Komunikacja interpersonalna - spec. dziennikarska 03-KOM-12PDL

Treści programowe dla przedmiotu:
- definicje komunikacji interpersonalnej i jej formy; rodzaje sytuacji komunikacyjnych; modele komunikacji,
- wywieranie wpływu na osoby (tu m.in. perswazja a manipulacja, prawa perswazji, strategie perswazyjne),
- komunikacja niewerbalna a komunikacja werbalna; obszary komunikacji niewerbalnej (aparycja, kinezyka, proksemika, haptyka, parajęzyk, chronemika),
- skuteczne komunikowanie; słuchanie; budowanie obszaru „ja”; bariery w komunikacji werbalnej; elementy psychologii komunikacji,
- budowa wiarygodności i rola atrakcyjności w komunikowaniu interpersonalnym; elementy autoprezentacji,
- współczesne problemy komunikowania się w wybranych środowiskach.

Idea zajęć polega na połączeniu wiedzy teoretycznej, opisującej mechanizmy komunikacji interpersonalnej, z jej praktyczną aplikacją, prowadzącą do sprawnego rozpoznawania zjawisk (ćwiczenia analityczne i interpretacyjne), a przede wszystkim do rozwoju kompetencji komunikacyjnych studentów. Akcent kładzie sie na umiejętności praktyczne, laczące warstwę werbalną i niewerbalną. Znajomość technik perswazyjnych, wprowadzenie do psychologii komunikacji (szkoła: Friedemann Schulz von Thun i E. Sujak) oraz podstawowe treści dotyczace budowania wiarygodności służą nie tylko osobiostemu rozwojowi studentów, ale i ich umiejetnosciom zawodowym. niezbędnym w pracy dziennikarskiej.

Cele kształcenia

Cele modułu kształcenia: - zdobycie wiedzy nt. podstawowych pojęć, zjawisk i zasad komunikacji interpersonalnej, - zdobycie umiejętności polepszających sprawność nawiązywania kontaktu, budowy relacji, komunikowania się z innymi, wywierania wpływu i wrażenia na innych, - zdobycie umiejętności współpracy w nowym zespole, wyboru zadań, organizacji ich przebiegu oraz prezentacji efektów Cele te podporządkowane są potrzebom związanym z wymogami stawianymi w pracy zawodowej dziennikarza.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej; Biblioteka Główna UAM; materiały dostarczane przez prowadzącego.

Kierunek studiów

filologia polska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład, prezentacja multimedialna, omówienie lektury, ćwiczenia analityczne (analiza przykładów), próby konstrukcji tekstów (pisemnych i ustnych), ćwiczenia interpretacyjne i analityczne, omówienie przykładów dostarczonych i samodzielnie konstruowanych.

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Rok studiów (jeśli obowiązuje)

I rok

Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji

Podstawowa wiedza o języku i mechanizmach jego funkcjonowania w społeczeństwie na poziomie maturalnym.

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2019/SL:

Katarzyna Czarnecka

W cyklu 2018/SL:

Katarzyna Czarnecka
Krzysztof Skibski

Efekty kształcenia

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- zna i właściwie stosuje elementarną terminologię z zakresu badań nad komunikacją interpersonalną,
- zna, rozumie i stosuje podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów o charakterze perswazyjnym,
- zna, rozumie, potrafi wskazać podstawowe mechanizmy związane z psychologią komunikacji (np. okno Johari, teoria czworga uszu),
- rozpoznaje, ocenia i umie spożytkować ekspresywne, estetyczne i pragmatyczne właściwości języka polskiego, wykorzystując je do budowy wypowiedzi o charakterze perswazyjnym, autoprezentacyjnym itp.,
- umie zastosować poznaną wcześniej wiedzę dotyczącą psychologii komunikacji,
- potrafi przygotować i zaprezentować wystąpienie ustne czy multimedialne dotyczące obszarów komunikacji kulturowej i interpersonalne,
- potrafi pracować w zespole wedle celów i wskazówek formułowanych przez kierownika zespołu lub prowadzącego zajęcia (samodzielne przygotowanie prezentacji wybranej przez zespół partii materiału).

Kryteria oceniania

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobre opanowanie treści teoretycznych, poprawna analiza tekstów i obrazów pod kątem zastosowania zjawisk z zakresu komunikowania interpersonalnego, świetne wystąpienia indywidualne i udział w jednym zadaniu zespołowym.

dobry plus (+db; 4,5): opanowanie treści teoretycznych, analiza tekstów i obrazów pod kątem zastosowania zjawisk z zakresu komunikowania interpersonalnego na bardzo dobrym poziomie (bliskim 90%) , zgodne z tematem, interesująco, twórczo i sprawnie zaprezentowane wystąpienia indywidualne i udział w jednym zadaniu zespołowym, z niewielkimi deficytami co do zastosowania narzędzi perswazyjnych, kompetencji werbalnych i mowy ciała.

dobry (db; 4,0): dobre opanowanie treści teoretycznych, analiza tekstów i obrazów pod kątem zastosowania zjawisk z zakresu komunikowania interpersonalnego na poziomie nie przekraczającym 75%, zgodne z tematem, sprawnie zaprezentowane wystąpienia indywidualne i udział w jednym zadaniu zespołowym, z niewielkimi deficytami co do zastosowania narzędzi perswazyjnych, kompetencji werbalnych i mowy ciała.

dostateczny plus (+dst; 3,5): opanowanie treści teoretycznych, analiza tekstów i obrazów pod kątem zastosowania zjawisk z zakresu komunikowania interpersonalnego na poziomie nie przekraczającym 63%, zgodne z tematem, lecz niezbyt sprawnie zaprezentowane wystąpienia indywidualne i udział w jednym zadaniu zespołowym, deficyty co do zastosowania narzędzi perswazyjnych, kompetencji werbalnych i mowy ciała.

dostateczny (dst; 3,0): opanowanie treści teoretycznych, analiza tekstów i obrazów pod kątem zastosowania zjawisk z zakresu komunikowania interpersonalnego na poziomie nie przekraczającym 51%, zgodne z tematem, lecz niesprawnie zaprezentowane wystąpienia indywidualne i udział w jednym zadaniu zespołowym, duże deficyty co do zastosowania narzędzi perswazyjnych, kompetencji werbalnych i mowy ciała.

niedostateczny (ndst; 2,0): opanowanie treści teoretycznych na poziomie poniżej 50%, nieakceptowalnie niski pod wzgl. merytorycznym, werbalnym, perswazyjnym poziom wystąpień indywidualnych i / lub udziału w jednym zadaniu zespołowym (lub brak realizacji tych wystąpień oraz zadania).

Kryteria oceniania:
- ćwiczenia wymagające zastosowania terminologii;
- ćwiczenia interpretacyjne;
- zadania analityczne;
- drobne wystąpienia ćwiczeniowe, z uwzględnieniem aspektu werbalnego i niewerbalnego;
- wystąpienie autoprezentacyjne;
- wystąpienie grupowe z uwzględnieniem podziału i harmonii efektów współpracy kolokwium teoretyczne.

Wśród kryteriow dominują:
- opanowanie treści teoretycznych,
- poprawnośc i kompletność analizy tekstów i obrazów pod kątem zastosowania zjawisk z zakresu komunikowania interpersonalnego,
- przygotowanie i realizacja wystąpień indywidualnych (i udział w jednym zadaniu zespołowym).

Literatura

Zalecana literatura:
Robert Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi, Teoria i praktyka, Gdańsk 2015.
Bogusława Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 2002.
John Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 1999.
Włodzimierz Głodowski, Bez słowa. Komunikacyjne funkcje zachowań niewerbalnych, Warszawa 1999.
Włodzimierz Głodowski, Komunikowanie interpersonalne, Warszawa 2006.
Kevin Hogan, Psychologia perswazji. Strategie i techniki wywierania wpływu na ludzi, Warszawa 2001.
Mark Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, Warszawa 2010.
Manipulacja w języku, red. Piotr Krzyżanowski, Paweł Nowak, Lublin 2004 (tu: Jacek Warchala, Horyzonty manipulacji: Perswazja, manipulacja, interpretacja oraz: Irena Kamińska-Szmaj: Propaganda, perswazja, manipulacja. Próba uporządkowania pojęć)
Samy Molcho, Mowa ciała, Warszawa 1998.
Zbigniew Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 2000.
Walter, Cookie Stephan, Wywieranie wpływu przez grupy. Psychologia relacji, Gdańsk 2007.
Elżbieta Sujak, ABC psychologii komunikacji, Kraków 2011.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-KOM-12PDL w USOSweb