Translatorium II 03-TRA2-31JPODL
Treści programowe dla przedmiotu:
- podstawowe zagadnienia związane z warsztatem tłumacza - słowniki, źródła, pierwsze translatorskie wprawki,
- tłumaczenie prozy o podwójnyma adresacie - dla dziecięciego i dorosłego czytelnika,
- tłumaczenie dramatu; słowo w dialogu,
- przekład poezji,
- problematyka serii przekładowej,
- realia kulturowe a przekład.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- poprawnie przełożyć na język polski fragment anglojęzycznego tekstu literackiego, charakteryzującego się umiarkowanym stopniem trudności,
- uzasadnić swoje wybory translatorskie w dyskusji,
- wskazać i omówić najważniejsze problemy stawiane przed tłumaczem przez tekst anglojęzycznego oryginału,
- czynnie uczestniczyć w dyskusji na temat omawianego przekładu.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student posiada obszerną wiedzę z zakresu translatoryki i swobodnie stosuje ją w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; potrafi przekonująco i trafnie zrekonstruować i ocenić cudzą strategię translatorską oraz uzasadnić własną; potrafi poprawnie przetłumaczyć dłuższy fragment tekstu literackiego z języka angielskiego na język polski.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie praktycznych umiejętności translatorskich.
dobry (db; 4,0): student posiada znaczną wiedzę z zakresu translatoryki i dość sprawnie stosuje ją w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; potrafi trafnie zrekonstruować cudzą strategię translatorską i dość przekonująco uzasadnić własną; potrafi zadowalająco przetłumaczyć dłuższy fragment tekstu literackiego z języka angielskiego na język polski, chociaż popełnia drobne błędy wynikające z niepełnego zrozumienia tekstu.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student posiada zadowalającą wiedzę z zakresu translatoryki i podejmuje zazwyczaj udane próby zastosowania jej w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; stara się rekonstruować cudzą strategię translatorską i uzasadniać własne wybory, jego tłumaczenia zawierają jednak błędy wynikające z niepełnego zrozumienia tekstu, a także uchybienia stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne.
dostateczny (dst; 3,0): student posiada podstawową wiedzę z zakresu translatoryki i próbuje ją stosować w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; podejmuje próby rekonstrukcji cudzej strategii translatorskiej i uzasadniania własnej, chociaż nie zawsze uruchamia istotne konteksty; jego tłumaczenia zawierają dość liczne błędy wynikające z niezrozumienia tekstu, a także liczne błędy stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne.
niedostateczny (ndst; 2,0): student posiada niewystarczającą wiedzę z zakresu translatoryki i nie potrafi wykorzystać jej w praktyce interpretacyjnej i tłumaczeniowej; nie potrafi rekonstruować cudzej strategii translatorskiej ani uzasadniać własnych wyborów, a jego tłumaczenia zawierają kardynalne błędy wynikające z niezrozumienia tekstu, jak również liczne błędy stylistyczne, gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne.
Literatura
Zalecana literatura:
Stanisław Barańczak, Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dołączeniem małej antologii przekładów, 1992, 1994, 2004.
Jerzy Jarniewicz, Gościnność słowa. Szkice o przekładzie literackim, Kraków 2012.
Piotr Sommer, Po stykach, Gdańsk 2005.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: