Językoznawstwo współczesne 03-JW-12LPDM-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- typologie odmian współczesnej polszczyzny: język ogólny (narodowy, etniczny, literacki), oralność – piśmienność, ograniczenia zasięgu (społeczne, chronologiczne, stylistyczne, geograficzne, sytuacyjne, biologiczne etc.),
- kategoria tekstu; zadania tekstologii integralnej: definicje tekstu, segmentacja, metatekst, hipertekst, intertekstualność, gatunki (wzorce), spójność,
- semantyka tekstu (artystycznego): elementy składowe tekstów (artystycznych), przytoczenie, język tekstu artystycznego – parametry opisu, język literacki a język literatury, redakcja tekstu,
- stylistyka, style odbioru, idiostyl: styl – charakterystyka i definicja, problem idiostylu, cecha stylowa, decorum, stylizacja, intencja odbiorcza,
- antropologia słowa; antropolingwistyka; antropologia literatury: nowe propozycje badawcze i ich związki z językoznawczą analizą języka artystycznego, perspektywy badawcze pogranicza językoznawczego, próby interpretacyjne; onomastyka literacka,
- lingwistyka mentalna: formalne i kognitywne aspekty zdolności językowej, gramatyka a proces poznawania i opisywania zjawisk – kategoryzacja, psycholingwistyka, socjolingwistyka i neurolingwistyka – perspektywy badawcze,
- pragmatyka: deiktyczność, implikatura konwersacyjna, presupozycja, akty mowy, struktura konwersacyjna, dyskurs, perswazja i manipulacja,
- próba analityczna: omówienie wybranego tekstu literackiego (fragmentu) w odniesieniu do poznanych zjawisk i narzędzi językoznawczych.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- zdefiniować podstawowe terminy językoznawcze związane z rozszerzonym opisem tekstów artystycznych, potrafi wyliczyć parametry analizy tekstologicznej; umie zaprezentować i omówić elementarną literaturę przedmiotu,
- wyjaśnić trudności wynikające z tekstologicznej analizy tekstów literackich; rozróżnia i opisuje zjawiska semantyczne mogące konstytuować specjalne porządki tekstów; potrafi zakwalifikować poszczególne tekstowe przypadki zjawisk semantycznych do odpowiednich klas analitycznych (skorelowanych z narzędziami językoznawczej analizy), umie uogólnić klasyfikowane procesy, a także zilustrować to stosownymi przykładami tekstów artystycznych,
- budować projekty interpretacyjne, stosując poznane językoznawcze narzędzia analityczne,
- przedyskutować problematyczne zjawiska tekstowe i semantyczne, umie przy tym odnieść się do perspektyw innych nauk humanistycznych (wykazać graniczność metodologiczną na wybranych przykładach),
- uzasadnić swój pogląd na projekt interpretacyjny, nawiązując przy tym do poznanej literatury przedmiotu (stanowisk badawczych),
- podjąć próbę oceny poznawanych prac badawczych i stopnia zaawansowania analitycznego w przedkładanych (w trakcie zajęć) propozycjach metodologicznych,
- postrzegać lekturę jako indywidualne wyzwanie (wzmacnianie samoświadomości).
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra wiedza z zakresu językoznawczej refleksji nad tekstami artystycznymi, umiejętność konstruowania indywidualnych projektów interpretacyjnych w odniesieniu do odpowiedniej literatury przedmiotu, sprawność w stosowaniu poznanych narzędzi do sproblematyzowanej pracy o charakterze filologicznym, wysoka świadomość relacji języka do kultury w odniesieniu do zróżnicowanych tekstów artystycznych, wysoka kultura słowa.
dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza z zakresu językoznawczej refleksji nad tekstami artystycznymi, umiejętność konstruowania indywidualnych projektów interpretacyjnych w odniesieniu do odpowiedniej literatury przedmiotu, sprawność w stosowaniu poznanych narzędzi do pracy o charakterze filologicznym, świadomość relacji języka do kultury w odniesieniu do zróżnicowanych tekstów artystycznych, kultura słowa.
dobry (db; 4,0): dobra wiedza z zakresu językoznawczej refleksji nad tekstami artystycznymi, umiejętność konstruowania indywidualnych projektów interpretacyjnych w odniesieniu do odpowiedniej literatury przedmiotu, sprawność w stosowaniu poznanych narzędzi do pracy o charakterze filologicznym, świadomość relacji języka do kultury w odniesieniu do zróżnicowanych tekstów artystycznych.
dostateczny plus (+dst; 3,5): dostateczna wiedza z zakresu językoznawczej refleksji nad tekstami artystycznymi, umiejętność konstruowania indywidualnych projektów interpretacyjnych w odniesieniu do odpowiedniej literatury przedmiotu, elementarna sprawność w stosowaniu poznanych narzędzi do pracy o charakterze filologicznym, elementarna świadomość relacji języka do kultury w odniesieniu do zróżnicowanych tekstów artystycznych.
dostateczny (dst; 3,0): dostateczna wiedza z zakresu językoznawczej refleksji nad tekstami artystycznymi, podstawowa umiejętność konstruowania indywidualnych projektów interpretacyjnych w odniesieniu do odpowiedniej literatury przedmiotu, elementarna sprawność w stosowaniu poznanych narzędzi do pracy o charakterze filologicznym.
niedostateczny (ndst; 2,0): niedostateczna wiedza z zakresu językoznawczej refleksji nad tekstami artystycznymi, brak podstawowej umiejętności konstruowania indywidualnych projektów interpretacyjnych w odniesieniu do odpowiedniej literatury przedmiotu, brak elementarnej sprawności w stosowaniu poznanych narzędzi do pracy o charakterze filologicznym.
Kryteria oceniania:
- obecność na zajęciach,
- aktywność w trakcie zajęć (przygotowanie merytoryczne i udział w dyskusji),
- prace pisemne, projekty interpretacyjne lub prezentacje,
- umiejętność zaprezentowania wiedzy i umiejętności podczas kolokwium zaliczeniowego.
Literatura
Zalecana literatura:
Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S., Tekstologia, Warszawa 2010.
Bińczyk E., Obraz, który nas zniewala. Współczesne ujęcia języka wobec esencjalizmu i problemu referencji, Kraków 2007.
Grzegorczykowa R., Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, Warszawa 1990.
Levinson S., Pragmatyka, Warszawa 2010.
I. Kurcz, Psychologia języka i komunikacji, Warszawa 2005.
Miczka E., Kognitywne struktury sytuacyjne i informacyjne w interpretacji dyskursu, Katowice 2002.
Paveau M.-A., Sarfati G.-É., Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, Kraków 2009.
Polskie nazwy własne. Encyklopedia, pod red. E. Rzetelskiej-Feleszko, Warszawa-Kraków 1998.
Język a kultura, t. 12: Stereotyp jako przedmiot lingwistyki. Teoria, metodologia, analizy empiryczne, pod red. J. Anusiewicza i J. Bartmińskiego, Wrocław 1998.
Tekst (w) sieci. Tekst. Język. Gatunki, pod red. D. Unickiej, Warszawa, 2009.
Wilkoń A., Typologia odmian współczesnej polszczyzny, Katowice 2000.
Witosz B., Dyskurs i stylistyka, Katowice 2009.
Współczesny język polski, pod red. J. Bartmińskiego, Lublin 2001.
Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki, Warszawa 2008.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: