Translatorium łacińskie 03-TLA-32KDL
Treści programowe dla przedmiotu:
- przegląd podstawowych technik przekładowych,
- kanon autorów łacińskojęzycznych jako podstawa ich znajomości na przestrzeni wieków,
- losy tekstów antycznych w czasach późniejszych,
- problemy wokół przekładu dzieła z odległej epoki,
- forma przekładu: proza czy wiersz i konsekwencje wyboru,
- rym i wiersz biały,
- izometria przekładu i jej cechy,
- najważniejsze przekłady polskie wielkich dzieł łacińskiego antyku i ich cechy,
- analiza porównawcza przekładów wybranego dzieła antycznego w j. łacińskim,
- wybór przez tłumacza edycji tekstu oryginalnego i znaczenie tego wyboru.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- posiada w zaawansowanym stopniu wiedzę o gramatyce języka łacińskiego,
- zna tendencje przekładowe z literatury antycznej łacińskiej na język polski lub inne w kontekście epoki,
- zna podstawowe techniki przekładu,
- umie krytycznie porównać różne przekłady tego samego utworu antycznego,
- zna w zaawansowanym stopniu literaturę łacińską i jej periodyzację, jej genologię oraz klasyczny kanon twórców łacińskojęzycznych,
- zna na poziomie średniozaawansowanym krytykę łacińskich tekstów antycznych.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość materiału omawianego na zajęciach, samodzielne wyciąganie wniosków z prawidłowo przeprowadzonej analizy. Posługiwanie się prawidłową terminologią. Umiejętne wiązanie faktów z zakresu historii literatury z podanym zagadnieniem translatologicznym.
dobry plus (+db; 4,5): z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami bardzo dobra znajomość materiału omawianego na zajęciach, samodzielne wyciąganie wniosków z prawidłowo przeprowadzonej analizy. Posługiwanie się prawidłową terminologią. Umiejętne wiązanie faktów z zakresu historii literatury z podanym zagadnieniem translatologicznym.
dobry (db; 4,0): dobra znajomość materiału omawianego na zajęciach, samodzielne wyciąganie wniosków z prawidłowo przeprowadzonej analizy. Dobre posługiwanie się prawidłową terminologią. Dobre wiązanie faktów z zakresu historii literatury z podanym zagadnieniem translatologicznym.
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość materiału omawianego na zajęciach, samodzielne wyciąganie wniosków z prawidłowo przeprowadzonej analizy. Zadowalające posługiwanie się prawidłową terminologią. Zadowalające wiązanie faktów z zakresu historii literatury z podanym zagadnieniem translatologicznym.
dostateczny (dst; 3,0): podstawowa znajomość materiału omawia podanego na zajęciach, samodzielne wyciąganie podstawowych wniosków z prawidłowo przeprowadzonej analizy. Posługiwanie się na poziomie podstawowym prawidłową terminologią. Wiązanie jedynie podstawowych faktów z zakresu historii literatury z podanym zagadnieniem translatologicznym.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość materiału omawianego na zajęciach, niezadowalające wyciąganie wniosków z przeprowadzonej analizy. Posługiwanie się niezadowalającą terminologią. Nieumiejętne wiązanie faktów z zakresu historii literatury z podanym zagadnieniem translatologicznym.
Literatura
Zalecana literatura:
A. M. Komornicka, Słowniki na biurku tłumacza, „Symbolae Philologorum Posnaniensium” XVI, 2004.
Wybrane zeszyty „Między oryginałem a przekładem”.
Odpowiednie teksty oryginalne i przekładowe (Wergiliusz, Tibullus, Katullus, Owidiusz, Horacy).
Inne pomoce wskaże prowadzący w trakcie zajęć.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: