Język łaciński z elementami kultury antycznej II 03-JLE-31SMDL
Deklinacje i koniugacje – utrwalenie i ćwiczenia
Przymiotniki (fleksja, klasyfikacja przymiotników III dekl. w stopniu równym, klasyfikacja do odpowiedniego paradygmatu deklinacyjnego w stopniu równym, odmiana i stopniowanie regularne i nieregularne, gen. partitivus, abl. comparativus)
Przysłówek (tworzenie i stopniowanie)
Zaimki - uzupełnienie (aliquis, nemo-nihil)
Przyimki - uzupełnienie
Składnia nazw miast
Participia – tworzenie i fleksja
Konstrukcje składniowe: ACI i NCI – budowa i użycie we wszystkich czasach, Abl. Absol, Nominativus duplex, Acc. Duplex
Deponentia i semideponentia – charakterystyka fleksji
Czasowniki nieregularne: defectiva, eo i composita, fero i composita, volo, nolo, malo, impersonalia
Przekład dostosowanych do omawianych zagadnień gramatycznych zwrotów, sentencji, tekstów preparowanych oraz symplifikowanych fragmentów tekstów oryginalnych (starożytni autorzy łacińscy)
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
prawidłowo czytać oraz akcentować ciągły prozaiczny tekst łaciński i wybrane fragmenty poezji w heksametrze daktylicznym i dystychu elegijnym
identyfikować w zdaniu, określić przy użyciu odpowiedniej terminologii oraz przetłumaczyć formy gramatyczne
rozpoznać w tekście, objaśnić oraz prawidłowo przetłumaczyć na j. polski omówione konstrukcje łacińskiej składni
wykazać czynną znajomość zagadnień z zakresu składni zdania pojedynczego i złożonego, pogłębić znajomość struktur gramatycznych i wykorzystać ją przy tłumaczeniu tekstów
sprawnie posługiwać się tabelami fleksyjnymi,podstawowymi kompendiami gramatycznymi oraz małym słownikiem łacińsko-polskim, odtworzyć formy słownikowe nieznanych słów łacińskich napotkanych w tekście i – z pomocą słownika – znaleźć ich ekwiwalenty w języku polskim
prawidłowo przetłumaczyć na j. polski nowe zwroty, przysłowia, sentencje, inskrypcje, bardziej skomplikowane teksty preparowane oraz symplifikowane teksty oryginalne: zawierające słownictwo bazowe beż słownika; w przypadku tekstów zawierających słownictwo nowe – ze słownikiem
sprawnie operować bazowym słownictwem łacińskim, tłumacząc tekst z łaciny na j. polski
cytować omówione na zajęciach wyrażenia, zwroty i przysłowia łacińskie (umiejętność przekładu w obydwie strony) oraz rozwijać i tłumaczyć najczęściej spotykane skróty łacińskie
wyjaśnić wpływ łaciny na języki nowożytne poprzez wskazanie analogii i różnic, szczególnie w zakresie słownictwa czy gramatyki
Kryteria oceniania
sprawdzian ustny, sprawdziany pisemne, egzamin końcowy
kryteria oceniania:
• zaliczenie wszystkich kolokwiów cząstkowych na minimum 60%,
• zdobycie zaliczenia końcowego, polegającego na przekładzie nieznanego wcześniej fragmentu tekstu łacińskiego prozaicznego – nie trudniejszego od tekstów tłumaczonych na zajęciach na język polski, dokonanego w warunkach kontrolowanej samodzielności (90 min) bez słownika oraz cytowaniu omówionych na zajęciach zwrotów i przysłów zarówno po łacinie jak i podaniu ich polskich odpowiedników (do egzaminu dopuszczeni tylko studenci, którzy zdobyli zaliczenia wszystkich kolokwiów cząstkowych), odpowiedzi oceniane są punktowo, warunkiem zdania egzaminu jest zdobycie 60% punktów
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Podręczniki:
B. B. Awianowicz, Język łaciński z elementami epigrafiki i numizmatyki rzymskiej. Toruń 2007
O. Jurewicz, L. Winniczuk, J. Żuławska, Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych, Warszawa 1995;
L. Winniczuk, Łacina bez pomocy Orbiliusza, Warszawa 1991;
S. Wilczyński, T. Zarych, Lectio Latina I, Warszawa 1989;
S. Wilczyński, T. Zarych, Rudimenta Latinitatis, Wrocław 1998;
W. Popiak, Festina Lente, Warszawa 1997;
Gramatyki, kompendia leksykograficzne i słowniki:
J. Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, wydanie dowolne;
H. Appel, Bis repetita placent, Toruń 2007;
A. Baron, Repertorium języka łacińskiego, Kraków 2006;
S. Govaerts, J. Denooz, Lexique de base latin, l.a.s.l.a, Liege 1974 (500 jednostek leksykalnych o najwyższej frekwencji)
Mały słownik łacińsko-polski pod red. J. Korpantego lub K. Kumanieckiego
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: