Gramatyka opisowa j. fińskiego 09-FR-GOJF-14
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
- Rozumie i prawidłowo stosuje podstawową terminologię w zakresie fonetyki, fonologii, morfologii oraz ortografii współczesnego języka fińskiego.
- Zna budowę i rozumie funkcjonowanie aparatu mowy.
- Posiada umiejętność opisu cech artykulacyjnych głosek języka fińskiego i prawidłowo je artykułuje.
- Potrafi wykonać i odczytać zapis fonetyczny (transkrypcję) tekstu fińskiego.
- Zna i stosuje w praktyce ogólne zasady fińskiej ortografii.
- Rozumie różnice fonetyczne mające funkcje dystynktywne w języku fińskim.
- Potrafi dzielić fińskie wyrazy na sylaby.
- Zna i stosuje w praktyce zasady koartykulacji.
- Zna zasady fińskiego akcentu wyrazowego i prawidłowo akcentuje wyrazy.
- Zna zasady intonacji w języku fińskim i stosuje je w praktyce.
- Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę w praktycznym użyciu języka fińskiego.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
Podstawowe kryteria:
• regularne uczestnictwo w zajęciach;
• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć;
• uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich testów cząstkowych;
• uzyskanie oceny pozytywnej z pisemnego egzaminu końcowego, przeprowadzonego stacjonarnie lub zdalnie.
Skala ocen
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;
dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;
dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków
dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;
dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;
niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.
Literatura
• Bańczerowski, Jerzy – Pogonowski, Jerzy – Zgółka, Tadeusz. 1982. Wstęp do językoznawstwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Hakulinen, Lauri. 2002. Suomen kielen rakenne ja kehitys. Helsinki: Helsingin yliopiston suomen kielen laitos.
• Karlsson, Fred. 1982. Suomen kielen äänne- ja muotorakenne. Helsinki: WSOY.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: