Język edukacji szkolnej i języki specjalistyczne w nauczaniu języka polskiego jako obcego - spec. glottodydaktyczna 03-JESJ-22PDM-E
Treści programowe dla przedmiotu:
- język edukacji szkolnej a języki specjalistyczne a zróżnicowanie współczesnej polszczyzny,
- praca lektora/ nauczyciela-polonisty z zespołem niejednorodnym językowo (adaptacja, dobór i tworzenie materiałów dotyczących języków specjalistycznych/ języka edukacji szkolnej do potrzeb uczestników z różną znajomością języka, metoda JES-PL i in.),
- kulturowe uwarunkowania wybranych specjalistycznych sytuacji komunikacyjnych (np. biznesowych, medycznych, prawnych, związanych z szeroko rozumianą edukacją i in.),
- nauczanie języków specjalistycznych/ języka edukacji szkolnej,
- słownictwo specjalistyczne w dydaktyce języka,
- warsztat lektora/ nauczyciela – dostępne materiały edukacyjne i sposoby ich wykorzystywania w nauczaniu szkolnym i uczeniu języków specjalistycznych.
Cele kształcenia
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- zna w stopniu pogłębionym odmiany współczesnej polszczyzny i cechy językowe i kulturowe charakterystyczne dla wybranych dyskursów specjalistycznych,
- dobiera odpowiednie materiały dydaktyczne wykorzystywane do nauczania języka specjalistycznego i języka edukacji szkolnej,
- na podstawie znajomości sposobów kształtowania kompetencji leksykalnej dobiera atrakcyjne i dostosowane do poziomu zaawansowania uczących się techniki wprowadzania, utrwalania i powtarzania materiału leksykalnego, rozumie konieczność recyklingu leksykalnego,
- w przygotowywanych przez siebie materiałach dydaktycznych wykorzystuje elementy metody JES-PL i zna jej wykładniki,
- dobiera odpowiednie strategie do odpowiedzialnych realizacji określonych działań praktycznych w zakresie kształcenia języka specjalistycznego/ języka edukacji szkolnej w grupie wielokulturowej,
- ma pogłębione umiejętności planowania dydaktycznego na poziomie poszczególnych podsystemów języka, które wykorzystuje w ramach planowanych i realizowanych zajęć dotyczących różnych zagadnień specjalistycznych,
- jest gotów/gotowa do uargumentowania swoich decyzji w pracy zespołowej,
- jest gotów/gotowa do działań służących rozwojowi zawodowemu oraz doskonaleniu swojego warsztatu glottodydaktycznego, jak również kompetencji w zakresie dialogu międzykulturowego.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0) - w stopniu bardzo dobrym opanowana wiedza z zakresu metodyki nauczania języków specjalistycznych i języka edukacji szkolnej w zróżnicowanych grupach, samodzielne bezbłędne wykonywane analizy zadań problemowych podczas zajęć i samodzielnej pracy w domu, aktywny udział w zajęciach, systematyczne przygotowywanie się do zajęć, wysoka ocena merytoryczna przygotowanego projektu, a także wiedzy prezentowanej podczas egzaminu ustnego.
dobry plus (+db; 4,5) - w stopniu bardzo dobrym opanowana wiedza z zakresu metodyki nauczania języków specjalistycznych i języka edukacji szkolnej w zróżnicowanych grupach, dopuszczalne sporadyczne niedociągnięcia występujące w samodzielnie wykonywanych analizach zadań problemowych podczas zajęć i pracy własnej w domu, aktywny udział w zajęciach, systematyczne przygotowywanie się do zajęć, bardzo dobra ocena merytoryczna przygotowanego projektu, a także wiedzy prezentowanej podczas egzaminu ustnego (dopuszczalne drobne niedociągnięcia).
dobry (db; 4,0) - w stopniu dobrym opanowana wiedza z zakresu metodyki nauczania języków specjalistycznych i języka edukacji szkolnej w zróżnicowanych grupach, samodzielne poprawnie wykonywane nie zawsze dogłębnej analizy zadań problemowych podczas zajęć i samodzielnej pracy w domu, aktywny udział w zajęciach, systematyczne przygotowywanie się do zajęć, dobra ocena merytoryczna przygotowanego projektu, a także wiedzy prezentowanej podczas egzaminu ustnego.
dostateczny plus (+dst; 3,5) - w stopniu dobrym opanowana wiedza z zakresu metodyki nauczania języków specjalistycznych i języka edukacji szkolnej w zróżnicowanych grupach (dopuszczalne pojedyncze niedociągnięcia), samodzielne poprawnie wykonywane nie zawsze dogłębnej analizy zadań problemowych podczas zajęć i samodzielnej pracy w domu, mniejsze niż przeciętne zaangażowanie w trakcie zajęć, sporadycznie zdarza się nieprzygotowywanie/ niepełne przygotowanie do zajęć, dobra ocena merytoryczna przygotowanego projektu, a także wiedzy prezentowanej podczas egzaminu ustnego, w trakcie którego student potrafi doprecyzować swoją odpowiedź po otrzymaniu dodatkowych wskazówek od egzaminatora.
dostateczny (dst; 3,0) - w stopniu dostatecznym opanowana wiedza z zakresu metodyki nauczania języków specjalistycznych i języka edukacji szkolnej w zróżnicowanych grupach, samodzielne, lecz pobieżne przygotowywanie analizy zadań problemowych podczas zajęć i samodzielnej pracy w domu, niska aktywność w zajęciach, niesystematyczne przygotowywanie się do zajęć lub sporadyczne nieprzygotowanie się, dostateczna ocena merytoryczna przygotowanego projektu, a także wiedzy prezentowanej podczas egzaminu ustnego.
niedostateczny (ndst; 2,0) - w stopniu niedostatecznym opanowana wiedza z zakresu metodyki nauczania języków specjalistycznych i języka edukacji szkolnej w zróżnicowanych grupach, brak samodzielności podczas przygotowywania analizy zadań problemowych podczas zajęć i niepoprawne lub niekompletne analizy zadań problemowych przygotowywanych podczas samodzielnej pracy w domu, niska aktywność w zajęciach lub jej brak, niesystematyczne przygotowywanie się do zajęć lub nieprzygotowanie się, niedostateczna ocena merytoryczna przygotowanego projektu, a także wiedzy prezentowanej podczas egzaminu ustnego.
Warunki zaliczenia zajęć:
Warunkami zaliczenia zajęć są: aktywne uczestnictwo, zdanie ustnego egzaminu, wykonanie pisemnych prac domowych oraz przygotowanie projektu.
Literatura
Zalecana literatura:
Literatura obowiązkowa:
Bilicka B., 2016, Witaj w Polsce! Podręcznik do nauki języka polskiego dla studentów medycyny, Szczecin.
Bisko A., 2014, Polska dla średniozaawansowanych, Kraków.
Danecka-Chwals A., O człowieku po polsku. Podręcznik języka medycznego dla obcokrajowców.
Dudzik A., 2014, Co to dziś znaczy nauczać języka medycznego?, „Języki Obce w Szkole”, nr 1, s. 73–76.
Fiedorowicz A., 2015, Korporacja: Nowe plemię. Ma swój język, wodzów i integrujące ją mity, 8.12., http://wyborcza.pl/1,145452,19306836,korporacja-nowe-plemie-ma-swoj-jezyk--wodzow-i-integrujace.html?disableRedirects=true [dostęp 6.05.2018].
Grabias S., 2012, Środowiskowe i zawodowe odmiany języka – socjolekty [w:] Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin, s. 235–253.
Grucza S., 2007, Glottodydaktyka specjalistyczna. Część I. Założenia lingwistyczne dydaktyki języków specjalistycznych, w: Przegląd glottodydaktyczny 23, s. 7–20.
Janowska M., Sikorska Ś., 2007, Proszę oddychać. Materiały do nauczania medycznego języka polskiego. Część I i II, Warszawa.
Janowska M., Sikorska Ś., 2015, Proszę oddychać. Materiały do nauczania medycznego języka polskiego. Część III, Warszawa.
Jurek T., 2007, Proszę mi powiedzieć, co się stało?, Poznań.
Kita M., Skudrzyk A., 2006, Gest w komunikacji językowej, w: Człowiek i jego świat w słowach i tekstach, Katowice, 413-424.
Kochan M., 2016, Wartości w języku biznesu: nowe znaczenia. Analiza wybranych przykładów w: Język a kultura, t. 26: Kulturowe uwarunkowania zachowań językowych. Tradycja i zmiana, red. A. Burzyńska-Kamieniecka, Wrocław, s. 47–67.
Konopko-Urbaniak J., 2013, Język korporacji jako przykład żargonu, https://www.kul.pl/files/932/IP/BWJ_jezykkorporacji_przykladzargonu.pptx [dostęp 6.05.2018].
Ligara B., Szupelak W., 2012, Lingwistyka i glottodydaktyka języków specjalistycznych na przykładzie języka biznesu. Podejście porównawcze, Kraków.
Lipińska E., Seretny A., 2019, Polifunkcyjność czy specjalizacja nauczyciela polonisty?, „Kwartalnik Polonicum”, nr 31/32, s. 10-17.
Lipińska E., Seretny A., 2014, Polonista, ale jaki? O pograniczach dydaktyki polonistycznej, w:Polonistyka dziś – kształcenie dla jutra, t. 3, pod red. K. Biedrzyckiego i in., Kraków 2014, s. 107-118.
Ławnicka-Borońska M., 2013, Język polski w medycynie. A Guide to Polish in MedicalPractice, Warszawa. Marcjanik M. (red.), 2005, Grzeczność nasza i obca, Kraków.
Pamuła M., Metodyka nauczania języków obcych w kształceniu zintegrowanym, Warszawa 2006.
Pamuła-Behrens M., Szymańska M., 2018, Metoda JES-PL Nauczanie języka edukacji szkolnej uczniów z doświadczeniem migracji, „Języki Obce w Szkole”, nr 2, https://jows.pl/artykuly/metoda-jes-pl-nauczanie-jezyka-edukacji-szkolnej-uczniow-z-doswiadczeniem-migracji [dostęp 8,04.2022].
Seretny A., 2015, Słownictwo w nauczaniu języka obcego. Świat słów na przykładzie języka polskiego, Księgarnia Akademicka, Kraków.
Wasilewski O., 2009, Kultura korporacyjna – język, pojęcia składowe i ich obszary semantyczne, „Komunikacja Specjalistyczna”, t. 2: Specyfika języków specjalistycznych, s. 199–217.
Wilkoń A., 2000, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice.
Dobór literatury zależny od osoby prowadzącej zajęcia i grupy studenckiej (10-12 artykułów/ rozdziałów). Powyższa lista ma charakter orientacyjny i jest realizowana z uwzględnieniem zaplanowanego dla przedmiotu nakładu czasu pracy przewidzianego na czytanie.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: