Warsztat tłumacza - specjalizacja translatorska 03-WT-12SDM

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się:
- absolwent zna i rozumie na poziomie pogłębionym współczesne teorie translatorskie,
- absolwent zna i rozumie w języku polskim i języku kraju specjalności posługiwać się w zakresie zaawansowanym terminologią używaną w naukach slawistycznych oraz opisywać za jej pomocą wybrane problemy badawcze i zadania profesjonalne,
- absolwent zna i rozumie w sposób syntetyczny i analityczny formułować i wyrażać samodzielne opinie na temat ważnych dla kraju specjalności wydarzeń kulturalnych i społeczno-politycznych oraz powoływać się w tym zakresie na źródła wiedzy slawistycznej i opinie ekspertów,
- absolwent potrafi dokonywać ustnych i pisemnych tłumaczeń o wysokim stopniu trudności z języka kraju specjalności na język polski i z języka polskiego na język kraju specjalności,
- absolwent jest gotów do wykorzystywania usystematyzowanej wiedzy i pogłębionych umiejętności slawistycznych w prawidłowym prowadzeniu dialogu międzykulturowego.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, bardzo dobra umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych, wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, bardzo dobra umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka chorwackiego na język polski,

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie praktycznych umiejętności translatorskich.

dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności translatorskie, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą), wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, zadowalająca umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka chorwackiego na język polski.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji translatologicznych (wymagająca np. zadawania pytań pomocniczych przez osobę egzaminującą), wysoka świadomość kulturotwórczej funkcji przekładu, słaba umiejętność tłumaczenia tekstu z zakresu humanistyki z języka chorwackiego na język polski.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach literackich i powiązanych z nimi teorii przekładu oraz wynikające z niej dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.

Zalecana literatura:
A. Legeżyńska, Tłumacz i jego kompetencje autorskie, Warszawa 1999.
A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1998.
J. Pieńkos, Przekład i tłumacz we współczesnym świecie: aspekty lingwistyczne i pozalingwistyczne, Warszawa 1993.
K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.
K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2006.
O. Wojtasiewicz, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 1996.
Przekład artystyczny a współczesne teorie translatologiczne, pod red. P. Fasta, Katowice 1998.
T. Tomaszkiewicz, Terminologia tłumaczenia, przekład i adaptacja, Poznań 2006.
Współczesne teorie przekładu, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009.
И. Ликоманова, Преводът между теорията и практиката, София 2002.
И. Ликоманова, Славяно-славянският превод, София 2006.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-WT-12SDM w USOSweb