Metody interpretacji pozostałości osadniczych, w tym źródeł architektonicznych 05-MIPO-11-AR-ArchU
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z aktualnym stanem wiedzy na temat studiów osadniczych i sposobów badania tego zagadnienia. Zagadnienie to będzie uzupełnione o analizę osadniczą terenów wokół najstarszych obiektów architektury; przede wszystkim sakralnej.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student:
uzyskuje wiedzę dotyczącą archeologii osadnictwa, sposobów badania przekształceń zachodzących w osadnictwie na ziemiach polskich poprzez pryzmat architektury i jej oddziaływania na koncentracje osadnicze;
rozumie ogólne zasady sprzyjające zasiedleniom oraz wpływ ośrodków centralnych oraz maksimów klimatycznych na kształtowanie się mapy osadnictwa;
posiada umiejętność rozpoznawania średniowiecznych struktur osadniczych, elementów kształtujących osadnictwo, wykreślania zasięgów osad; czytania ze zrozumieniem literatury przedmiotu; prawidłowego posługiwania się fachowymi pojęciami i terminami z tego zakresu; interpretacji pozyskanych źródeł w szerszym kontekście kulturowym.
Kryteria oceniania
Kolokwium ustne.
Literatura
H. Jankuhn. Wprowadzenie do archeologii osadnictwa, Warszawa1983.
L. Kajzer, Wstęp do badań archeologiczno-architektonicznych, Łódź 1983.
R. Mazurowski, 1980. Metodyka archeologicznych badań powierzchniowych, Warszawa-Poznań 1980.
A. Różański, Jednoprzestrzenne kościoły romańskie na terenie Wielkopolski, Poznań 2010.
J. Żak. O studiach osadniczych, Archeologia Polski 22(1977): 421-424.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: