Komunikacja interkulturowa 09-2FR-KINT-11
- Komunikacja jako proces wielopłaszczyznowy
- Struktura oraz funkcja gestu
- Klasyfikacje zachowań niewerbalnych
- Systemy opisu zachowań niewerbalnych
- Emblemat jako autonomiczne zachowanie niewerbalne
- Relacja między współwystępującymi elementami werbalnymi i niewerbalnymi
- Akwizycja mowy a rozwój gestów
- Gesty jako zachowania zdeterminowane kulturowo
- Systemy anotacji zachowań niewerbalnych
- Elan – narzędzie wykorzystywane do anotacji oraz analizy zachowań niewerbalnych.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
- Potrafi wyjaśnić podstawowe pojęcia związane z komunikacją interkulturową
- Zna wybrane teorie dotyczące komunikacji interkulturowej
- Zna wybrane teksty naukowe opisujące badania prowadzone w ramach omawianych teorii komunikacji interkulturowej
- Potrafi podjąć próbę interpretacji zachowań kulturowo specyficznych korzystając z wiedzy nabytej podczas zajęć
- Potrafi określić, jaką rolę odgrywa język w badaniach interkulturowych
- Dostrzega bariery w komunikacji interkulturowej i ma świadomość sposobów radzenia sobie z nimi
- Rozumie wagę procesu poznawania innych kultur w kontekście skutecznego komunikowania
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:
Ocena składa się w 75% z ocen projektu oraz w 25% z oceny sposobu jego prezentacji w trybie stacjonarnym lub zdalnie.
Skala ocen
Kryteria oceniania
bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;
dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;
dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków;
dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;
dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;
niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.
Literatura
• Bator J., Japoński wachlarz, Warszawa 2004
• Benedict R., Wzory kultury, Warszawa 1999
• Benedict R., Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej. Warszawa 1999
• BoltenJ., Interkulturowa kompetencja, Poznań 2006.
• Boski, P. 2009. Kulturowe ramy zachowań społecznych: podręcznik psychologii interkulturowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN
• Chutnik M., Szok kulturowy. Przyczyny, konsekwencje, przeciwdziałanie, Kraków 2007.
• Duszak A., Tekst, dyskurs, komunikacja międzykulturowa, Warszawa 1998.
• Hall E.T., Ukryty wymiar, Warszawa 2003.
• Hall E.T., Poza kulturą, Warszawa 1984.
• Hofstede G., Kultury i organizacje, Warszawa 2000
• Kurcz I., Pamięć. Uczenie się. Język, Warszawa 1995.
• Matsumoto D., Juang L., Psychologia międzykulturowa. Gdańsk 2007
• Mikułowski Pomorski J., Komunikacja międzykulturowa, Kraków 1999
• Trompenaars F., Hampden-Turner Ch., Siedem wymiarów kultury, Kraków 2002.
• Wierzbicka A., Język-Umysł-Kultura. Warszawa 1999.
• Wierzbicka A., Słowa klucze. Różne języki - różne kultury. Warszawa 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: