Podstawy etyki ogólnej 03-PEO-22PFDL-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- omówienie podstawowych nurtów dyskutowanych współcześnie w kontekście sfery publicznej: a) kontraktualizm; b) etyka dyskursu,
- charakterystyka pojęć przestrzeni i opinii publicznej,
- omówienie dwóch modeli sfery publicznej: a) burżuazyjny (Hegel - wczesny Habermas) oraz b) postburżuazyjny (późny Habermas),
- analiza i koncepcje rozumu publicznego: Johna Rawlsa i Jürgena Habermasa,
- charakterystyka porównawcza osoby jako podmiotu moralnego oraz jako podmiotu prawnego,
- wprowadzenie do zagadnienia konstytucjonalizacji Unii Europejskiej: typy procesów i typy sfer publicznych, w których zachodzą,
- analiza wybranych tekstów.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2018/SZ: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się:
- student/ka wie i rozumie, że ład prawno-polityczny choć jest zastany, to jednak nie jest on „dany z góry”, lecz właśnie społecznie kształtowany. Ponadto, to społeczne kształtowanie ładu prawno-politycznego wymaga wielopłaszczyznowych uzasadnień, które są konceptualizowane również za pomocą pojęć pretendujących do uniwersalnej ważności,
- student/ka zna na poziomie podstawowym i rozumie zależności pomiędzy zmianami społecznymi, procesami racjonalizacji światów życia oraz refleksją filozoficzną. Odróżnia też byt (tutaj: procesy społeczne oraz instytucje społeczne, w których uzyskują one swój wyraz) od powinności (tutaj: konstruowane w publicznym dyskursie instytucjonalnym regulacje normatywne),
- student/ka zna i rozumie na poziomie podstawowym relacje, struktury, instytucje oraz procesy społeczne, poprzez które kształtowana jest legitymizacja ładu prawno-politycznego, a także w których dokonuje się racjonalizacja światów życia, a zatem tych, które są też wyrazem dynamicznej, procesualnej refleksyjności podmiotów moralnych,
- student/ka zna i w stopniu elementarnym rozumie, na czym polega wykroczenie pojęcia rozumu ze sfery podmiotowych (subiektywnych) struktur refleksji do sfery intersubiektywnej, w której dokonuje się kooperatywne i publiczne konstruowanie wspólnych, podstawowych zasad ładu prawno-politycznego,
- student/ka potrafi zrekonstruować dwa najważniejsze filozoficzne modele kształtowania uzasadnień (czyli rozumy publiczne) dla polityczno-prawnego ładu,
- student/ka ma podstawową wiedzę o możliwych korelacjach pomiędzy różnymi systemami regulacyjnymi (kulturowym, prawnym i moralnym), a także o różnych strategiach argumentacyjnych, które uzasadniają poszczególne typy tych korelacji,
- student/ka posiada podstawową wiedzę o nurtach etyki jako refleksji mającej za przedmiot autoregulacje społeczne (moralne, normatywne, włącznie z ustawodawstwem krajowym i Unii Europejskiej oraz zagadnieniem konstytucji na poziomie krajowym czy Unijnym) i rozumie relacje pomiędzy nimi. Student jest świadomy swego europejskiego obywatelstwa, posiada wiedzę o jego normatywnym uzasadnieniu a także ma rozbudzoną świadomość swego obywatelstwa światowego (ius cosmopoliticum). Rozumie wagę szerzenia i pogłębiania jego filozoficzno-teoretycznych uzasadnień na poziomie prawnym oraz politycznym,
- student/ka zna zakres swojej wiedzy, rozumie konieczność nieustannego dokształcania się – jako osoba, podmiot moralny, student czy obywatel poprzez zarówno zdobywanie wiedzy w różnorodny (czytanie tekstów źródłowych, udział w dyskusjach podczas których publicznie formułuje się argumenty za /przeciw określonym stanowiskom) sposób jak i zaangażowanie się w środowisko społeczne (akademickie/lokalne/ Unijne/międzynarodowe).
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): widoczne regularne bardzo dobre przygotowanie z bieżących zagadnień i lektur, uzasadnianie wypowiedzi, staranne wykonanie ćwiczeń i zadań, kompletne odpowiedzi na pytania egzaminacyjne i zaliczeniowe, kompletna wiedza.
dobry plus (+db; 4,5): nieregularne przygotowanie, mniej staranne uzasadnianie wypowiedzi, nadal względnie kompletna wiedza.
dobry (db; 4,0): nieregularne i mniej staranne przygotowanie/uzasadnianie wypowiedzi, mało gruntowna znajomość i interpretacja lektur; niekompletna wiedza.
dostateczny plus (+dst; 3,5): nieregularne przygotowanie, powierzchowna i niekompletna wiedza; niska umiejętność uzasadniania wypowiedzi.
dostateczny (dst; 3,0): regularne nieprzygotowanie do zajęć, znikoma lub powierzchowna wiedza; nieumiejętność uzasadniania.
niedostateczny (ndst; 2,0): notoryczne nieprzygotowanie, nieumiejętność uzasadniania; poniżej 60% wiedzy.
Literatura
Zalecana literatura:
Karolina M. Cern, Bartosz Wojciechowski, O koniecznych związkach między dyskursem prawnym a moralnym, [w:] PRINCIPIA, Tom LIV-LV, Kraków 2011, ss.191-221.
Karolina M. Cern, Jürgena Habermasa koncepcja sfery publicznej – komunikacyjne kształtowanie opinii oraz woli obywateli, czyli idea samokonstytucjonalizacji, [w:] Piotr Orlik, Krzysztof Przybyszewski (red.) Filozofia a sfera publiczna, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii, Poznań 2012, ss. 341-358.
Tadeusz Buksiński, Publiczne sfery i religie, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii, Poznań 2011.
Marta Soniewicka, Granice sprawiedliwości, sprawiedliwość ponad granicami, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa 2010.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: