Warsztat tłumacza II - spec. przekładowa 03-WT-22PDM
Treści programowe dla przedmiotu:
- wokół przekładu poezji dawnej. Archaizacja w przekładzie,
- wokół przekładu prozy dawnej. Realia kulturowe epok minionych,
- proza dwudziestowieczna – intertekstualność, komizm, absurd,
- wyzwania dla tłumacza współczesnej powieści postmodernistycznej,
- pogranicza eseju,
- problematyka przekładu tekstów naukowych.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- poprawnie przełożyć anglojęzyczny tekst literacki lub artykuł naukowy z dziedziny humanistyki, charakteryzujący się znacznym stopniem trudności,
- przekonująco uzasadnić swoje wybory translatorskie w dyskusji lub pracy pisemnej,
- wskazać i omówić najważniejsze problemy stawiane przed tłumaczem przez tekst oryginalny,
- rozpoznać cel cudzej inicjatywy translatorskiej, zrekonstruować i ocenić strategię tłumacza oraz jego indywidualny styl – i zaproponować własne rozwiązania,
- czynnie uczestniczyć w dyskusji na temat omawianego przekładu i w zespołowej pracy translatorskiej.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student posiada obszerną wiedzę z zakresu warsztatu tłumacza i swobodnie stosuje ją w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; potrafi przekonująco i trafnie zrekonstruować i ocenić cudzą strategię translatorską oraz uzasadnić własną; wykazuje bardzo dobrą umiejętność tłumaczenia tekstów literackich i naukowych z zakresu humanistyki z języka angielskiego na język polski.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie praktycznych umiejętności translatorskich.
dobry (db; 4,0): student posiada znaczną wiedzę z zakresu warsztatu tłumacza i dość sprawnie stosuje ją w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; potrafi trafnie zrekonstruować cudzą strategię translatorską i dość przekonująco uzasadnić własną; wykazuje dobrą umiejętność tłumaczenia tekstów literackich i naukowych z zakresu humanistyki z języka angielskiego na język polski, chociaż popełnia drobne błędy wynikające z niepełnego zrozumienia tekstu.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student posiada zadowalającą wiedzę z zakresu warsztatu tłumacza i podejmuje zazwyczaj udane próby zastosowania jej w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; stara się rekonstruować cudzą strategię translatorską i uzasadniać własne wybory, jego tłumaczenia zawierają jednak błędy wynikające z niepełnego zrozumienia tekstu, a także uchybienia stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne.
dostateczny (dst; 3,0): student posiada podstawową wiedzę z zakresu warsztatu tłumacza i próbuje ją stosować w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; podejmuje próby rekonstrukcji cudzej strategii translatorskiej i uzasadniania własnej, chociaż nie zawsze uruchamia istotne konteksty; jego tłumaczenia zawierają dość liczne błędy wynikające z niezrozumienia tekstu, a także liczne błędy stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne.
niedostateczny (ndst; 2,0): student posiada niewystarczającą wiedzę z zakresu warsztatu tłumacza i nie potrafi wykorzystać jej w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; nie potrafi rekonstruować cudzej strategii translatorskiej ani uzasadniać własnych wyborów, a jego tłumaczenia zawierają kardynalne błędy wynikające z niezrozumienia tekstu, jak również liczne błędy stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne.
Kryteria oceniania:
- obecność i aktywność na zajęciach (udział w dyskusji na temat omawianego przekładu i w pracy tłumaczeniowej – indywidualnej lub zespołowej),
- wartość merytoryczna wypowiedzi prezentowanych na zajęciach,
- ilość i jakość oddanych prac tłumaczeniowych,
- sprawność translatorska w zakresie tłumaczenia anglojęzycznego tekstu literackiego lub artykułu naukowego z dziedziny humanistyki.
Literatura
Zalecana literatura:
Douglas Robinson, The Translator’s Turn, London 1991.
Krzysztof Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
Zofia Kozłowska, O przekładzie tekstu naukowego, Kraków 2007.
Elżbieta Tabakowska, O przekładzie na przykładzie. Rozprawa tłumacza z „Europą” Normana Daviesa, Kraków 1999.
Eadem, Tłumacząc się z tłumaczenia, Kraków 2009.
Szczegółową listę lektur oraz wykaz tekstów do tłumaczenia prowadzący zajęcia przedstawia przed rozpoczęciem każdego kursu.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: