Socjotechnika 08-SODU-SOT
1. Zajęcia organizacyjne. Socjotechnika, socjologia publiczna, inżynieria społeczna. Teoretyczne podstawy socjotechniki.
2. Propaganda i mechanizmy jej przeciwdziałania.
3. Komunikacja wewnętrzna i zewnętrzna w organizacji: public relations.
4. Zarządzanie tłumem.
5. Socjotechnika w ruchu. Zarządzanie mobilnymi relacjami społecznymi.
6. Przestrzenne i architektoniczne kształtowanie relacji społecznych. Utopie społeczne.
7. Kształtowanie relacji społecznych poprzez przedmioty. Maszyny społeczne i projektowanie uniwersalne.
8. System edukacyjny jako narzędzie socjotechniczne.
9. Programowanie neurolingwistyczne (NLP).
10. Psychologiczne aspekty wywierania wpływu. Społeczny dowód słuszności.
11. Nawykowe regulowanie działań organizacyjnych. Kultura organizacji.
12. Fundraising i zasady współpracy publiczno-prywatnej
13. Zaliczenie
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
1. Posiada wiedzę o historii i teoretycznych podstawach socjotechniki
2. Rozpoznaje i odróżnia różne wymiary działań socjotechnicznych (społeczne, psychologicze, ekonomiczne, fizjologiczne itd.)
3. Zna zasady i sposoby realizowania działań socjotechnicznych w społeczeństwie ponowoczesnym
4. Identyfikuje mikrospołeczne aspekty wywierania wpływu (ciało, przedmioty, zmysły, przestrzeń)
5. Identyfikuje makrospołeczne aspekty wywierania wpływu (utopie społeczne, propaganda, system edukacyjny, gospodarka)
6. Samodzielnie projektuje działania socjotechniczne
7. Przewiduje skutki zastosowania poszczególnych narzędzi socjotechnicznych
8. Jest świadomy sposobów przeciwdziałania projektom socjotechnicznym i potrafi je zastosować
9. Jest uwrażliwiony na etyczne i prawne aspekty działań socjotechnicznych
Kryteria oceniania
Zaliczenie odbywa się na podstawie kolokwium pisemnego realizowanego na przedostatnich zajęciach. W ramach kolokwium zadaniem będzie zarządzanie problemowymi sytuacjami społecznymi z wykorzystaniem narzędzi poznanych podczas zajęć. Przedstawionych zostanie 6 sytuacji problemowych, z których każdy student/studentka wybiera 3. Podczas opisu proponowanych rozwiązań należy wykorzystywać wiedzę przekazaną podczas zajęć. Zagadnienia do kolokwium zostaną przekazane min. tydzień przez jego terminem.
Warunkiem przystąpienia do zaliczenia jest nieprzekroczenie dopuszczalnej liczby nieobecności. Możliwe jest opuszczenie bez konsekwencji 2 zajęć (bez względu na przyczynę). W przypadku 3. i 4. nieobecności konieczne jest ich odrobienie w terminach dyżurów prowadzącego. Więcej jak 4 nieobecności (poza wyjątkowymi przypadkami, rozpatrywanymi indywidualnie) uniemożliwiają przystąpienie do zaliczenia. UWAGA!: Pilnowanie liczby opuszczonych zajęć jest obowiązkiem studentów, a nie wykładowców. Nieobecności muszą zostać odrobione najpóźniej na tydzień przed terminem zaliczenia.
Warunkiem uczestnictwa w zajęciach jest realizacja zadań domowych, które przygotowują do analizy wybranego tematu i są później przedmiotem dyskusji. Zadania domowe powinny być przesyłane na adres mailowy prowadzącego najpóźniej dzień przed zajęciami. Uczestnicy zajęć są zobowiązani do terminowego odrabiania wszystkich zadań domowych, co jest warunkiem przystąpienia do kolokwium.
Osoby studiujące według indywidualnej organizacji studiów są zobowiązane do poinformowania o tym prowadzących, najpóźniej podczas 3. zajęć w ciągu semestru. IOS zwalnia z obowiązku uczestnictwa w zajęciach, student musi jednak w tych przypadkach odrobić wszystkie nieobecności podczas dyżurów prowadzących (odrabianie powinno odbywać się w częściach, przynajmniej raz w miesiącu, a nie całościowo pod koniec semestru).
Osoby aktywne podczas zajęć (aktywność jest rozumiana jako sensowne uczestnictwo w dyskusji) mogą liczyć na podwyższenie oceny końcowej z kolokwium o pół stopnia. Nie dotyczy to sytuacji, gdy oceną z kolokwium jest ndst.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
• Black Sam (2001), "Public relations", Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
• Cialdini Robert B. (2010), "Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka", Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Dobek-Ostrowska Bogusława (2007), "Komunikowanie polityczne i publiczne", Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Kotler Philip (2005), "Marketing", Poznań: Rebis.
• Leathers Dale G. (2009), "Komunikacja niewerbalna. Zasady i zastosowania", Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Nordhelle Grethe (2010), "Mediacja. Sztuka rozwiązywania konfliktów", Gdańsk: Fundacja Inicjatyw Społecznie Odpowiedzialnych.
• Podgórecki Adam (1968), "Zasady socjotechniki", Warszawa: Wiedza Powszechna.
• Pratkanis Anthony, Aronson Elliot (2004), "Wiek propagandy", Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Rządca Robert A., Wujec Paweł (1999), "Negocjacje", Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
• Schopenhauer Arthur (1976), "Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów", Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: