Twórcze pisanie: reportaż - spec. kuratorstwo literatury 03-TWO-21PDM

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:
- przedstawić gatunek reportażu w kategoriach teoretycznych,
- wskazać antropologiczne i socjologiczne konteksty reportażu,
- zbudować syntezę historycznoliteracką oraz krytycznoliteracką uwzględniającą rozwój gatunku reportażu w Polsce,
- dokonać analizy aktualnego stanu polskiego pola kulturalnego poprzez wskazanie głównych kierunków rozwoju reportażu, autorów, tematyk, przyznawanych nagród, obecności na festiwalach,
- przeprowadzić analizę czytanych reportaży literackich pod kątem „warsztatowym” (z uwzględnieniem poetyki reportażu),
- dokonać analizy i interpretacji krytycznoliterackiej czytanych reportaży z wykorzystaniem narzędzi teoretyczno- i krytycznoliterackich; dokonać oceny tekstów reportażowych,
- napisać własny (spójny, antropologicznie pogłębiony) reportaż; pracę twórczą poprzedzając wyborem tematu, jego rozpoznaniem i opracowaniem.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): poprawnie zabrany materiał, przedstawienie go w sposób interesujący podczas indywidualnej prezentacji; napisanie artystycznie i merytorycznie wymagającego reportażu; bardzo dobra znajomość historycznych, społecznych, kulturowych kontekstów reportażu literackiego; bardzo dobra umiejętność krytycznej analizy omawianych tekstów; umiejętność budowania syntezy historycznoliterackiej; umiejętność kompilowania zdobytej wiedzy; dotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie krytycznej analizy materiału.

dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: gorsze efekty w ostatecznej pracy zaliczeniowej tzn. samodzielnym reportażu.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca umiejętność opracowania tematu i zadowalający efekt finalny w postaci reportażu.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca umiejętność eksploracji tematu, nieprzekładająca się jednak na jakość reportażu.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca umiejętność opracowania tematu; brak umiejętności przetworzenia tematu w formę reportażu; niezadowalająca znajomość zagadnień i zjawisk powiązanych tematycznie z przedmiotem zajęć; wybiórcza lub niepełna umiejętność krytycznej analizy omawianych tekstów; nieumiejętność budowania szkieletu syntezy historycznoliterackiej; niedotrzymanie warunków zaliczenia przedmiotu.

Kryteria oceniania:
- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusjach) i rzetelne przygotowanie do zajęć,
- wartość merytoryczna i stylistyczna końcowego reportażu zaliczeniowego,
- sposób przeprowadzenie indywidualnej prezentacji swojego tematu reporterskiego.

Zalecana literatura:
A.W. Brzezińska, N. Bloch (red.), B. Warkocki, M. Wosińska (współ. red.), Sztutowo/Stutthof. Gdzieś pomiędzy plażą a obozem, Warszawa 2013.
A.W. Brzezińska, A. Chwieduk (red.), Miasto Poznań w perspektywie badań interdyscyplinarnych, Wielichowo 2012.
B. Darska, Pamięć codzienności, codzienność pamiętania. Szkice o reportażu polskim XXI wieku, Gdańsk 2014.
E. Kraskowska, L. Marzec (red.), Wielkopolski Słownik Pisarek, Poznań 2012.
E. Winnicka, Angole, Czarne 2014.
F. Springer, 13 pięter, Czarne, Wołowiec 2015.
J. Hugo-Bader, Biała gorączka, [wybrane reportaże].
J. Łuczak, Polska Kazimierza Nowaka. Przewodnik rowerzysty, Poznań 2011.
K. Kąkolewski, Reportaż, w: Słownik literatury polskiej XX wieku, red. A. Brodzka i inni, Wrocław 1992.
K. Nowak, Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd. Listy z podróży afrykańskiej z lat 1931-1936, oprac. Ł. Wierzbicki, Poznań 2008.
K. Puto, Popularność i funkcjonowanie reportażu w Polsce w świetle teorii Pierre’a Bourdieu, w: G. Jankowicz, P. Marecki, M. Sowiński (red.), Literatura polska po 1989 roku w świetle torii Pierre’a Bourdieu. Podręcznik, Kraków 2015.
M. Hopfinger, Z. Ziątek, T. Żukowski (red.), Między sztuką a codziennością, Warszawa 2016, [wybrane teksty].
M. Kostrzewska (red.), Wielkopolska poza Poznaniem. Reportaże z regionu, Poznań 2017.
M. Caparros, Głód, 2016, Kraków 2016.
M. Szczygieł (red.), 20 lat nowej Polski w reportażu, Wołowiec 2009.
M. Szczygieł (red.), Antologia polskiego reportażu XX wieku, Czarne 2014-2015, [trzy tomy].
M. Szczygieł, Gottland, Czarne, dowolne wydanie.
M. Szczygieł, W. Tochmann, Reportaż – opowieść o tym, co wydarzyło się naprawdę, w: Biblia dziennikarstwa, red. A. Skworz, A. Niziołek, Kraków 2010.
M. Szpakowska, Sztuka reportażu, w: „Wiadomości Literackie” prawie dla wszystkich, Warszawa 2012.
M. Zaremba Bielawski, Polski hydraulik, dowolne wydanie.
N. Bloch, Między terenem a tekstem, czyli o siedmiu grzechach głównych w tworzeniu narracji o światach innych ludzi, w: Sztutowo/Stutthof. Gdzieś pomiędzy plażą a obozem, red. A.W. Brzezińska, N. Bloch, współ. B. Warkocki, M. Wosińska, Warszawa 2013.
P. Cieliczko, J. Roszak (red.), Poznański przewodnik literacki, Poznań 2013.
P. Śliwiński (red.), Poznań Poetów (1989 – 2010), Poznań 2011.
S. Aleksiejewicz, Czasy second-handu. Koniec czerwonego człowieka, Czarne 2015.
W. Nowak, Obwód głowy, dowolne wydanie.
Z. Szczerek, Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian, Kraków 2013.
Z. Ziątek, Reportaż jako literatura, w: Obraz literatury w komunikacji społecznej po roku '89, red. A. Werner, T. Żukowski, Warszawa 2013.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-TWO-21PDM w USOSweb