Warsztat tłumacza - specjalizacja przekładu funkcjonalnego 03-WT-31SDL-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- elementy teorii przekładu (typologia przekładu; tłumaczenie pisemne a tłumaczenie ustne: symultaniczne, konsekutywne, prawne i osobowościowe uwarunkowania pracy tłumacza,
- techniki tłumaczenia tekstów pisanych i ustnych,
- tłumaczenie tekstów literackich: dramat,
- tłumaczenie tekstów literackich: poezja,
- tłumaczenie tekstów literackich: proza,
- tłumaczenie tekstów literackich: literatura dialektalna, literatura adresowana do specjalnego odbiorcy(literatura dziecięca),
- tłumaczenie literackie: tłumaczenie tekstów podporządkowanych warstwie muzycznej dzieła (teksty librett operowych, utworów operetkowych i musicalowych),
- tłumaczenie tekstów użytkowych i informacyjnych: biogram, instrukcja obsługi, teksty reklamowe,
- tłumaczenie naukowo-techniczne: medycyna, weterynaria, prawo, przemysł, sztuka, turystyka,
- tłumaczenie ustne: przemówienia osób występujących publicznie,
- karta tłumacza.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- posiada podstawową wiedzę w zakresie teorii i praktyki przekładu, zna terminologię dotyczącą przekładu, praktyczną znajomość języka specjalistycznego na poziomie przewidzianym w programie studiów,
- potrafi objaśnić i porównać koncepcje przekładu; zna różnorodne techniki przekładu tekstów,
- potrafi samodzielnie tłumaczyć teksty literackie, użytkowe, naukowe, techniczne i informacyjne z języka specjalistycznego na język polski; potrafi dotrzeć do potrzebnych źródeł i weryfikować stopień ich przydatności i wiarygodności (słowniki, Internet, leksykony, kompendia, atlasy),
- potrafi dokonywać ustnych tłumaczeń z języka specjalistycznego na język polski; posiada umiejętność nawiązywania kontaktów interpersonalnych z przedstawicielami różnych kultur i tradycji; jest otwarty na wymianę informacji i doświadczeń,
- potrafi zdefiniować obowiązki tłumacza, edytora, redaktora tekstu i odnieść je do praktycznej działalności tłumacza; wykazuje się znajomością prawnych regulacji pracy tłumacza,
- potrafi czytać ze zrozumieniem teksty w języku specjalistycznym; docenia znaczenie wiedzy slawistycznej dla prawidłowego funkcjonowania procesu komunikacji, począwszy od poziomu interpersonalnego po międzykulturowy,
- potrafi dokonywać wyborów wobec odpowiedzialności za tworzenie przekazu zgodnego z intencją autorską a uwarunkowaniami kulturowymi docelowego odbiorcy.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, bardzo dobra umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych, wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, bardzo dobra umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka specjalistycznego na język polski.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie praktycznych umiejętności translatorskich.
dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności translatorskie, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą), wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, zadowalająca umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka specjalistycznego na język polski.
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą), wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, słaba umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka specjalistycznego na język polski.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu oraz wynikające z niej dalsze braki w zakresie efektów uczenia się zdefiniowanych dla przedmiotu.
Kryteria oceniania:
- dodatkowo: obecność na zajęciach (dopuszczalna jest nieusprawiedliwiona nieobecność na dwóch zajęciach),
- aktywność w trakcie zajęć,
- rozliczenie wszystkich tłumaczeń pisemnych, zrealizowanie tłumaczenia ustnego na zajęciach.
Literatura
Zalecana literatura:
A. Legeżyńska, Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa 1999.
A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1998.
J. Pieńkos, Przekład i tłumacz we współczesnym świecie: aspekty lingwistyczne i pozalingwistyczne, Warszawa 1993.
K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.
K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2006.
O. Wojtasiewicz, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 1996.
Przekład artystyczny a współczesne teorie translatologiczne, pod red. P. Fasta, Katowice 1998.
T. Tomaszkiewicz, Terminologia tłumaczenia, przekład i adaptacja, Poznań 2006.
Współczesne teorie przekładu, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009.
И. Ликоманова, Преводът между теорията и практиката, София 2002.
И. Ликоманова, Славяно-славянският превод, София 2006.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: