Praktyczna nauka języka czeskiego 03-PNJC-22FCZDM
Treści programowe dla przedmiotu:
1. Słownictwo, stylistyka - terminologia specjalistyczna:
- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,
- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,
- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.
2. Słownictwo, stylistyka - terminologia ekonomiczna:
- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,
- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,
- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.
3. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny historii, geografii (turystyki):
- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,
- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,
- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.
4. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny medycyny i nauki:
- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,
- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,
- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.
5. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny polityki i nauk politycznych:
- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,
- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,
- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.
6. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny socjologii i filozofii i pokrewnych nauk humanistycznych:
- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,
- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,
- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.
7. Synkretyzm mediów artystycznych:
- porównanie dwóch różnych mediów artystycznych (literatura/film),
- pogłębianie wiedzy na temat podstawowych kategorii narracyjnych w dziełach sztuki,
- pogłębianie wiedzy na temat funkcji stylistycznych środków wyrazu w literaturze i filmie,
- pisanie esejów na temat związków i uwarunkowań recepcji i formy, sposobu kształtowania idei artystycznej.
8. Pisanie abstraktów. Redagowanie i korekta:
- ćwiczenie pisania abstraktu pracy magisterskiej lub streszczenia innej pracy naukowej,
- ćwiczenie redagowania i korekty tekstu.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się:
- rozumienie: słuchanie; student/ka rozumie dłuższe, rozwinięte wypowiedzi nawet jeśli nie są jasno ustrukturyzowane i gdy związków pomiędzy nimi może się tylko domyślać, gdyż nie są wyraźnie zasygnalizowane; bez większego wysiłku ogląda ze zrozumieniem programy TV i film,
- rozumienie: czytanie; student/ka rozumie nawet bardziej złożone teksty faktograficzne i literackie, potrafiąc rozróżnić ich styl; rozumie artykuły specjalistyczne i dłuższe instrukcje techniczne, nawet jeśli nie dotyczą one bliskiej mu dziedziny,
- mówienie: interakcja; student/ka potrafi wyrażać się relatywnie płynnie bez potrzeby długotrwałego szukania wyrażeń i zastanawiania się; umie używać języka dla celów towarzyskich i zawodowych; potrafi formułować myśli i opinie i uczestniczyć w rozmowie odnosząc się do wypowiedzi innych rozmówców,
- mówienie: budowa wypowiedzi; student/ka umie przedstawić jasny opis złożonych tematów, włączając podtematy, rozwijać poszczególne punkty i kończąc odpowiednią konkluzją,
- pisanie: student/ka potrafi wyrazić swoje myśli w relatywnie dobrze ustrukturyzowanym tekście, przedstawiając swój punkt widzenia/opinię; umie wypowiedzieć się na skomplikowany temat w formie listu, eseju lub sprawozdania, podkreślając najważniejsze dla niego sprawy; potrafi sformułować różnego rodzaje tekstu używając odpowiedniego, osobistego stylu z myślą o odbiorcy,
- fonetyka i fonologia: student/ka opanował zasady, według których zachodzą mniej lub bardziej skomplikowane procesy fonetyczne i potrafi je rozpoznawać nawet w nieznanych mu wcześniej wyrazach i wyrażeniach,
- morfologia: student/ka opanował funkcjonowanie poszczególnych zjawisk i procesów gramatycznych, rozpoznaje je w tekście i sam je stosuje.
- składnia: student opanował dotychczas poznane zasady funkcjonowania czeskiej składni oraz został zapoznany z rzadszymi konstrukcjami czasownikowymi,
- kompetencja socjokulturowa: student/ka dysponuje relatywnie szeroką wiedzą o sytuacji społeczno-kulturowo-politycznej w Czechach, rozumie rządzące nią tendencje i nastroje panujące w Czechach społeczeństwie; na wypadek gdyby miał potrzebę dalszego pogłębiania swojej wiedzy w tym zakresie, zostaje zaznajomiony z wszelkiego rodzaju źródłami (literatura, Internet, radio, TV, prasa), które pozwolą mu na realizację tej potrzeby.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza (95–100%).
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza (90–95%).
dobry (db; 4,0): dobra wiedza (80–90%).
dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, ale ze znacznymi niedociągnięciami (70–80%).
dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, ale z licznymi błędami (60–70%).
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza (poniżej 60%).
Literatura
Zalecana literatura:
J. Bischofová a kol., Čeština pro středně a více pokročilé, Praha 2011. + CD.
J. Bischofová a kol., Čeština pro středně a více pokročilé. Pracovní sešit, Praha 2016.
J. Siatkowski – M. Basaj, Słownik czesko-polski, Warszawa 2002.
K. Oliva, Polsko-český slovník I, II, Praha 1994.
Slovník spisovné češtiny pro školu a veřejnost, Praha 2004.
Pravidla českého pravopisu, Praha 2002.
P. Karlík – M. Nekula – Z. Rusínová, Příruční mluvnice češtiny, Praha 1995.
Praca z autentycznymi tekstami publicystycznymi, literackimi, specjalistycznymi oraz naukowymi, praca z materiałami audiowizualnymi.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: