Fonetyka 09-F-WL-11
Opis treści kształcenia:
1/ podstawowe pojęcia i terminy z fonetyki i fonologii hiszpańskiej np.: głoska, fonem, archifonem, alofon, opozycja fonologiczna, neutralizacja, baza artykulacyjna, akcent, koartykulacja, asymilacja, intonemy, sylaba, itp.
2/ szczegółowy opis fonetyczny systemu wokalicznego języka hiszpańskiego
3/ szczegółowy opis fonetyczny systemu konsonantycznego języka hiszpańskiego
4/ hiszpańskie zjawiska prozodyczne: akcent i intonacja, reguły akcentowania graficznego, dystynktywna funkcja akcentu, standardowe wzory intonacyjne
5/ podstawowe odmiany fonetyczno-fonologiczne współczesnego języka hiszpańskiego (diatopiczne, diastratywne, diafazywne)
6/ podstawy analizy akustycznej głoski hiszpańskiej
wymowa hiszpańska a wymowa polska na poziomie artykulacyjnym.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
1/ rozumie i wyjaśnia podstawowe terminy z fonetyki i fonologii hiszpańskiej i hispanoamerykańskiej
2/ potrafi posługiwać się terminologią przy definiowaniu oraz interpretacji podstawowych pojęć i zjawisk fonetycznych i fonologicznych związanych z artykulacją dźwięków języka hiszpańskiego
3/ rozróżnia podstawowe jednostki fonetyczno-fonologiczne systemu, np. fonem, archifonem, alofon, grafem, znak transkrypcji, itp.
4/ posiada praktyczną umiejętność opisu wymowy i artykulacji wszystkich alofonów wokalicznych i konsonantycznych współczesnego języka hiszpańskiego
5/ potrafi płynnie czytać z właściwą intonacją różne typy tekstów w zapisie ortograficznym zgodnie z hiszpańską bazą artykulacyjną, zna zapis transkrypcji fonetycznej i fonologicznej
6/ rozumie pojęcie opozycji fonologicznej i zna jej typy, zna pojęcia dystrybucji, neutralizacji, reguły akcentowania, asymilacje, zasady połączeń międzywyrazowych, podstawowe wzory intonacyjne wariantu standardowego
7/ posiada podstawową wiedzę na temat charakterystycznych zjawisk fonetycznych wybranych odmian współczesnego języka hiszpańskiego, np. seseo, yeísmo
8/ potrafi korzystać z literatury przedmiotu oraz podstawowych narzędzi współczesnej fonetyki i fonologii
9/ posiada umiejętność wykonywania ćwiczeń kontrastywnych w celu eliminacji interferencji z językiem ojczystym
Kryteria oceniania
dyskusja podczas zajęć;
sprawdzian faktograficzny i sprawdzający znajomość terminologii w języku polskim i hiszpańskim;
zapis transkrypcji fonetycznej;
ćwiczenia intonacyjno-artykulacyjne;
sprawdzian ustny.
Literatura
Nowikow, W., Szałek, J., 2001, Introducción a la fonología y la fonética espa?olas, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Nowikow, W.,1996 [1992], Fonetyka hiszpańska, Warszawa: PWN.
Martínez Celdrán, E., 1996, El sonido en la comunicación humana. Introducción a la fonética, Barcelona: Ediciones Octaedro.
Szałek, J., 2008, "Las aproximantes espa?olas, entre la teoría y la práctica", Studia Romanica Posnaniensia , XXXV, 267-274.
Quilis, A., 1997, Principios de fonología y fonética espa?olas, Madrid: Arco Libros.
Navarro Tomás, T., 1974, Manual de pronunciación espa?ola, Madrid: C.S.I.C.
Canellada, M.J., Madsen, J.K., 1987, Pronunciación del espa?ol. Lengua hablada y literaria. Madrid: Editorial Castalia.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: