Teorie mediów 03-TM-22GRDL-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- teorie pojedynczych mediów (radio, film, książka, prasa),
- krytyczny namysł nad mediami (teorie mające swój rodowód w Szkole Frankfurckiej, Szkole Birmingham, ale również te koncepcje, które korzystają z osiągnięć w ramach krytycznej analizy dyskursu (CDA)),
- blok komunikacyjnych teorii mediów (Saxer, McQuail, Maletzke) modelowanych przez badania uwarunkowane m.in. strukturalistycznie, semiotycznie i pragmatycznie,
- teorie systemowo-teoretyczne (Luhmann, Parsons, Habermas, Schmidt) jako ramy poznawcze złożonych kulturowo, komunikacyjnie i społecznie struktur,
- filozofia mediów obejmująca swym zakresem namysł nad tradycyjnymi mediami oraz nad mediami cyfrowymi.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- umie wykorzystać wiedzę teoretyczną do analizy i interpretacji różnych tekstów kultury (dzieł literackich, filmów, audycji radiowych) ze szczególnym uwzględnieniem gier cyfrowych (głównie gier wideo) i przekazów medialnych,
- posiada wiedzę, którą umiejętnie wykorzysta, na temat teorii mediów (w tym radia, filmu, książki) proponowanych przez badaczy należących do różnych szkół badawczych i reprezentujących odmienne metodologie (m.in. McLuhan, Ong, Faulstich),
- umie syntetycznie i krytycznie, na odpowiednim poziomie ogólności, analizować i zestawiać różne teorie mediów i konfrontować je z teoriami komunikowania – w tym modelowanego dyskursywnie (m.in. Saxer, McQuail, Maingueneau) oraz z koncepcjami teoretycznosystemowymi (m.in. Parsons, Luhmann),
- zna krytyczne teorie mediów (sięgające tradycji Szkoły Frankfurckiej) oraz filozoficzne koncepcje opisujące człowieka, którego relacje ze światem są zapośredniczone medialnie, w tym digitalnie (m.in. Lévy, Heim).
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student/ka zrealizowała w pełni wszystkie założone efekty uczenia się, potrafi uzasadnić swoje tezy, a jednocześnie zna teorie, badaczy i zależności między porządkami medialnymi, komunikacyjnymi, społecznymi oraz kulturowymi. Krytycyzm i synteza myśli przyswojone zostały w możliwie maksymalnym zakresie.
dobry plus (+db; 4,5): student/ka zrealizowała w pełni wszystkie założone efekty uczenia się, potrafi uzasadnić swoje tezy, a jednocześnie zna teorie, badaczy i zależności między porządkami medialnymi, komunikacyjnymi, społecznymi oraz kulturowymi. Krytycyzm i synteza myśli przyswojone zostały w niemal pełnym zakresie.
dobry (db; 4,0): student/ka zna teorie mediów i widzi ich wzajemne odniesienia, potrafi wymienić główne bloki teorii mediów i rozróżnia ich specyfikę, orientuje się w szerokich kontekstach społecznych, w których funkcjonują podsystemy medialne, ma świadomość diachroniczności i synchroniczności w refleksji nad mediami, rozumie zagadnienie funkcyjnej teorii mediów, potrafi wymienić przykłady mediów historycznych.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student/ka zna teorie mediów, potrafi wymienić główne bloki teorii mediów, rozróżnia ich specyfikę, orientuje się w kontekstach społecznych, w których funkcjonują podsystemy medialne, ma świadomość diachroniczności i synchroniczności w refleksji nad mediami, a także pełnionych przez nie funkcji.
dostateczny (dst; 3,0): student/ka zna teorie mediów, potrafi wymienić główne bloki teorii mediów, orientuje się w kontekstach społecznych, w których funkcjonują podsystemy medialne, ma świadomość diachroniczności i synchroniczności w refleksji nad mediami.
niedostateczny (ndst; 2,0): student/ka nie zna teorii mediów, nie potrafi wymienić głównych bloków teorii mediów, nie ma świadomości diachroniczności i synchroniczności w refleksji nad mediami.
Literatura
Zalecana literatura:
Pozycje obowiązkowe:
Baran S.J., Davis D.K., Teorie komunikowania masowego, tłum. A. Sadza, Kraków 2007.
McLuhan M., Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka, wprowadzenie L.H. Laphama, tłum. N. Szczucka, Warszawa 2004.
Luhmann N., Systemy społeczne, tłum. M. Kaczmarczyk, Warszawa 2012.
Maingueneau D., Dyskurs literacki. Paratopia i scena wypowiedzenia, tłum. H. Konicka, Warszawa 2015.
McQuail D., Teoria komunikowania masowego, tłum. M. Bucholc, A. Szulżycka, Warszawa 2020.
Pozycje uzupełniające:
Faulstich W., Mediengeschichte von den Anfängen bis 1700, Göttingen 2006.
Faulstich W., Mediengeschichte von 1700 bis ins 3. Jahrtausend, Göttingen 2006.
Lévy P., Cyberculture, trans. by R. Bononno, University of Minnesota Press, 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: