Język i tożsamość 03-JT-12PKKDM
Przedmiot obejmuje następujące treści kształcenia:
1. Różnica i tożsamość ‒ ustalanie pokrewieństwa językowego.
2. Polski język etniczny na tle innych indoeuropejskich rodzin językowych.
3. Polski język ogólny ‒ historia i współczesność.
4. Język a wspólnota ‒ socjolekt, profesjolekt, slang, biolekt, język familijny.
5. Język a jednostka ‒ idiolekt, idiostyl.
6. Mniejszości terytorialne czy etniczne? Ślązacy i Kaszubi.
7. Przypadki graniczne: języki pidżynowe i kreolskie.
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- scharakteryzować polszczyznę jako język słowiański i indoeuropejski;
- omówić cechy językowe najważniejszych odmian terytorialnych i społecznych języka polskiego;
- scharakteryzować polemiczne stanowiska w sporze o status dialektów: śląskiego i kaszubskiego;
- zinterpretować pod kątem socjolingwistycznym tekst językowy;
- wyjaśnić pojęcia pidżynizacji i kreolizacji języka.
Kryteria oceniania
Zaliczenie ustne. Egzamin (opcjonalnie) ustny.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
M. Głuszkowski, Socjologia w badaniach dwujęzyczności, Toruń 2013.
M. Karwatowska, J. Szpyra-Kozłowska, Lingwistyka płci, Lublin 2005.
Z. Klemensiewicz, Historia języka polskiego, Warszawa 1999.
M.-A. Paveau, G.-É. Sarfati, Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, Kraków 2009.
H. Popowska-Taborska, Język czy dialekt? – raz jeszcze o statusie kaszubszczyzny, „Język Polski” LVII, 1989, s. 87-96.
S. Rospond, Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa 1971 i nast.
A. Wilkoń, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice 2000.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: