Tłumaczenie tekstów naukowych z języków nowożytnych 03-TTN-22KDM
Treści programowe dla przedmiotu:
- specyfika terminologii naukowej typowej dla języka oryginału i przekładu,
- różnorodność strategii w zależności od typu tekstu naukowego (hasło słownikowe, streszczenie, tekst popularnonaukowy, komentarz do tekstu oryginalnego, analiza i interpretacja tekstu),
- zależność tekstu naukowego od tekstu komentowanego w języku klasycznym.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2024/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka umie:
- dostrzec główne problemy przekładu tekstu naukowego w różnych językach,
- wskazać odpowiednie strategie przekładu w zależności od rodzaju tekstu naukowego,
- posługiwać się terminologią naukową typową dla języka oryginału i przekładu,
- zaproponować własne strategie przekładu tekstu naukowego.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość teorii przekładu; swobodne posługiwanie się pojęciami z zakresu sztuki przekładu; pełna świadomość zależności między typem tekstu naukowego a wyborem strategii przekładowych. Znacząca umiejętność zaproponowania własnego przekładu.
dobry plus (+db; 4,5): j.w., z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami.
dobry (db; 4,0): dobra znajomość teorii przekładu; poprawne posługiwanie się pojęciami z zakresu sztuki przekładu; świadomość zależności między typem tekstu naukowego a wyborem strategii przekładowych. Zadowalająca umiejętność zaproponowania własnego przekładu.
dostateczny plus (+dst; 3,5): dostateczna znajomość teorii przekładu; dostateczne posługiwanie się pojęciami z zakresu sztuki przekładu; niewielka świadomość zależności między typem tekstu naukowego a wyborem strategii przekładowych. Niewielka umiejętność zaproponowania własnego przekładu.
dostateczny (dst; 3,0): niewielka znajomość teorii przekładu; bardzo ograniczone posługiwanie się pojęciami z zakresu sztuki przekładu; nikła świadomość zależności między typem tekstu naukowego a wyborem strategii przekładowych. Nikła umiejętność zaproponowania własnego przekładu.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość teorii przekładu; złe posługiwanie się pojęciami z zakresu sztuki przekładu; brak świadomości zależności między typem tekstu naukowego a wyborem strategii przekładowych. Brak umiejętności zaproponowania własnego przekładu.
Literatura
Zalecana literatura:
Wydania tekstów do przekładu wskazane przez wykładowcę.
S. Barańczak, Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dołączeniem małej antologii przekładów, Poznań 1992.
K. Hejwowski, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2004.
M. Krysztofiak, Przekład literacki we współczesnej translatoryce, Poznań 1996.
A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1998.
J. Tuwim, Traduttore – traditore, w: Pegaz dęba, Warszawa 2008, s. 166-190.
Między oryginałem a przekładem, pod redakcją Marii Filipowicz-Rudek, Jadwigi Koniecznej-Twardzikowej, Magdaleny Stoch, Kraków 1997.
Pisarze polscy o sztuce przekładu 1440-1974. Antologia, wybrał teksty, napisał wstęp i komentarz Edward Balcerzan, Poznań 1977.
Przekładając nieprzekładalne. Materiały z I Międzynarodowej Konferencji translatologicznej Gdańsk – Elbląg, pod redakcją Wojciecha Kubińskiego, Oli Kubińskiej i Tadeusza Z. Wolańskiego, Gdańsk 2000.
„Przekładaniec”. Antiqua ac nova. 1-2/2007 numer 18-19.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: