Gramatyka języka hindi 09-FR-GRHIND-24

Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...

Cele kształcenia

- Wprowadzenie i zapoznanie z podstawową terminologią z zakresu fonetyki i fonologii, wskazanie na różnice między dźwiękiem a literą, pojęcie głoski, fonemu i grafemu. - Wprowadzenie alfabetu devanagari wraz z uwzględnieniem wiedzy z zakresu klasyfikacji i charakterystyki głosek ze względu na miejsce i sposób artykulacji. - Charakterystyka systemu samogłoskowego oraz spółgłoskowego hindi w porównaniu z językiem polskim – podobieństwa i różnice - Wiedza z zakresu transliteracji i transkrypcji języka hindi. - Podstawowa wiedza z zakresu historii języka hindi, standardowe hindi, języki i dialekty obszaru hindi. Hindi jako język narodowy - Umiejętność transliteracji tekstów hindi. - Umiejętność poprawnej wymowy i rozpoznawania ze słuchu spółgłosek, samogłosek i akcentu języka hindi, przy uwzględnieniu dźwięków nie występujących w języku polskim. - Znajomość odmiany rzeczowników, przymiotników i zaimków (osobowych, wskazujących i dzierżawczych, zróżnicowanie honoryfikatywne). Zaimki: pytające, nieokreślone, względne, złożone. Stopniowanie przymiotników - Umiejętność użycia postpozycji prostych i złożonych w hindi i ich odniesienie do przypadka w języku polskim; - Znajomość i umiejętność użycia liczebników głównych (1-100), porządkowych, zbiorowych i ułamkowych - Wprowadzenie imiesłowu przysłówkowego uprzedniego, zakres jego użycia (jego korelaty i różnice w użyciu w porównaniu z językiem polskim) - Znajomość struktury i umiejętność użycia imiesłowu niedokonanego prostego oraz ciągłego. Znajomość i użycie czasów: teraźniejszy prosty, teraźniejszy złożony od hona, przeszły niedokonany, czas przyszły, czasu ciągłe, tryb rozkazujący (odcienie honoryfikatywności); tryb przypuszczający. - Znajomość konstrukcji wyrażających posiadanie oraz konstrukcji wyrażające konieczność, powinność. Sufix –vala i jego użycie. - Wprowadzenie imiesłowów dokonanych, przymiotnikowy, przysłówkowy. Znajomość czasów dokonanych: przeszły dokonany nieokreślony, teraźniejszy dokonany, zaprzeszły. Różnice w konstrukcjach z czasownikami nieprzechodnimi i przechodnimi - Znajomość szyku zdania prostego. Wprowadzenie zdań podrzędnie złożonych i ich różnice strukturalne w porównaniu z językiem polskim. - Umiejętność korzystania ze słowników i źródeł internetowych, w zakresie poszukiwania informacji gramatycznych dotyczących poszczególnych części mowy - Rozwijanie umiejętności poszukiwania, korzystania oraz krytycznej oceny opracowań językoznawczych (naukowych), wyciągania wniosków z tych opracowań i ich wykorzystania w pracach semestralnych lub rocznych.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Informacje o dostępności materiałów przedstawia prowadzący.

Kierunek studiów

Filologie regionów

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład konwersatoryjny ✔ Dyskusja ✔ Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych) ✔ Metoda ćwiczeniowa ✔ Demonstracje dźwiękowe i/lub video ✔ Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”) Praca w grupach ✔ Inne – możliwe zadania w e-learning ✔

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 60 Praca własna studenta* Przygotowanie do zajęć 40 Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. 2 Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 18 SUMA GODZIN 120 LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 4 za dwa semestry (2/2)

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

• Ogólna (podstawowa) wiedza językoznawcza, w tym ogólna wiedza z zakresu fonetyki, słowotwórstwa, leksykografii i morfologii.

Efekty kształcenia

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
- Zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa i gramatyki; rozumie różnicę między słowotwórstwem a fleksją, gramatyką preskryptywną a opisową, fonologią a fonetyką, rozumie dwuznaczność terminu „gramatyka”
- Prawidłowo odróżnia dźwięki hindi od ich graficznego zapisu. Zna i stosuje alfabet devanagari. Potrafi dokonać transliteracji devanagari na alfabet łaciński
- Zna budowę i sposób działania ludzkiego aparatu mowy; potrafi opisać głoski języka hindi ze względu na ich cechy artykulacyjne, a także wskazać na różnice w ich artykulacji; potrafi poprawnie artykułować głoski hindi, w tym także głoski nie występujące w języku polskim.
- Potrafi prawidłowo odmieniać kategorie nominalne przez przypadki, liczby, rodzaje i stopnie;
- Zna i rozumie zróżnicowanie morfologiczne kategorii nominalnych hindi ze względu na rejestr wypowiedzi (formy kolokwialne, neutralne, honoryfikatywne)
- Zna i rozumie zróżnicowanie morfologiczne kategorii werbalnych hindi ze względu na rejestr wypowiedzi (formy kolokwialne, neutralne, honoryfikatywne)
- Potrafi wyrażać posiadanie, przymus konieczność, potrzebę.
Potrafi konstruować zdania proste i złożone w czasach niedokonanych.
Potrafi konstruować zdania proste i złożone w czasach dokonanych. Rozumie różnice między konstrukcjami nieprzechodnimi a przechodnimi
- Potrafi korzystać ze źródeł pisanych i elektronicznych, a także stosować zdobytą wiedzę z zakresu fonetyki, fonologii i morfologii podczas przygotowania prezentacji i prac semestralnych.

Kryteria oceniania

. Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
Podstawowe kryteria:
• obecność na zajęciach,
• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć,
• znajomość zalecanej literatury przedmiotu,
• pozytywne oceny z testów i kolokwiów i zdanie egzaminu.

Skala ocen
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;
dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;
dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z licznymi błędami i/lub pojedynczymi brakami;
dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;
dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;
niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.

Literatura

• Gąsior, D.1990. Gramatyka hindi dla lektoratów. Poznań.
• Kumar, K. Hindi for Non-Hindi speaking people. New Delhi: Rupa.
• Mc Gregor. R.S. Hindi-English Dictionary. Oxford: OUP.
• Mc Gregor. R.S. Outline of Hind grammar with excercises. Oxford: OUP.
• Snell, R. Teach yourself Hindi. Worksheets. Dostępne na: http://hindiurduflagship.org/resources/learning-teaching/hindi-worksheets/
• Stasik, D. 1998. Język hindi. Warszawa Dialog.
• Stasik, D. 2010. Język hindi. Cz.1. Warszawa: Dialog.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-FR-GRHIND-24 w USOSweb