Język polski jako obcy - wprowadzenie do glottodydaktyki 03-F-JPO
Język polski jest szóstym największym językiem Unii Europejskiej, co najlepiej świadczy o jego ogromnej wartości na światowym rynku glottodydaktycznym. Właśnie dlatego celem zajęć jest zapoznanie polonistów ze specyfiką pracy z cudzoziemcami. Obok zagadnień praktycznych (analiz autentycznych tekstów oraz nagrań wypowiedzi obcokrajowców posługujących się językiem polskim) omówione zostaną wybrane zagadnienia teoretyczne – m.in. system certyfikacji, fenomen komunikatywności międzyjęzykowej, język polski jako odziedziczony, problematyka leksykalna i gramatyczna w nauczaniu polszczyzny, a także metodyka glottodydaktyki polonistycznej.
Cele kształcenia
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning)
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Symbol
efektów
kształcenia Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia słuchacz potrafi:
F-JPO _01 efektywnie wykorzystywać wiedzę w zakresie analogii i różnych systemów gramatycznych języków w celu odpowiedniego doboru materiału polskiego
F-JPO _02 właściwie, z uwzględnieniem potrzeb uczących się polskiego jako obcego, dobierać materiały dydaktyczne służące sprawniejszemu opanowaniu różnic systemowych i efektywnemu wykorzystywaniu analogi
F-JPO _03 czytać ze zrozumieniem opracowania teoretyczne i podręcznikowe z zakresu kształcenia interkulturowego, językoznawstwa konfrontatywnego i teorii interkomprehensji
F-JPO _04 samodzielnie zaprojektować szereg ćwiczeń służących maksymalnemu opanowaniu różnic systemowych w bezpośrednim nawiązaniu do ESOKJ oraz procesu certyfikacji
F-JPO _05 czynnie uczestniczyć w zespołowym rozwiązywaniu problemów z zakresu kształcenia interkulturowego
Kryteria oceniania
4. Kryteria oceniania
aktywność w trakcie zajęć (obecność; udział w dyskusji i w pracy zespołowej);
wartość merytoryczna samodzielnie przygotowanej prezentacji (projektu).
Skala ocen:
5,0 – bardzo wysoka wartość merytoryczna samodzielnie przygotowanej prezentacji (projektu), obecność i duża aktywność na zajęciach;
4,5 – jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami, zwłaszcza w zakresie wartości merytorycznej prezentacji;
4,0 – wysoka wartość merytoryczna samodzielnie przygotowanej prezentacji (projektu), wykazująca jednak szerszy niż wyżej zakres niedociągnięć w zakresie obejmującym wskazany temat; obecność i duża aktywność na zajęciach;
3,5 – zadowalająca wartość merytoryczna samodzielnie przygotowanej prezentacji (projektu) wyróżniająca się jednak stosunkowo dużym stopniem nieumiejętności doboru aktualnych treści; obecność i zadowalająca aktywność na zajęciach;
3,0 – zadowalająca wartość merytoryczna samodzielnie przygotowanej prezentacji (projektu) wyróżniająca się jednak bardzo dużym stopniem nieumiejętności doboru aktualnych treści; obecność i niewielka aktywność na zajęciach;
2,0 – niezadowalająca wartość merytoryczna prezentacji; nieobecność i znikoma aktywność na zajęciach lub jej brak;
Praktyki zawodowe
-
Literatura
5. Zalecana literatura
M.H. Agar, Language Shock. Understanding The Culture Of Conversation, New York 1994.
J. Anusiewicz, Lingwistyka kulturowa: zarys problematyki, Wrocław 1994.
Europejski system opisu kształcenia językowego: uczenie się, nauczanie, ocenianie (ESOKJ), Warszawa 2003.
W. Hofmański, Transfer ujemny a kompetencja językowa. Język polski w nauczaniu Słowian, Praga 2014.
W.T. Miodunka, Glottodydaktyka polonistyczna. Pochodzenie – stan obecny – perspektywy, Kraków 2016.
A. Nagórko, Z problemów etnolingwistyki – jak porównać języki i kultury? [w:] „Poradnik Językowy”, z. 4, 1994, s. 4-14.
T.Z. Orłoś (red.), Czesko-polska pozorna ekwiwalencja językowa. Materiały pomocnicze dla studentów, polskich bohemistów i czeskich polonistów, Kraków 2003.
K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Warszawa 1995 (wybrane hasła).
Literatura dodatkowa:
M. