Historia fotografii 08-KUDL-HFO

Celem przedmiotu jest ukazanie kulturowego znaczenia fotografii. Na zajęciach studenci poznają kolejne etapy rozwoju technologicznego medium oraz ich kulturowej recepcji. Proponowana perspektywa uwzględnia prehistorię fotografii i jej związek z wynalezionymi wcześniej "maszynami widzenia", takimi jak: camera obscura, woal Leonarda czy camera lucida. Fotografia jest prezentowana (zgodnie z interpretacją Batchena) nie tylko jako technologię, lecz jako określone "pragnienie" zatrzymania obrazu. Uwzględnia się również wpływ najnowszych przekształceń technologicznych na percepcję znaczeń kultury.
Podkreśla się zależność obrazu fotograficznego od zmian zachodzących w nowoczesnej kulturze wizualnej oraz ich społeczny kontekst. Fotografia funkcjonuje nie tylko jako "najstarsze z nowych mediów" lecz również jako swoisty kod nowoczesności służący do komunikowania istotnych znaczeń społecznych.
Na zajęciach proponuje się podejście interdyscyplinarne, łączące metody badawcze wypracowane przez takie dziedziny refleksji nad obrazem jak: studia wizualne, antropologię i socjologię wizualną.
Fotografia zostaje przedstawiona nie tylko jako materiał do badań źródłowych, lecz również jako metoda badawcza, której stosowanie może pomóc w rozpoznaniu znaczeń kulturowych i społecznych.
Prezentacji ujęć teoretycznych towarzysza projekcje najważniejszych przykładów praktyki fotograficznej: profesjonalnej i amatorskiej odnoszących się zarówno do funkcjonowania fotografii w ramach dyskursów artystycznych i społecznych.
Rozumienie fotografii obejmuje tu tzw. fotografię rozszerzoną, wchodzącą w nieustanne relacje z innymi dziedzinami obrazu: sztuk plastycznych, filmu, performansu a także praktyk kultury popularnej: reklamy i obrazu politycznego.
Studenci uczą się tak analizować jak i interpretować współczesną praktykę fotografii w oparciu o najważniejsze teksty historyczne (Baudelaire'a czy Benjamina) oraz czytać je pryzmat dzisiejszych analiz kultury (Sekuli, Tagga, Halla).
Efektem zajęć i jednocześnie ich zaliczeniem zajęć jest pisemna interpretacja jednej wybranej fotografii (6,5 tys. znaków ze spacjami) z uwzględnieniem co najmniej jednej z obowiązkowych lektur. Oceniane są: styl, oryginalność wyboru, uzasadnienie, dobór źródeł.