Gramatyka opisowa j. nowogreckiego 09-FR-GOJNG-14

Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...

Cele kształcenia

- Wprowadzenie do i zapoznanie z podstawową terminologią z zakresu fonetyki i fonologii, wskazanie na różnice między dźwiękiem a literą, pojęcie aktualnego dźwięki, głoski, fonemu i grafemu. - Wiedza z zakresu linearnych struktur fonologicznych w języku nowogreckim, wiedzy z zakresu klasyfikacji i charakterystyki głosek ze względu na miejsce i sposób artykulacji, znajomość zasad asymilacji głosek w linearnej strukturze fonologicznej. - Wiedza z zakresu transliteracji i transkrypcji języka nowogreckiego. Podstawowa wiedza z zakresu historii języka nowogreckiego, z uwzględnieniem różnic w zapisie i wymowie języka greckiego na przestrzeni wieków; - Podstawowe informacje z zakresu katarewusy (καθαρεύουσα) oraz jego wpływu na współczesny język nowogrecki. - Umiejętność zapisania alfabetem fonetycznym dźwięków języka nowogreckiego z uwzględnieniem asymilacji głosek wewnątrz linearnych struktur fonologicznych; umiejętność transliteracji tekstów nowogreckich. - Umiejętność poprawnej wymowy i rozpoznawania ze słuchu spółgłosek, samogłosek i akcentu języka nowogreckiego, uwzględniając dźwięki nie występujące w języku polskim. - Umiejętność wyjaśnienia danego zapisu fonetycznego, a także przyczyn zajścia asymilacji fonologicznej. - Wprowadzenie i zapoznanie z podstawową terminologią z zakresu morfologii, fleksji i słowotwórstwa, pojęcie aktualnych morfów, morfów, alomorfów, morfemów i ich rodzajów, pojęcie tematu i afiksu. - Umiejętność wyodrębniania oraz nazwania poszczególnych morfów w nowogreckich strukturach linearnych, w tym umiejętność wydzielenia tematu (prostego i złożonego) i afiksu; umiejętność wskazania alomorfów oraz umiejętność prawidłowego ich użycia. - Znajomość zasad odmiany imion (rzeczowników, przymiotników, przysłówków, liczebników, zaimków) przez przypadki, liczby, rodzaje, stopnie; - znajomość zasad akcentowania i zmian w akcentowaniu podczas fleksji imion; znajomość wariacji fleksyjnej i akcentowej ze względu na rejestr wypowiedzi. - Umiejętność prawidłowej odmiany imion przez przypadki, liczby, rodzaje i stopnie; umiejętność prawidłowego wykorzystywania poszczególnych form fleksyjnych na różnych stopniach formalności wypowiedzi. - Umiejętność wyjaśnienia poszczególnych form imion (dlaczego są równo/nierównozgłoskowe, dlaczego dochodzi/nie dochodzi do przesunięcia akcentu, dlaczego do tematu dodawane są poszczególne końcówki, itp.) Umiejętność korzystania ze słowników i źródeł internetowych, w zakresie poszukiwania informacji dotyczących odmiany poszczególnych części mowy przez przypadki, liczby, rodzaje i stopnie. - Rozwijanie umiejętności pracy w grupie przy opracowaniu multimedialnych prezentacji. - Rozwijanie umiejętności poszukiwania, korzystania oraz krytycznej oceny opracowań językoznawczych (naukowych), wyciągania wniosków z tych opracowań i ich wykorzystania w pracach semestralnych lub rocznych.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Informację o dostępie materiałów przedstawia prowadzący.

Kierunek studiów

Filologie regionów

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład konwersatoryjny ✔ Dyskusja ✔ Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych) ✔ Metoda ćwiczeniowa ✔ Demonstracje dźwiękowe i/lub video ✔ Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”) Praca w grupach ✔ Inne (jakie?) – możliwe zadania w e-learning ✔

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 60 Praca własna studenta* Przygotowanie do zajęć 40 Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. 2 Przygotowanie pracy semestralnej 8 Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 10 SUMA GODZIN 120 LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 4 za dwa semestry (2/2)

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

• Ogólna (podstawowa) wiedza językoznawcza, w tym ogólna wiedza z zakresu fonetyki, słowotwórstwa, leksykografii i morfologii języka nowogreckiego. Znajomość języka nowogreckiego na poziomie min. A2.

