Historia filozofii 08-KUDL-HFL
Wykłady z historii filozofii, poza prezentacją doktryn filozoficznych reprezentatywnych dla tej dyscypliny - obejmują wiedzę o koncepcjach światopoglądowych konkurujących z owymi doktrynami. Do rangi symbolu urastają tu tragediopisarze antyczni oraz pisarze chrześcijańscy. Jedni i drudzy podają w wątpliwość wartość arche jako wiedzy chroniącej człowieka to przed wpływem fatum, w wersji chrześcijańskiej przybierającego postać wszechmocnego Boga. W przypadku studentów kulturoznawstwa rozszerzenie to służy czemuś więcej, niż wskazywaniu alternatywy dla myślenia filozoficznego. Celem przedsięwzięcia, jest odkrywanie kultury jako fenomenu (od zawsze) wymykającego filozofom usiłującym zamknąć go w ontologicznym projekcie.
Tematy zajęć:
- Jońscy filozofowie przyrody
- Heraklit i Parmenides
- Tragediopisarze antyczni i sofiści
- Sokrates
- Platon
- Arystoteles
- Szkoły filozoficzne późnego antyku (epikurejczycy, stoicy, sceptycy)
- Narodziny chrześcijaństwa
- Św. Augustyn
- Św. Anzelm z Canterbury
- Św. Tomasz i św. Bonawentura
- Filozofia renesansu (G. Boccaccio, G. Pico della Mirandola, N. Machiavelli)
- Reformacja i kontrreformacja
- Filozofowie angielscy XVII wieku (Fr. Bacon, Th. Hobbes, J. Locke)
- Filozofowie francuscy XVII wieku (Kartezjusz, B. Pascal)
- Oświecenie angielskie (D. Hume, A. Smith)
- Oświecenie francuskie (Wielka Encyklopedia Francuska, Monteskiusz. J.-J. Rousseau)
- Oświecenie niemieckie (I. Kant)
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu student dysponuje wiedzą z zakresu historii filozofii. Wiedzę tę potrafi wykorzystać w dwojaki sposób. Po pierwsze, poznane doktryny filozoficzne traktuje on jako narzędzia użyteczne w badaniach kulturoznawczych. Po drugie, potrafi on odtworzyć genezę refleksji nad kulturą poprzez (chronologiczne) zestawienie tego, co na jej temat mieli do powiedzenia filozofowie wszystkich epok. Kluczowe w tej umiejętności jest wyodrębnienie kultury jako sfery ludzkiej aktywności tyleż niemieszczącej się w ramach projektu ontologicznego, co rozpoznanej jako warunek wiarygodności tegoż projektu. Kultura zdefiniowana jako świat wartości heterogenicznych (Nietzsche, Znaniecki, Deleuze, Vattimo itd.) stawia pod znakiem zapytania poznawczą wartość sprawozdania z tego, co jest podporządkowanego (Arystotelesowskiej) zasadzie niesprzeczności.
Kryteria oceniania
Egzamin pisemny; standardowa skala ocen (5.0-2.0):
5.0 - znakomita wiedza w zakresie treści kształcenia zawartych w programie przedmiotu
4.5 – bardzo dobra wiedza w zakresie treści kształcenia zawartych w programie przedmiotu
4.0 - dobra wiedza w zakresie treści kształcenia zawartych w programie przedmiotu
3.5 - zadowalająca wiedza w zakresie treści kształcenia zawartych w programie przedmiotu
3.0 - zadowalająca wiedza w zakresie treści kształcenia zawartych w programie przedmiotu
2.0 - niezadowalająca wiedza w zakresie treści kształcenia zawartych w programie przedmiotu.
Literatura
- Wł. Tatarkiewicz, Historia filozofii. T I-III, PWN Warszawa
- St. Świeżawski, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej PWN, Warszawa
- P. Rotengruber, Ideologia, anarchia, etyka. Dyskurs ponowoczesny a dialog. Humaniora, Poznań 2000
- P. Rotengruber, Kultura jako przedmiot badania, kultura jako horyzont wartości. Pragmatyczny zwrot Floriana Znanieckiego. Humaniora. Czasopismo Internetowe Nr 1 (13)/2016, ss. 83–95
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: