Performans 03-P-31WDL
Manifesty artystyczne z początku wieku jako zapowiedź nowego obiegu sztuki: futuryści, dadaiści, surrealiści i weimarski Bauhaus
Od pierwszej awangardy do pierwszych happeningów i akcji malarskich.
Body art i performance art.
Doświadczenia teatralne lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych i osiemdziesiątych w kontekście dwudziestowiecznych przemian etetycznych
Performanse, media, technologia
Performans wobec postdramatyczności, postindustrialności, postkolonialności i postmodernizmu.
Performans jako przedmiot badań performatyki
Cele kształcenia
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
scharakteryzować najważniejsze zjawiska estetyczne współczesności oraz wskazać ich związek ze sztuką teatralną
wyjaśnić rolę nowych strategii komunikacyjnych (w szczególności nowych mediów elektronicznych) w konstruowaniu performansów
rozpoznać różne rodzaje widowisk oraz dokonać ich podstawowej analizy i interpretacji w mowie i piśmie
opisać zmiany zachodzące we współczesnej kulturze i powiązać je z ogólniejszymi przemianami społecznymi
przygotować i przedstawić prezentację o tematyce teoretycznej, dotyczącą wybranej odmiany performansu
podejmować dialog z przedstawicielami innych orientacji metodologiczno-badawczych
rozwijać własne kompetencje kulturowe związane z performansem
Kryteria oceniania
5,0 – bardzo dobra znajomość głównych kierunków refleksji nad perfromansem, umiejętność formułowania samodzielnych i pogłębionych opinii
4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami
4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsze umiejętności, niższa zdolność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji, ograniczony sposób formułowania oryginalnych konkluzji,
3,5 – zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach performatywnych, zadowalająca umiejętność krytycznego porównania poszczególnych koncepcji
3,0 - zadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach nad performansami,
2,0 - niezadowalająca znajomość głównych kierunków w badaniach performatywnych
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
M. Carlson, Performans, tłum. E.T. Kubikowscy. Warszawa 2007.
R. Goldberg, Performance Art. From Futurism to the Present. New York 2001.
R. Schneider, The Explicit Body in Performance. London 1997.
R. Schechner, Performatyka. Wstęp, tłum. T. Kubikowski. Wrocław 2006.
The End of Performance, pod red. P. Phelan. New York 1999.
J. Wachowski, Performans. Gdańsk 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: