Teoria i metodologia badań językoznawczych 03-TMBJ-11CSDM-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- podstawowe wiadomości z ogólnej metodologii nauk; miejsce językoznawstwa w ogólnej klasyfikacji nauk; pojęcie i typy paradygmatu badawczego; teorie ewolucji nauki,
- metody badawcze językoznawstwa historyczno-porównawczego,
- strukturalizm językoznawczy - podstawowe wiadomości teoretyczne (de Saussure); metody badawcze językoznawstwa strukturalistycznego,
- gramatyka generatywno-transformacyjna jako zwrot metodologiczny w językoznawstwie,
- pragmalingwistyka - podstawy teoretyczne i metody badawcze,
- lingwistyka kognitywna - podstawy teoretyczne i metody badawcze.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- potrafi omówić podstawowe metody wnioskowania stosowane w nauce i wśród nich wskazać (z uzasadnieniem) te, które są stosowane w lingwistyce,
- potrafi wyjaśnić pojęcie paradygmatu nauki; scharakteryzować różne rodzaje paradygmatów naukowych; wskazać, które typy postępowań badawczych w lingwistyce przynależą do poszczególnych typów paradygmatów badawczych,
- potrafi zreferować i porównać opisujące i wyjaśniające metody badawcze językoznawstwa,
- potrafi wyjaśnić związki poszczególnych lingwistycznych propozycji metodologicznych z głównymi nurtami teoretycznymi nauk humanistycznych i przyrodniczych,
- potrafi omówić dzieje lingwistycznych metod badawczych z perspektywy różnych koncepcji rozwoju nauki,
- potrafi przygotować zespołowo i przedstawić prezentację o tematyce związanej z metodologią badań językoznawczych,
- potrafi czynnie uczestniczyć w zespołowym rozwiązywaniu problemów z zakresu metodologii badań językoznawczych.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza (95–100%).
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza (90–95%).
dobry (db; 4,0): dobra wiedza (80–90%).
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, ale ze znacznymi niedociągnięciami (70–80%).
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, ale z licznymi błędami (60–70%).
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza (poniżej 60%).
Kryteria oceniania: umiejętność zaprezentowania na kolokwium wiedzy nabytej w ramach przedmiotu oraz poziom tej wiedzy.
Literatura
Zalecana literatura:
I. Bobrowski, Zaproszenie do językoznawstwa, Kraków 1998.
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław 1999 (hasła: prawo językowe, bezwyjątkowość praw głosowych, młodogramatycy, strukturalizm, teoria falowa, teoria drzewa genealogicznego, statystyka w językoznawstwie).
Z. Hajduk, Ogólna metodologia nauk, Lublin 2007.
M. Heller, Filozofia nauki. Wprowadzenie, Kraków 2009.
M.-A. Paveau, G.-É. Sarfati, Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, Kraków 2009.
J. Perlin, Metodologia językoznawstwa diachronicznego, Warszawa 2004.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: