Film animowany 03-FA-22FKMDL
Treści programowe dla przedmiotu:
1. Czym jest animacja? - próba definicji. Początki animacji [2]:
- analiza filmu animowanego - "Drżące trąby" Natalii Brożyńskiej.
2. Animacja dla dzieci dawniej i dziś [4]:
- krótka historia gwiazd światowej animacji dziecięcej: Myszka Miki, Kaczor Donald, Czeburaszek, Wilk i zając,
- pierwsze dobranocki w polskiej telewizji,
- animowani bohaterowie w służbach propagandowych,
- narodziny gwiazd: Reksio, Bolek i Lolek, Miś Uszatek,
- współczesna animacja dla dzieci - analiza "Niesamowitego świata Gumballa".
3. Animacja jako metafora [2]:
- analiza filmów "Ręka Jiřiego Trnki" i "Wymiarów dialogu" Jana Švankmajera, "Człowiek w ramce" Fiodora Chitruk oraz "Konfliktów" i "Fotela" Daniela Szczechury w konteście "Narodzin narodu" Kamila Polaka.
4. Animacja i malarstwo [4]:
- malarstwo abstrakcyjne a animacja (światowa animacja abstrakcyjna lat 20. i 30.; informel Tadeusza Kantora w filmowej interpretacji Mieczysława Waśkowskiego),
- ożywianie obrazów - "Śniadanie na trawie" Stanisława Lenartowicza oraz cykl "Impresje" Studia Filmów Animowanych w Poznaniu (film Anny Dudenk "Vincent van Gogh" w kontekście filmu "Twój Vincent" Doroty Kobieli i Hugh Welchmana),
- animacja jako ożywione malarstwo - twórczość Witolda Giersza.
5. Animacja i literatura [8]:
- inspiracja: analiza animowanych adaptacji prozy Brunona Schulza oraz utworów nią inspirowanych,
- adaptacje: analiza filmowej trawestacji "Snu nocy letniej" Szekspira,
- asocjacje: nowy "Janko Muzykant" Jana Lenicy a "Wesele w Atomicach" Sławomira Mrożka.
6. Czy kino animowane może być realistyczne? Realizm w animacji [4]:
- surrealizm jako konwencja dominująca w animacji,
- niska referencjalność filmu animowanego a wrażenie realności,
- chwyty stylistyczne służące budowaniu wrażenia realności,
- zabiegi konstrukcyjne służące budowaniu wrażenia realności,
- analiza filmów: "Franz Kafka" Piotra Dumały, "Skok" Daniela Szczechury.
7. Animacja a film dokumentalny [4]:
- film animowany inspirowany gatunkami filmu dokumentalnego - twórczość Juliana Antonisza (kronika dokumentalna - cykl animowanych "Kronik" non camerowych; film oświatowy - "Jak działa jamniczek", "Te wspaniałe bąbelki w tych pulsujących limfocytach", "Co widzimy po zamknięciu oczu i zatkaniu sobie uszu" w kontekście etiudy "Ból dupy" Beaty Krzempek),
- animacja w filmie dokumentanym - poszerzanie granic dokumentu (świat wewnętrzny bohatera, animacja jako synteza, animacja jako żart),
- dokument animowany - próba definicji; analiza filmu "Dokument" Marcina Podolca.
8. Groteska jako żywioł filmu animowanego [2]:
- analiza filmów: "Film, że mucha nie siada" Michała Poniedzielskiego, "Ersatz" Dušana Vukoticia, "Czarny kapturek" Piotra Dumały.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Poziom przedmiotu
Rodzaj przedmiotu
Rok studiów (jeśli obowiązuje)
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2019/SL: | W cyklu 2022/SL: | W cyklu 2020/SL: | W cyklu 2021/SL: | W cyklu 2023/SL: | W cyklu 2018/SL: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- posiada elementarną wiedzę z zakresu historii polskiego i światowego filmu animowanego, zna i rozumie konteksty i potrafi powiązać odnaleźć ślady tradycji kina animowanego w jego współczesnych realizacjach,
- ma podstawową wiedzę na temat rodzimej i światowej kultury filmowej i literackiej, ze szczególnym uwzględnieniem filmu animowanego, jego uwarunkowań społeczno-politycznych,
- posiada umiejętność porządkowania, hierarchizowania i wartościowania wiedzy historyczno-filmowej oraz historyczno-literackiej, potrafi wskazać powiązania pomiędzy kinem animowanym a innymi dziedzinami sztuki,
- wykazuje świadomość roli kina animowanego w budowaniu tożsamości zbiorowej i rozwijaniu więzi społecznych od lat 50. (od początków Polskiej Szkoły Animacji) po współczesność,
- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności w zakresie historii i poetyki kina animowanego, rozumie i realizuje potrzebę ustawicznego uczenia się w oparciu o wskazane przez prowadzącego lektury oraz wskazywane podczas wykładów filmy.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): student prezentuje dogłębną wiedzę dotyczącą polskiego i światowego filmu animowanego, potrafi na jej podstawie zinterpretować pojedyncze problemy oraz porównać konkretne zjawiska dotyczące omawianych zagadnień i kontekstów, wprowadza też do swojej wypowiedzi elementy samodzielnej refleksji, jego wiedza znacznie wykracza poza wymagania podstawowe.