Efekty kształcenia

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
- Zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa i gramatyki; rozumie różnicę między słowotwórstwem a fleksją, gramatyką preskryptywną a opisową, fonologią a fonetyką, fonem a fonemem, morfem a moefemem;
- Rozumie dwuznaczność terminu „gramatyka”
- Prawidłowo odróżnia dźwięki językowe od ich graficznego zapisu.
- Zna budowę i sposób działania ludzkiego aparatu mowy; potrafi opisać głoski języka nowogreckiego ze względu na ich cechy artykulacyjne, a także wskazać na różnice w ich artykulacji; potrafi poprawnie artykułować głoski nowogreckie, w tym także głoski nie występujące w języku polskim.
- Zna, rozumie i potrafi stosować w praktyce zasady asymilacji fonetycznej (wewnątrzwyrazowej i na granicy wyrazów) w języku nowogreckim.
- Zna podstawowe znaki pisma fonetycznego; potrafi zapisać i odczytać wypowiedzi nowogreckie w alfabecie fonetycznym. Potrafi wskazać na różnicę między transkrypcją a transliteracją języka nowogreckiego.
- Zna cechy artykulacyjne pełniące funkcje dystynktywne w języku nowogreckim; zna i rozumie podstawowe zasady związane z akcentem nowogreckim oraz potrafi prawidłowo akcentować nowogreckie wyrazy.
- Zna, rozumie i stosuje w praktyce ogólne zasady ortografii języka nowogreckiego; potrafi dzielić wyrazy na sylaby.
- Rozumie i stosuje podstawowe terminy z zakresu fonetyki, fonologii i morfologii imion; rozróżnia i potrafi określić poszczególne części mowy w języku nowogreckim, a także potrafi wskazać na różnice w ich formie i użyciu.
- Zna i rozumie podstawowe zjawiska zachodzące w nowogreckiej morfologii; potrafi dokonać analizy morfologicznej nowogreckich imion (rzeczowniki, przymiotniki, liczebniki, przysłówki, zaimki); potrafi wydzielić morfemy leksykalne, słowotwórcze oraz fleksyjne; zna i rozumie podstawowe problemy teoretyczne i praktyczne związane z analizą morfologiczną nowogreckich imion.
- Potrafi prawidłowo odmieniać imiona przez przypadki, liczby, rodzaje i stopnie; zna i potrafi stosować w praktyce zasady przesuwania akcentu wyrazowego podczas odmiany imion; potrafi uzasadnić (podać reguły rządzące) poszczególne formy wyrazowe (np. dlaczego taka końcówka, dlaczego akcent się przesuwa, itp.).
- Zna i rozumie zróżnicowanie morfologiczne nowogreckich imion ze względu na rejestr wypowiedzi (formy kolokwialne, neutralne, archaizowane)
- Potrafi korzystać ze źródeł pisanych i elektronicznych, a także stosować zdobytą wiedzę z zakresu fonetyki, fonologii i morfologii podczas przygotowania prezentacji i prac semestralnych.

Kryteria oceniania

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
Podstawowe kryteria:
• obecność na zajęciach;
• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć;
• znajomość zalecanej literatury przedmiotu;
• pozytywne oceny z testów, kolokwiów i egzaminu.

Skala ocen
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;
dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;
dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków;
dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;
dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;
niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.

Literatura

• Gramatyka języka greckiego. Wydawnictwo: Lingea.
• Holton, D., Mackridge, P., Philippaki-Warburton, E. 2004. Greek: An Essential Grammar of the Modern Language. Londyn: Routledge.
• Holton, D., Mackridge, P., Philippaki-Warburton, E. 1998. Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας. Ateny: Εκδόσεις Πατάκη.
• Mackridge, P. 2004. Η Νεοελληνική Γλώσσα: Ανάλυση της Νεοελληνικής Κοινής. Ateny: Εκδόσεις Πατάκη – Γλωσσολογία 1
• Ράλλη, Α. 2005. Μορφολογία. Ateny: Εκδόσεις Πατάκη.
• Κλαίρης, Χ., Μπαμπινιώτης, Γ. 2005. Γραμματικής της Νέας Ελληνικής. Ateny: ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
• Κατσουδα, Γ. 2007. Σύγχρονη Πρακτική Γραμματική Τσέπης. Ateny: Εκδόσεις Πατάκη.
• Σμαρώ Βογιατζίδου, (et al.). 2000. Ξέρετε ελληνικα. Γραμματική – ασπήσεις. Saloniki: University Studio Press.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 09-FR-GOJNG-14 w USOSweb