Harmonia cz. 2 05-HAR2-12-Muz
Student:
1) uzyskuje podstawową wiedzę na temat: systemu harmonicznego H. Erpfa oraz zastosowania go w odniesieniu do utworów muzyki XIX - XX-wiecznej (Mahler, Liszt, Wagner, Chopin, Skriabin, Sibelius, Schumann, Schubert, Beethoven, Debussy.
2) rozumie: na czym polega podstawowa różnica między harmoniką funkcyjną a pozafunkcyjną, rozumie również znaczenie harmoniki dla formy utworu muzycznego, zwłaszcza w odniesieniu do utworów powstałych w XX wieku.
3) posiada umiejętności: w zakresie dokonania samodzielnej analizy harmonicznej dowolnego utworu wg zasad systemu H. Erpfa. Potrafi wskazać na różnice w harmonice Chopina, Schumanna, Wagnera, Liszta, Mahlera. Potrafi wyciągnąć właściwe wnioski dotyczące formy utworu na podstawie analizy harmonicznej. Potrafi opisać rozwój harmoniki funkcyjnej w drugiej połowie XIX wieku i wyjaśnić sposoby przełamywania jej zasad przez kompozytorów poźniejszych.
Koordynatorzy przedmiotu
Literatura
M. Kolanek, System harmoniczny H. Erpfa - Skrypt przeznaczony dla studentów Sekcji Teorii Muzyki, Warszawa 1986;
A. Schoenberg, Harmonielehre, Wiedeń 1922;
Wybrane utwory do analizy harmonicznej:
W. A. Mozart: Sonata A-dur KV 331, Sonata C-dur KV 545.
R. Schumann: Dichterliebe op. 48.
F. Liszt: Preludia, Prometeusz.
F. Chopin: Mazurki (wybór), Preludia (wybór).
L. v Beethoven: Sonata c-moll op. 81a.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: