Interdyscyplinarność w praktyce 03-ZF-IP
Treści programowe dla przedmiotu:
- specyfika pracy interdyscyplinarnej: łączenie wiedzy z zakresu historii literatury, historii, socjologii, psychologii i edytorstwa,
- twórcze i wieloaspektowe podejście do nieliniowych, złożonych problemów badawczych i poszukiwanie wielu potencjalnych rozwiązań,
- kwerendy cyfrowe, biblioteczne i archiwalne,
- opracowanie edytorskie tekstu (samodzielne i w grupie).
Cele kształcenia
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- rozpoznaje i charakteryzuje komunikaty językowe o zróżnicowanym charakterze,
- dysponuje podstawową wiedzą z zakresu terminologii filologii polskiej oraz kontekstów kultury,
- wykorzystuje zdobyte – w stopniu podstawowym – umiejętności w celu stawiania pytań badawczych i formułowania problemów badawczych,
- w dyskusjach wykorzystuje zdobytą w trakcie zajęć wiedzę, świadomość metodologiczną i wrażliwość etyczną,
- potrafi poszukiwań materiałów niezbędnych do rozwiązania problemu badawczego z wiarygodnych źródeł – tradycyjnych i cyfrowych,
- dba o wysoki poziom warsztatu badawczego, dokonuje wglądu i ewaluacji własnej pracy i pracy grupy, elastycznie i twórczo reaguje na zmianę sposobu rozwiązania problemu ze względu na uzyskanie nowych informacji.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność bardzo sprawnego jej zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność sprawnego jej zaprezentowania w eseju lub na kolokwium z niewielkimi usterkami.
dobry (db; 4,0): dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność poprawnego jej zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.
dostateczny plus (+dst; 3,5): mniej niż dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność jej poprawnego zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.
dostateczny (dst; 3,0): dostateczny poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność jej poprawnego zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.
niedostateczny (ndst; 2,0): niewystarczający poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz zbyt nikła umiejętność zaprezentowania posiadanej wiedzy w eseju lub na kolokwium.
Literatura
Zalecana literatura:
Całek A., Nowa teoria listu, Kraków 2019.
Herdard J., Rodak P., Między oralnością a piśmiennością, w: Rodak P., Pismo, książka, lektura, Warszawa 2009, s. 107-202.
Z warsztatu edytora. 1. Literatura dokumentu osobistego, red. G. Bąbiak, D. Diurzyński, A. Wdowik, Warszawa 2016.
Kuciel-Frydryszak J., Służące do wszystkiego, Warszawa 2018.
Kuciel-Frydryszak J., Iłła. Opowieść biograficzna, Warszawa 2016.
Urbanik-Kopeć A., Instrukcja nadużycia. Służące w XIX-wiecznych polskich domach, Warszawa 2019.
Sikora A., List, w: Od almanachu do zinu. Gatunki twórczości słownej, Warszawa 2014.
Sulima R., Pismo i pisanie w świadomości ludowych pamiętnikarzy, w: Sploty kultury. Księga pamiątkowa dla Andrzeja Mencwela, red. Dołowy-Rybińska N., Gronowska A., Karpowicz A., Piotrowski I., Rodak P., Warszawa 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: