Teatr i komunikacja - spec. teatr społeczności lokalnych 03-TK-22WDL
Szczegółowa tematyka kursu:
Media i komunikowanie masowe – wprowadzenie do refleksji nad komunikacją
Badania teatralne wobec refleksji nad komunikacją
Badania nad komunikacją w perspektywie kulturowej
Publiczność czy sfera publiczna? Refleksja nad odbiorcą komunikatu teatralnego
Komunikacja i władza
Teatr jako oś lub instrument komunikacji politycznej
Dziennikarstwo kulturalne i PR instytucji kultury
Wybrane gatunki medialne w promocji kultury
Media społecznościowe a teatr
Globalizacja i jej związki z komunikacją medialną
Teatr i performans w czasach globalizacji
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Zdobycie wiedzy dotyczącej nauk o komunikowaniu oraz umiejętność wykorzystania jej w analizie zjawisk dotyczących teatru i performansu.
Nabycie umiejętności krytyki zjawisk komunikacyjnych dotyczących instytucji kultury ze społecznością lokalną w globalnym środowisku informacyjnym.
Kryteria oceniania
Średnia z ocen: prezentacji oraz kolokwium zaliczeniowego dotyczącego podejmowanych na zajęciach zagadnień.
Prezentacja dotycząca wybranego zagadnienia odnoszącego się do związków komunikacji z teatrem i sztukami performatywnymi. P. oceniana jest pod kątem: krytycznego doboru źródeł – tekstów teoretycznych; stopnia wnikliwości analizy – przedstawienia kontekstów zjawiska oraz jego tła historyczno-kulturowego; retorycznej atrakcyjności wystąpienia; logiki wypowiedzi i konsekwencji wywodu.
Literatura
B. Ollivier, Nauki o komunikacji, Warszawa 2010.
T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Analizy prasy, radia, telewizji i Internetu, Kraków 1999.
C. Balme, Teatr jako system komunikacji, w: Wprowadzenie do nauki o teatrze, przeł. W. Dudzik, M. Leyko, Warszawa 2002.
Ch. Balme, Estetyka rozproszona. Performans, media i sfera publiczna, przeł. T. Z. Wolański, w: Amalgamaty sztuki. Intermedialne uwikłania teatru, red. J. Limon, A. Żukowska, Gdańsk 2011.
T. Goban-Klas, Socjologiczna problematyka publiczności teatralnej, w: Wprowadzenie do nauki o teatrze. T. 3, Odbiorcy dzieła teatralnego, Wrocław 1978.
D. Ratajczak, Odbiorca teatralny wobec nowatorskich propozycji, w: tamże.
B. Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2006.
B. Dobek-Ostrowska, Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław 2001.
P. Mościcki, Obywatel widz, w: Polityka teatru. Eseje o sztuce angażującej, Warszawa 2008.
J. Rancière, Widz wyemancypowany, przeł. A. Ostolski, „Krytyka polityczna” 2007, nr 13.
Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Kraków 2004.
E. Orzechowski, Życie teatralne w świetle towarzyszących mu druków ulotnych, w: K. Migoń, M. Skalska-Zlat, A. Żbikowska-Migoń (red.), Druki ulotne i okolicznościowe – wartości i funkcje, Wrocław 2006.
A. Skworz, A. Niziołek (red.) Biblia dziennikarstwa, Kraków 2010.
N. Postman, Zabawić się na śmierć: dyskurs publiczny w epoce show-businessu, Warszawa 2002.
T. Goban-Klas, Społeczeństwo medialne, Warszawa 2005.
Z. Bauman, Globalizacja. I co z tego dla ludzi wynika, Warszawa 2000.
R. Schechner, Performatyka wstęp, przeł. T. Kubikowski, Wrocław 2006.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: