Komedia od Arystofanesa do Menandra 03-KAM-21KDL
Treści programowe dla przedmiotu:
- społeczno-polityczne zaangażowanie komedii greckiej,
- charakterystyka odmian gatunkowych komedii greckiej,
- sposób i okoliczności wykonania greckiej komedii,
- geneza komedii greckiej,
- podstawowe wątki i motywy obecne w komedii greckiej – w jej trzech odmianach,
- Arystofanes – charakterystyka zawodu poety,
- uniwersalizacja komedii greckiej – pozatekstowe uwarunkowania zjawiska,
- utopia jako komediowy głos w dyskusji o państwie,
- mityczne tworzywo komediowych fabuł- przemiany paradygmatu.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2018/SZ: | W cyklu 2020/SZ: | W cyklu 2023/SZ: | W cyklu 2021/SZ: | W cyklu 2022/SZ: | W cyklu 2019/SZ: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka umie:
- scharakteryzować najważniejsze cechy poszczególnych odmian komedii greckiej,
- określić model komunikacji i społeczne funkcjonowanie greckiej komedii w okresie klasycznym,
- krytycznie wartościować znaczenie i przydatność różnych perspektyw badawczych w analizie i interpretacji tekstów komediowych,
- dostrzec związki komedii greckiej z innymi przejawami życia społeczno-kulturalnego okresu klasycznego i jego schyłku,
- scharakteryzować twórczość m.in. . Eupolisa, Kratinosa, Arystofanesa, Aleksisa, Filippidesa, Difilosa, Filemmona, Menandra,
- powiązać pojęcia współczesnego opisu teoretycznoliterackiego z poszczególnymi kategoriami k omedii greckiej w okresie klasycznym,
- stosować metody analizy i interpretacji poetyckich tekstów komediowych,
- określić znaczenie komediowych form dla tworzenia paradygmatu genologicznego w rozwoju komedii rzymskie,
- przeprowadzić analizę porównawczą podstawowych gatunkowych cech komedii starej, średniej i nowej,
- rozpoznać dosłowne i przenośne znaczenie poszczególnych elementów wewnątrztekstowego świata wykreowanego w utworach Eupolisa, Kratinosa, Arystofanesa, Aleksisa, Filippidesa, Difilosa, Filemmona, Menandra.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student wykazuje się, bardzo dobrą umiejętnością przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej; bardzo dobra znajomością wątków komediowych; znacząca umiejętność osadzenia zachowanych zabytków greckiej komedii starej, średniej i nowej w kontekście historycznym, wskazania ich wzajemnych relacji; bardzo dobra znajomość stanowisk badawczych odnoszących się do poszczególnych kategorii poezji komediowej, bardzo dobra umiejętność przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami i nieścisłościami.
dobry (db; 4,0): student wykazuje się, dobrą umiejętnością przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej; bardzo dobra znajomością wątków komediowych; znacząca umiejętność osadzenia zachowanych zabytków greckiej komedii starej, średniej i nowej w kontekście historycznym, wskazania ich wzajemnych relacji; bardzo dobra znajomość stanowisk badawczych odnoszących się do poszczególnych kategorii poezji komediowej, bardzo dobra umiejętność przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student wykazuje się zadowalającą umiejętnością przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej; bardzo dobra znajomością wątków komediowych; znacząca umiejętność osadzenia zachowanych zabytków greckiej komedii starej, średniej i nowej w kontekście historycznym, wskazania ich wzajemnych relacji; bardzo dobra znajomość stanowisk badawczych odnoszących się do poszczególnych kategorii poezji komediowej, bardzo dobra umiejętność przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej.
dostateczny (dst; 3,0): student wykazuje się podstawową umiejętnością przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej; bardzo dobra znajomością wątków komediowych; znacząca umiejętność osadzenia zachowanych zabytków greckiej komedii starej, średniej i nowej w kontekście historycznym, wskazania ich wzajemnych relacji; bardzo dobra znajomość stanowisk badawczych odnoszących się do poszczególnych kategorii poezji komediowej, bardzo dobra umiejętność przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej.
niedostateczny (ndst; 2,0): student wykazuje się niezadowalającą umiejętnością przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej; bardzo dobra znajomością wątków komediowych; znacząca umiejętność osadzenia zachowanych zabytków greckiej komedii starej, średniej i nowej w kontekście historycznym, wskazania ich wzajemnych relacji; bardzo dobra znajomość stanowisk badawczych odnoszących się do poszczególnych kategorii poezji komediowej, bardzo dobra umiejętność przeprowadzania wszechstronnej analizy klasycznej komedii greckiej.
Literatura
Zalecana literatura:
Arystofanes, Komedie, przeł. Janina Ławińska-Tyszkowska, Warszawa (seria Biblioteka antyczna).
K. Bartol. J. Danielewicz, komedia grecka od Epicharma do Menandra, Warszawa 2011.
Szczegółowa literatura zostanie podana na kolejnych zajeciach.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: