Pisanie na scenę 03-F-PNS

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:
a) potrafi zdefiniować swój pomysł (koncepcję twórczą) i bronić jej zasadności,
b) potrafi dobrać środki artystyczne odpowiednie do formy tekstu i konwencji stylistycznej,
c) dostrzega deficyty własnej pracy i potrafi nad nimi pracować,
d) potrafi samodzielnie redagować własny tekst (wprowadzać poprawki, dokonywać stylistycznych i formalnych korekt),
e) potrafi dyskutować o własnym tekście,
f) wymienia I omawia podstawowe wyznaczniki formalne dramatu i kategorii estetycznych,
g) potrafi pracować zespołowo i tworzyć wspólne projekty w oparciu o posiadaną wiedzę.

Warunki zaliczenia zajęć:
- przygotowanie zadania pisemnego (adaptacji tekstu prozatorskiego na scenę) lub oryginalnego tekstu dramatycznego,
- aktywność w trakcie zajęć,
- praca indywidualna i zespołowa.

Kryteria oceniania:

5,0 – bardzo dobra znajomość problemów poruszanych na zajęciach, wysoka wartość merytoryczna i stylistyczna zadanych prac pisemnych, umiejętność uzasadniania własnych racji i wyborów podczas prezentacji i w polemice, bardzo wysoki poziom przygotowania do udziału w dyskusji.

4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami; szczególnie w zakresie prac pisemnych i przygotowania do udziału w dyskusji.

4,0 – możliwy szerszy zakres niedociągnięć: gorsza znajomość problemów poruszanych na zajęciach, mniejsza ilość i wartość prac pisemnych oraz słabsze zaangażowanie w dyskusje podczas zajęć.

3,5 – zadowalająca znajomość najważniejszych pojęć i problemów poruszanych na zajęciach, poprawne wykonanie zadań praktycznych, słabe zaangażowanie w przebieg zajęć. 

3,0 – podstawowa znajomość podstawowych pojęć poruszanych na zajęciach, bardzo mała aktywność na zajęciach, mała ilość i niewielka wartość merytoryczna i stylistyczna zadanych prac pisemnych.

2,0 – brak aktywności w trakcie zajęć (udziału w dyskusji i w pracy zespołowej); zbyt mała ilość i bardzo mała wartość merytoryczna i stylistyczna zadanych prac pisemnych, brak elementarnej wiedzy i umiejętności przewidzianych programem ćwiczeń.

Zalecana literatura:

E. Balcerzan, Z. Osiński, Spektakl teatralny w świecie teorii informacji, [w:] Wprowadzenie do Nauki o Teatrze, t. 1, red. J. Degler. Wrocław 1976, s. 277-298.
W. Dunne, Podręcznik dramatopisarza. Rozwój bohaterów, budowanie scen i historii, tłum. A. Figura, A. Konieczny, A. Grzywacz, A. Wakulik, A. Więcka, Warszawa 2014 [wybrane fragmenty].
G. W. F. Hegel, Wykłady o estetyce, tłum. J. Grabowski i A. Landman, . I, Warszawa 1964, s. 379 i 383.
R. Ingarden, O funkcjach mowy w widowisku teatralnym, [w:] Wprowadzenie do Nauki o Teatrze, t. 1, red. J. Degler. Wrocław 1976, s. 149-170.
I. Łopatyńska, Technika punktu kulminacyjnego w dramacie, Łódź 1947, s. 3-24.
M. Nagajowa, Słowo do słowa, Warszawa 1982 [wybrane fragmenty].
S. Skwarczyńska, Z zagadnień konstrukcji bohatera dramatu, [w:] Prace polonistyczne, Seria VIII, Łódź 1950, s. 281-311.
M. Wright, Proces dramatopisarstwa. Jak myśleć i pisać teatralnie, tłum. A. Konieczny, Warszawa 2014 [wybrane fragmenty].

Powyższa lista ma charakter orientacyjny i jest realizowana we fragmentach z uwzględnieniem zaplanowanego dla przedmiotu nakładu czasu pracy przewidzianej na czytanie. Ostateczny kształt listy lektur określa wykładowca na początku zajęć.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 03-F-PNS w USOSweb