Programowanie projektów kuratorskich - spec. interdyscyplinarne projekty kuratorskie 03-PPK-12WDL
W ciągu ostatnich kilku lat w Polsce powstały zjawiska teatralne silnie oddziałujące nie tylko poprzez jakość artystyczną poszczególnych spektakli, warsztatów, performansów, ale przede wszystkim przez wytyczony program całości, określający misję artystyczną i obszar poszukiwań. Pojawiło się nowe słowo-klucz – „projekty”, a wraz z nim do sztuk performatywnych wkroczyła nieznana dotąd postać, określana, zapożyczywszy nazwę z obszaru sztuk wizualnych, mianem „kuratora projektów teatralnych”. Kurs ma za zadanie dać studentom narzędzia do konstruowania interdyscyplinarnych projektów teatralnych – nauczyć, jak selekcjonować inspiracje tematyczne, zjawiska i naświetlać je z własnej, często bardzo osobistej perspektywy. Podstawę zaliczenia kursu stanowi przygotowanie przez studentów własnego projektu lub analiza innego wybranego przez studenta projektu.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- zdefiniować tożsamość kuratora i projektu kuratorskiego;
- dokonać analizy cudzych projektów kuratorskich;
- wyszukiwać, selekcjonować i analizować dzieła artystyczne (ze szczególnym uwzględnieniem sztuk performatywnych), teksty naukowe i zjawiska społeczne dotyczące wybranego przez siebie tematu;
- wpisać projekt kuratorski w konkretny kontekst (społeczny, kulturowy, polityczny, ekonomiczny);
- dyskutować na temat realizowanych w ramach zajęć projektów;
- współdziałać, efektywnie pracować oraz argumentować swoje stanowisko na temat sztuki i szeroko pojętej kultury w grupie;
- stworzyć rzetelną i oryginalną prezentację projektu oraz napisać tekst kuratorski oraz/lub przeanalizować cudzy projekt kuratorski.
Kryteria oceniania
Kryteria oceniania:
- aktywność w trakcie zajęć - ocena częstotliwości i merytorycznej wartości wypowiedzi studentów;
- przygotowanie autorskich projektów kuratorskich, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie) - ocena efektów pracy indywidualnej lub zespołowej poprzez egzamin ustny;
- umiejętność pracy w zespole - ocena efektów pracy zespołowej poprzez egzamin ustny;
- obecność na zajęciach.
Skala ocen:
5,0 – wysoka aktywność w dyskusji; duża wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); doskonała umiejętność pracy w zespole; kreatywność; wysoki poziom prezentacji projektu; brak nieusprawiedliwionych nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
4,5 – jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami.
4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć i jedna nieusprawiedliwiona nieobecność (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
3,5 – zadowalająca aktywność w dyskusji; zadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); zadowalający poziom prezentacji wyników pracy; dwie nieusprawiedliwione nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
3,0 - słaba aktywność w dyskusji; zadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); zadowalający poziom prezentacji wyników pracy; dwie nieusprawiedliwione nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
2,0 – niezadowalająca wartość merytoryczna przygotowanego projektu, bądź analiza cudzego projektu (opcjonalnie); niezadowalający poziom prezentacji wyników pracy; dwie nieusprawiedliwione nieobecności (nie licząc jednej dopuszczalnej nieobecności).
Praktyki zawodowe
Celem praktyk jest konfrontacja wiedzy zdobytej w warunkach laboratoryjnych z realną praktyką organizowania projektów performatywnych. Studenci samodzielnie wybierają instytucję (samorządową, państwową bądź sektora niezależnego) oraz obszar realizacji projektu, w który chcą się wdrażać (programowy/badawczy bądź organizacyjny/marketingowy). Praktyki można odbyć w teatrach, fundacjach i stowarzyszeniach działających w sektorze kultury, centrach sztuki, instytucjach organizujących festiwale lub w ramach Festiwalu NOWA SIŁA KURATORSKA (festiwal realizowany jako efekt specjalizacji).
Literatura
Brenson M., The Curator’s Moment, Art Journal, vol. 57, No 4, 1998, s. 16-27.
Dostęp: http://www.mjfdesign.net/terri/4ccuratorsmoment.pdf
Szyłak A., Buszujący w sztuce: kim jest kurator wystaw sztuki współczesnej?, http://magazyn.o.pl/2002/aneta-szylak-kurator-wystaw-sztuki-wspolczesnej/.
Klaić D., Gra w nowych dekoracjach. Teatr publiczny pomiędzy rynkiem a demokracją, przeł.: E. Kubikowska, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa
Kunst B., Artysta w pracy, Wydawnictwo: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Konfrontacje Teatralne / Centrum Kultury w Lublinie, Warszawa-Lublin 2016.
Welsch W., Estetyka poza estetyka. O nową postać estetyki, przeł. K. Guczalska, Universitas, Kraków 2005.
Stadion X – miejsce, którego nie było, red. J. Warsza, Wyd. Ha!art, Kraków 2008. Dostęp: http://www.laura-palmer.pl/Stadion_X_miejsce_ktorego_nie_bylo.pdf
Wierzę w działanie na rzeczywistości, z Joanną Warszą rozmawia Iga Gańczarczyk, Gazeta Teatralna „Didaskalia” nr 102, kwiecień 2011.
Malzacher F., Przy całej przyjaźni. Kuratorowanie w sztukach performatywnych, Gazeta Teatralna „Didaskalia”, nr 112, grudzień 2012.
RE//MIX, red. T. Plata, D. Sajewska, Wyd.: Instytut Teatralny, Komuna Warszawa i Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2014.
Keil M., Artysta – kurator – producent kultury, Gazeta Teatralna „Didaskalia” nr 121, czerwiec-sierpień 2014.
Miessen M., Koszmar partycypacji, przeł. M. Choptiany, Wyd. Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: