Wprowadzenie do kultury popularnej - spec. komunikacja medialna 03-WdKP-21PDL-E

Treści programowe dla przedmiotu:
- wokół pojęć „kultury popularnej” i „kultury masowej”,
- rozwój technologii a historia kultury,
- stan badań nad kulturą popularną,
- „Pseudowydarzenie”: dziedzictwo D. J. Boorstina,
- różne oblicza kultury indywidualizmu,
- seriale – estetyczna konsekwencja kultury uzależnień?,
- infotainment,
- ambicje kultury popularnej – na przykładzie kryminału,
- autorzy i bohaterowie tekstów popularnych.

Cele kształcenia

Cele modułu kształcenia: - zaznajomienie studentów z historią i teorią kultury popularnej, - zaznajomienie studentów z aktualnym stanem badań nad kulturą popularną, - doskonalenie umiejętności krytycznej analizy tekstów, instytucji, praktyk kultury popularnej, - doskonalenie umiejętności twórczego wykorzystania doświadczeń uznanych badaczy.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej.

Kierunek studiów

filologia polska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Dyskusja z elementami wykładu, interpretacja tekstów naukowych i literackich, prezentacja zagadnienia samodzielnie przygotowana przez studenta.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

II rok

Koordynatorzy przedmiotu

Krzysztof Skibski
Elżbieta Winiecka

Efekty kształcenia

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- zreferować aktualny stan badań nad kulturą popularną,
- zrekonstruować najważniejsze poglądy na temat kultury popularnej i masowej,
- odnieść się do dyskusji na temat wartości estetycznych, moralnych itd. kultury popularnej,
- powiązać rozwój środków komunikacji z historią kultury popularnej,
- omówić wybrane zjawiska kultury popularnej (autorzy, dzieła, gatunki),
- dostrzegać różnorodność kultur i analizować je za pomocą poznanych pojęć.

Kryteria oceniania

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość słownika badaczy kultury popularnej i orientacja w stanie badań nad kulturą popularną; znakomita wiedza na temat dyskusji wokół kultury popularnej i wybranych autorów, zjawisk, tekstów utożsamianych z kulturą popularną; umiejętność bardzo sprawnej analizy i interpretacji poszczególnych utworów.

dobry plus (+db; 4,5): dobra znajomość słownika badaczy kultury popularnej i orientacja w stanie badań nad kulturą popularną; duża wiedza na temat dyskusji wokół kultury popularnej i wybranych autorów, zjawisk, tekstów utożsamianych z kulturą popularną; umiejętność sprawnej analizy i interpretacji poszczególnych utworów.

dobry (db; 4,0): dobra znajomość słownika badaczy kultury popularnej i orientacja w stanie badań nad kulturą popularną; niezła wiedza na temat dyskusji wokół kultury popularnej i wybranych autorów, zjawisk, tekstów utożsamianych z kulturą popularną; umiejętność analizy i interpretacji poszczególnych utworów; dopuszczalne niewielkie braki w wyznaczonym tu zakresie.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość słownika badaczy kultury popularnej i orientacja w stanie badań nad kulturą popularną; przeciętna wiedza na temat dyskusji wokół kultury popularnej i wybranych autorów, zjawisk, tekstów utożsamianych z kulturą popularną; umiejętność przeciętnej analizy i interpretacji poszczególnych utworów; dopuszczalne niewielkie braki w wyznaczonym tu zakresie.

dostateczny (dst; 3,0): podstawowa znajomość słownika badaczy kultury popularnej i orientacja w stanie badań nad kulturą popularną; podstawowa wiedza na temat dyskusji wokół kultury popularnej i wybranych autorów, zjawisk, tekstów utożsamianych z kulturą popularną; umiejętność przeciętne analizy i interpretacji poszczególnych utworów; bardzo wyraźne braki w wyznaczonym tu zakresie.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość słownika badaczy kultury popularnej i w stanie badań nad kulturą popularną; niezła wiedza na temat dyskusji wokół kultury popularnej i wybranych autorów, zjawisk, tekstów utożsamianych z kulturą popularną; nieumiejętność analizy i interpretacji poszczególnych utworów; bardzo poważne braki w wyznaczonym tu zakresie.

Kryteria oceniania:
- obecność na zajęciach,
- wartość merytoryczna wykonanej prezentacji,
- poziom wiedzy i umiejętność jej zaprezentowania na egzaminie.

Literatura

Zalecana literatura:
Bauman o kulturze popularnej. Wypisy, red. M. Halawa, M. Wróbel, Warszawa 2008.
N. Carrol, Filozofia horroru albo paradoksy uczuć, przeł. M. Przylipiak, Gdańsk 2004.
N. Carrol, Filozofia sztuki masowej, przeł. M. Przylipiak, Gdańsk 2011.
J. Fisk, Zrozumieć kulturę popularną, przeł. K. Sawicka, Kraków 2010.
M. Krajewski, Kultury kultury popularnej, Poznań 2003.
J. Storey, Studia kulturowe i badania kultury popularnej, przeł. J. Barański, Kraków 2003.
D. Strinati, Wprowadzenie do kultury popularnej, przeł. W. J. Burszta, Poznań 1998.

Szczegółową listę lektur podaje prowadzący zajęcia.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-WdKP-21PDL-E w USOSweb