dobry plus (+db; 4,5): student prezentuje pogłębioną wiedzę z dziedziny polskiego i światowego filmu animowanego, potrafi na jej podstawie zinterpretować konkretne problemy oraz porównać wybrane zjawiska filmowe, scharakteryzować wybrane konteksty polskiej i światowej animacji.
dobry (db; 4,0): student wykazuje dobrą znajomość polskiego i światowego filmu animowanego, potrafi zinterpretować konkretne problemy oraz wskazać najistotniejsze konteksty.
dostateczny plus (+dst; 3,5): student poprawnie prezentuje podstawową wiedzę na temat polskiego i światowego filmu animowanego.
dostateczny (dst; 3,0): student poprawnie, w sposób wyłącznie odtwórczy, prezentuje elementarną wiedzę dotyczącą polskiego i światowego filmu animowanego.
niedostateczny (ndst; 2,0): student nie opanował podstawowej wiedzy dotyczącej polskiego i światowego filmu animowanego.
Kryteria oceniania:
- zaliczenie pisemne,
- ukierunkowana pytaniami analiza i interpretacja wskazanego filmu animowanego.
Literatura
Zalecana literatura:
Lektury obowiązkowe:
Giżycki Marcin, Nie tylko Disney: rzecz o filmie animowanym, Warszawa 2000 (obowiązkowo rozdziały: „Labirynt” i „Chronopolis”: Antyutopie Jana Lenicy i Piotra Kamlera, s.51-57,
Ruchome obrazy Jana Lenicy, s.43-49,
Podróż do krainy enigmy Daniela Szczechury, s.59-65).
Jurecki Krzysztof, O intermedialnej twórczości z lat 50. Waleriana Borowczyka i Jana Lenicy, „Kwartalnik Filmowy”1997, nr19/20, s. 362-366.
Mróz Michał, Amerykański film animowany w wojennej potrzebie, „Kwartalnik Filmowy”2016, nr93/94, s. 53-66.
Podolec Marcin, Animacja w filmie dokumentalnym, w: Od obserwacji do animacji. Autorzy o filmie dokumentalnym, pod red. Katarzyny Mąki-Malatyńskiej, Łódź 2017, s.137-159.
Sitkiewicz Paweł, Film animowany w epoce kina autorskiego i narodowych szkół animacji, w: Kino epoki nowofalowej, pod red. Tadeusza Lubelskiego, Iwony Sowińskiej i Rafała Syski, Kraków 2015, s. 779-813.
Sitkiewicz Paweł, Małe wielkie kino: film animowany od narodzin do końca okresu klasycznego, Gdańsk 2009 (obowiązkowo rozdział Animacja i propaganda, s.218-254).
Stasikowski Maciej, A jak animacja, A jak autentyzm, „Ekrany” 2015, nr 1, s. 20-23 lub http://ekrany.hekko24.pl/images/teksty/23/23_animacja3_Stasiowski.pdf.
Szczechura Daniel, Kino według Norsztejna, „Kwartalnik Filmowy”1997, nr19/20, s. 98-101.
Wojnarowski Arkadiusz, Od fabularyzowanego dokumentu do animacji. Kulisy powstania filmu „Droga na drugą stronę”, w: Polska animacja w XXI wieku, pod red. Małgorzaty Kozubek i Tadeusza Szczepańskiego, Łódź 2017, s.166-188.
Lektury uzupełniające:
Hobby animacja. Kino Daniela Szczechury, pod red. Jerzego Armaty, Warszawa 2009.
Polski film animowany, red. Marcin Giżycki i Bogusław Zmudziński, Warszawa 2008.
Sitkiewicz Paweł, Polska szkoła animacji, Gdańsk 2011.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: