Wstęp do ugrofinistyki 09-FR-WDU-11

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
- Zna podstawowe fakty dot. pochodzenia języka fińskiego oraz ich rodzimych użytkowników.
- Zna i rozumie podstawowe pojęcia dot. klasyfikacji genetycznej języków, jak np. rodzina językowa, pokrewieństwo językowe, prajęzyk.
- Zna główne metody ustalania pokrewieństwa językowego, w tym podstawowe prawa głosowe zachodzące między językami ugrofińskimi.
- Potrafi opisać strukturę uralskiej rodziny językowej, wymienić języki, które do niej należą, oraz przedstawić zasięg geograficzny ich rodzimego użycia.
- Potrafi na przykładzie wybranych wyrazów wykazać ugrofińskie pochodzenie języka kierunkowego.
- Potrafi podać przykłady wyrazów języka polskiego zapożyczonych z języka kierunkowego oraz przykłady wyrazów w języku kierunkowym zapożyczone z języków słowiańskich (w tym polskiego).
- Potrafi wskazać w gramatyce języka kierunkowego cechy charakterystyczne dla języków ugrofińskich.
- Ma świadomość zróżnicowania narodów i ludów Eurazji oraz języków, którymi się posługują.

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
Podstawowe kryteria:
• regularne uczestnictwo w zajęciach;
• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć;
• uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich testów cząstkowych;
• uzyskanie oceny pozytywnej z pisemnego egzaminu końcowego.

Skala ocen
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;
dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;
dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków
dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;
dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;
niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.

Zalecana literatura (w tym pozycje wykorzystywane w trakcie zajęć):
• Csepregi Márta (red.). 2001. Finnugor kalauz. Budapeszt: Panoráma.
• Cieślak, Tadeusz. 1983. Historia Finlandii. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo.
• Felczak, Wacław. 1983. Historia Węgier. Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo.
• Hajdú Péter. 1971. Narody i języki uralskie. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Hajdú Péter – Domokos Péter. 1980. Uráli nyelvrokonaink. Budapeszt: Tankönyvkiadó.
• Kudzinowski, Czesław. 1983. Gramatyka języka fińskiego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Mroczko, Eugeniusz. 2010. Zwięzła gramatyka języka węgierskiego. Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Nanovfszky György (red.). 2004. The Finno-Ugric World. Budapeszt: Teleki László Foundation.
• Romsics Ignác. 2018. Historia Węgier. Poznań: Media Rodzina.
• Suomen sanojen alkuperä: etymologinen sanakirja. 1–3. 1992–2000. Helsinki: Suomalaisen Kirjallisuuden Seura: Kotimaisten Kielten Tutkimuskeskus.
• Szordykowska, Barbara. 2011. Historia Finlandii. Warszawa: Wydawnictwo Trio.
• Zaicz Gábor (red.). 2006. Etimológiai szótár. Magyar szavak és toldalékok eredete. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-FR-WDU-11 w USOSweb