka potrafi:
- określić zasady przyswajania języka obcego i stosować zasady akwizycji języka w pracy własnej
- umieścić język hebrajski w rodzinie języków semickich oraz przedstawić etapy rozwoju języka hebrajskiego i historię pisma hebrajskiego
- zauważać, w procesie coraz lepszego poznawania gramatyki języka hebrajskiego, dystynktywne języka hebrajskiego izraelskiego
- stosować zasady pisowni hebrajskiej, klasyfikować spółgłoski i samogłoski i wyjaśnić uwarunkowania fonetyczne języka hebrajskiego
- wyróżniać czasowniki mocne i biegle posługiwać się paradygmatami ich odmian
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): Bardzo dobra znajomość omówionych w sylabusie zagadnień oraz bardzo dobra umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w analizie problemów dotyczących zakresu materiału omówionego w sylabusie.
dobry plus (+db; 4,5): Jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.
dobry (db; 4,0): Dobra znajomość omówionych w sylabusie zagadnień oraz dobra umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w analizie problemów dotyczących zakresu materiału omówionego w sylabusie.
dostateczny plus (+dst; 3,5): Jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami.
dostateczny (dst; 3,0): Dostateczna znajomość zagadnień i elementarna umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności.
niedostateczny (ndst; 2,0): Niezadowalająca znajomość zagadnień i umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności.
Literatura
Allon K. Allon E., Allon K. 1987. Kach Lomdim Ivrit.
Amir Coffin, Edna, Shmuel Bolozky. 2005. A Reference Grammar of Modern Hebrew. Cambridge: Cambridge University Press.
Arabski, Janusz. 1997. Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna. Katowice: Śląsk.
Barkali, Shaul. 2000. Luach ha-shemot ha-shalem. Yerushalayim: Reuven Mas.
Barkali, Shaul. 2000. Luach ha-pe‘alim ha-shalem. Yerushalayim: Reuven Mas.
Bolozky, Shmuel. 2008. 501 Hebrew verbs : fully conjugated in all tenses in a new, easy-to-learn format, alphabetically arranged by root. New York: Hauppauge.
Dakowska, Maria. 2007. Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Dąbrowska, Ewa, Wojciech Kubiński (red.). 2003. Akwizycja języka w świetle językoznawstwa kognitywnego. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”.
Glinert L. 1989. The Grammar of Modern Hebrew, Cambridge: University Press.
Glinert L. 2009. Modern Hebrew. An Essential Grammar, London: Routledge.
Tyloch, Witold J. 1980. Gramatyka języka hebrajskiego, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: