Polski język migowy 03-F-PJM
Treści programowe dla przedmiotu:
- niesłyszący, niedosłyszący, słabosłyszący, głuchy, głuchoniemy, CODA... Głuchota w aspekcie medycznym, prawnym i społecznym, stereotyp Głuchego,
- głuchy czy głuchy? Głuchota w ujęciu kulturowym: funkcjonowanie głuchych w społeczeństwie – perspektywa historyczna i współczesna, zróżnicowanie środowiska głuchych (Głuchy, głuchy, CODA), wyznaczniki kultury Głuchych,
- alternatywne metody komunikacji: komunikacja oparta na kanale fonicznym i wizualno-przestrzennym, sposoby wykorzystywania alternatywnych metod komunikacji (komunikacja niewerbalna a języki migowe i Makaton),
- PJM, SJM i polszczyzna – język czy języki? Wskazanie podobieństw i różnic między pjm, sjm a polszczyzną, pjm a sjm – język naturalny czy sztuczny? pjm a polszczyzna – wybrane elementy systemowe w perspektywie porównawczej,
- daktylografia,
- autoprezentacja: savoir-vivre w kontakcie z Głuchym, sposoby nawiązania kontaktu, przedstawienie się, podstawowe informacje o sobie,
- wprowadzenie słownictwa z wybranych pól semantycznych: rodzina, charakter, praca, czas wolny, szkoła, dom, ubiór, wygląd zewnętrzny, jedzenie,
- gramatyka przestrzeni: klasyfikatory, czasowniki kierunkowe, liczebniki inkorporowane.
Cele kształcenia
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2021/SZ: | W cyklu 2018/SZ: | W cyklu 2020/SZ: | W cyklu 2022/SZ: | W cyklu 2019/SZ: |
Efekty kształcenia
Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:
- potrafi zdefiniować pojęcia: głuchy, Głuchy, niesłyszący, CODA, SODA, Kultura Głuchych,
- potrafi wskazać różnice między polskim językiem migowym a systemem językowo-migowym,
- zna alternatywne metody komunikacji,
- zna alfabet palcowy (daktylografię),
- zna podstawowe znaki polskiego języka migowego z zakresu pierwszego kontaktu, potrafi nawiązać kontakt z Głuchym i przedstawić się w polskim języku migowym,
- zna leksykę migową z zakresu pól semantycznych: rodzina, charakter, praca, czas wolny, szkoła, dom, ubiór, wygląd zewnętrzny, jedzenie,
- zna najważniejsze zagadnienia z gramatyki języka migowego: klasyfikatory, przestrzeń, znaki kierunkowe, liczebniki inkorporowane.
Kryteria oceniania
Skala ocen:
bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość głównych pojęć z zakresu lingwistyki migowej i surdoglottodydaktyki, bardzo dobra znajomość znaków daktylograficznych i leksyki z wybranych pól semantycznych, bardzo dobra umiejętność wykorzystania przestrzeni jako elementu gramatyki języka migowego wraz z bardzo dobrym opanowaniem wybranych zagadnień gramatyki migowej.
dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie migania znaków daktylograficznych i leksyki.
dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: słabsza znajomość głównych terminów z zakresu lingwistyki migowej, słabsza znajomość znaków daktylograficznych i leksyki z wybranych pól semantycznych, niższe kompetencje w zakresie komunikacji w polskim języku migowym.
dostateczny plus (+dst; 3,5): więcej niż dostateczna znajomość głównych terminów z zakresu lingwistyki migowej, nieznaczne braki w zakresie sprawności komunikacyjnej w polskim języku migowym, dostateczne opanowanie leksyki i elementów gramatyki pjm.
dostateczny (dst; 3,0): dostateczna znajomość głównych terminów z zakresu lingwistyki migowej, braki w zakresie sprawności komunikacyjnej w polskim języku migowym, dostateczne opanowanie leksyki i elementów gramatyki pjm.
niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość głównych terminów z zakresu lingwistyki migowej, niedostateczne opanowanie leksyki migowej z wybranych pól semantycznych, jak również znaków daktylograficznych, niska sprawność komunikacji w pjm głównie w zakresie wykorzystania przestrzeni i elementów gramatyki języka migowego.
Kryteria oceniania:
- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji i w pracy zespołowej),
- jakość wykonania prac domowych,
- umiejętność zaprezentowania podczas zaliczenia zdobytej wiedzy i kompetencji komunikacyjnych w polskim języku migowym.
Literatura
Zalecana literatura:
Lane H., Maska dobroczynności. Deprecjacja społeczności głuchych, tłum. R. Gałkowski, Warszawa 1996.
Woźnicka E.(red.), Tożsamość społeczno-kulturowa głuchych, Łódź 2007.
Sacks O., Zobaczyć głos. Podróż do świata ciszy, przeł. A. Małaczyński, Poznań 1998.
Studia nad kompetencją językową i komunikacją niesłyszących, red. M. Świdziński, T. Gałkowski, Warszawa 2003.
Mrozik M., Ci, którzy mówią inaczej. Głusi jako obcy w polskim społeczeństwie słyszących [w:] Inny i Obcy w kulturze, cz. I: Widziane, oglądane, czytane – oblicza Obcego, Warszawa 2008, s. 227-240.
Bouvet D., Mowa dziecka. Wychowanie dwujęzykowe dziecka niesłyszącego, tłum. R. Gałkowski, 1996.
Szczepankowski B., Wyrównywanie szans osób niesłyszących. Optymalizacja komunikacji językowej, Siedlce 1998.
Świdziński M, Jak Głusi przyswajają język: o językach migowych i miganych [w:] Język migowy we współczesnym szkolnictwie na świecie i w Polsce, Malbork 2007, s. 16-24.
Świdziński M., Języki migowe [w:] Podstawy neurologopedii, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005, s. 679-692.
Stan badań nad Polskim Językiem Migowym, red. K. Michalewski, M. Świdziński, Łódź 2008.
Edukacja niesłyszących. Publikacja pokonferencyjna, Łódź 2011.
Jura M., Polszczyzna Głuchych [w:] Nowe perspektywy w nauczaniu języka polskiego jako obcego II, Toruń 2011, 37-50.
Ladd P., Understanding Deaf Culture: In Search of Deafhood, Multilingual Matters, 2003.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: