Gramatyka opisowa j. węgierskiego 09-FR-GOJW-46

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
- Rozumie i prawidłowo stosuje podstawową terminologię w zakresie morfologii współczesnego języka węgierskiego.
- Zna i analizuje budowę morfologiczną wyrazów języka węgierskiego.
Rozpoznaje, nazywa i potrafi scharakteryzować poszczególne typy morfemów języka węgierskiego.
- Zna i stosuje zasady łączliwości morfemów języka węgierskiego.
- Zna typy alternacji morfofonologicznych zachodzących w języku węgierskim.
Potrafi prawidłowo dobierać odpowiednie warianty morfemów w określonych kontekstach morfologicznych.
- Rozumie różnice pomiędzy fleksją a słowotwórstwem oraz fleksją a aglutynacją.
- Zna środki słowotwórcze wykorzystywane w języku węgierskim oraz posiada umiejętność przeprowadzenia analizy słowotwórczej węgierskich wyrazów.
- Rozpoznaje i analizuje kategorie fleksyjne węgierskiej klasy werbalnej i nominalnej.
- Prawidłowo odmienia wyrazy języka węgierskiego.
- Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę w praktycznym użyciu języka węgierskiego.

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
Podstawowe kryteria:
• regularne uczestnictwo w zajęciach;
• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć;
• uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich testów cząstkowych;
• uzyskanie oceny pozytywnej z pisemnego egzaminu końcowego.

Skala ocen
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;
dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;
dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków;
dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;
dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;
niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.

Zalecana literatura (w tym pozycje wykorzystywane w trakcie zajęć):
• Jászó Anna (red.). 2001. A magyar nyelv könyve. Budapeszt: Trezor Kiadó.
• Antal László. 2005. A formális nyelvi elemzés. A magyar esetrendszer. Bicske: Szak Kiadó.
• Bańczerowski, Jerzy – Pogonowski, Jerzy – Zgółka, Tadeusz. 1982. Wstęp do językoznawstwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Bárczi Géza. 1958. Magyar történeti szóalaktan. I. A szótövek. Budapeszt: Tankönyvkiadó.
• Benkő Loránd. 1984. A magyar fiktív (passzív) tövő igék. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.
• É. Kiss Katalin – Kiefer Ferenc – Siptár Péter. 2003. Új magyar nyelvtan. Budapeszt: Osiris.
• Gołąb, Zbigniew – Heinz, Adam – Polański, Kazimierz. 1968. Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa: PWN.
• H. Varga Márta. 2006. A magyar fosztó- és tagadóképző. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.
• Hegedűs Rita. 2005. Magyar nyelvtan. Formák, funkciók, összefüggések. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.
• Keszler Borbála (red.). 2017. Magyar grammatika. Budapeszt: Műszaki Könyvkiadó.
• Keszler Borbála – Lengyel Klára. 2018. Magyar grammatikai gyakorlókönyv. Budapeszt: Műszaki Könyvkiadó.
• Kiefer Ferenc (red.). 2000. Strukturális magyar nyelvtan. 3 kötet. Morfológia. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.
• Kiefer Ferenc (red.). 2006. Magyar nyelv. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.
• Kiss Gábor – Kohári Anna. 2019. Nyelvészeti kisszótár. 2500 hagyományos és modern nyelvészeti fogalom magyarázata. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.
• Laczkó Mária. 2005. Hangtan – alaktan – szófajtan – szótan. Feladatgyűjtemény magyar nyelvből középiskolásoknak. Budapeszt: Nikol Kiadó.
• Ladányi Mária. 2007. Produktivitás és analógia a szóképzésben: elvek és esetek. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.
• Minya Károly. 2003. Mai magyar nyelvújítás. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.
• P. Lakatos Ilona. 2006. Grammatikai gyakorlókönyv (mintaelemzésekkel és segédanyagokkal). Budapeszt: Bölcsész Konzorcium.
• Polański, Kazimierz (red.). 1995. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo.
• Rácz Endre (red.). 1968. A mai magyar nyelv. Budapeszt: Tankönyvkiadó.
• Szulc, Aleksander. 1984. Podręczny słownik językoznawstwa stosowanego. Warszawa: PWN.
• T. Somogyi Magda. 2000. Toldalékrendszerezésünk vitás kérdései. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.
• Teleki József. 1988. A magyar nyelvnek tökéletesítése új szavak és új szólásmódok által. Budapeszt: Szépirodalmi Könyvkiadó.
• Tolcsvai Nagy Gábor (red.). 2017. Nyelvtan. Budapeszt: Osiris Kiadó.
• Tompa József (red.). 1961. A mai magyar nyelv rendszere. Leíró nyelvtan. I. Bevezetés. Hangtan. Szótan. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 09-FR-GOJW-46 w USOSweb