Poetyka z analizą dzieła literackiego 03-PA-12PDL-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- przekształcenia semantyczne – tropy (zwłaszcza metafora, symbol, alegoria, ironia) – typologia, przykłady,
- kompozycja – jej typy i podstawowe pojęcia. Jednostki konstrukcyjne świata przedstawionego: motyw, wątek, postać, akcja i fabuła,
- elementy dzieła literackiego: czas i przestrzeń, postać literacka,
- sytuacja narracyjna i typy narracji,
- wybrane gatunki literackie (charakterystyka, rys historyczny, przemiany konwencji gatunkowych).
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/SL: | W cyklu 2020/SL: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2021/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student/ka potrafi:
- dokonać analizy i interpretacji tekstu literackiego, wartościować utwory literackie oraz umiejętnie uzasadnić własną hipotezę interpretacyjną (posługując się odpowiednią terminologią i odwołując się do literatury przedmiotu),
- rozpoznać i scharakteryzować stylistykę wybranego tekstu literackiego (ze szczególnym uwzględnieniem środków stylistycznych i tropów),
- zanalizować kompozycję tekstu literackiego (m. in. rozpoznać jednostki konstrukcyjne świata przedstawionego w utworze, potrafi przeanalizować sytuację narracyjną, sposób konstrukcji postaci, czasu i przestrzeni w powieści),
- rozpoznać i scharakteryzować najważniejsze gatunki literackie,
- czytać ze zrozumieniem prace naukowe z zakresu poetyki i odnieść się do ich głównych tez.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student posiada obszerną wiedzę z zakresu wersyfikacji, stylistyki, kompozycji i genologii; biegle posługuje się podstawową terminologią z zakresu poetyki; swobodnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce interpretacyjnej, sprawnie analizuje, interpretuje tekst literacki, w razie potrzeby uruchamiając kontekst interdyscyplinarny, wartościując oraz odwołując się do literatury przedmiotu; potrafi czytać ze zrozumieniem teksty teoretycznoliterackie.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami (zwłaszcza w praktycznym zastosowaniu warsztatu badawczego).
dobry (db; 4,0): student posiada znaczną wiedzę z zakresu wersyfikacji, stylistyki, kompozycji i genologii; dobrze posługuje się podstawową terminologią z zakresu poetyki; dość sprawnie stosuje nabytą wiedzę w praktyce interpretacyjnej, analizuje, interpretuje tekst literacki, w razie potrzeby uruchamiając kontekst interdyscyplinarny, podejmując próby wartościowania oraz odwołując się do literatury przedmiotu; podejmuje lekturę tekstów teoretycznoliterackich i rozumie ich główne tezy.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student posiada zadowalającą wiedzę z zakresu wersyfikacji, stylistyki, kompozycji i genologii; ze zrozumieniem posługuje się podstawową terminologią z zakresu poetyki; podejmuje zazwyczaj udane próby zastosowania nabytej wiedzy w praktyce interpretacyjnej, stawia hipotezy interpretacyjne; poprawnie analizuje, interpretuje tekst literacki, choć nie zawsze uruchamia istotne konteksty; niekiedy podejmuje próby wartościowania; zazwyczaj poprawnie odwołuje się do literatury przedmiotu; podejmuje lekturę tekstów teoretycznoliterackich i zazwyczaj rozumie ich główne tezy.
dostateczny (dst; 3,0): student posiada podstawową wiedzę z zakresu wersyfikacji, stylistyki, kompozycji i genologii; na ogół poprawnie posługuje się podstawową terminologią z zakresu poetyki; podejmuje po części udane próby zastosowania nabytej wiedzy w praktyce interpretacyjnej, próbuje stawiać hipotezy interpretacyjne; zazwyczaj poprawnie analizuje, interpretuje tekst literacki, choć nie zawsze uruchamia istotne konteksty; rzadko podejmuje próby wartościowania; zazwyczaj poprawnie – choć w umiarkowanym zakresie – odwołuje się do literatury przedmiotu; podejmuje lekturę tekstów teoretycznoliterackich i zazwyczaj rozumie większość głównych tez.
niedostateczny (ndst; 2,0): student posiada niewystarczającą wiedzę z zakresu wersyfikacji, stylistyki, kompozycji i genologii; nie potrafi poprawnie posługiwać się podstawową terminologią z zakresu poetyki; nie umie zastosować nabytej wiedzy w praktyce interpretacyjnej, podejmuje nieudane próby analizy i interpretacji i wartościowania; nie potrafi zrekonstruować głównych tez tekstów teoretycznoliterackich, omawianych na zajęciach.
Metody oceniania stopnia osiągnięcia założonego efektu kształcenia:
- ocena aktywności na zajęciach,
- ocena merytorycznej wartości przygotowanej interpretacji,
- ocena merytorycznej wartości wypowiedzi w dyskusji,
- ocena analizy wersyfikacyjnej, stylistycznej oraz kompozycji (ustnej lub pisemnej),
- ocena rekonstrukcji głównych tez tekstu naukowego,
- egzamin.
Kryteria oceniania:
- obecność i aktywność na zajęciach,
- wartość merytoryczna wypowiedzi prezentowanych na zajęciach,
- praca (lub prace) o charakterze interpretacyjnym,
- poziom wiedzy i umiejętności zaprezentowane na egzaminie.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Zalecana literatura:
Chrząstowska B., Wysłouch S., Poetyka stosowana, Warszawa 2000.
Ćwiczenia z poetyki, red. A. Gajewska, T. Mizerkiewicz, Warszawa 2006.
Głowiński M., Okopień-Sławińska A., Sławiński J., Zarys teorii literatury, Warszawa 1991.
Kulawik A., Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego, Kraków 1990.
Kompozycja i genologia, red. A. Gajewska, Poznań 2010.
Mayenowa M. R., Poetyka teoretyczna: zagadnienia języka, Wrocław 2000.
Miodońska-Brookes E., Kulawik A., Tatara M., Zarys poetyki. Warszawa 1980.
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Wrocław 2002.
Szczegółową listę lektur podaje prowadzący zajęcia.
Materiały dostępne w bibliotece Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: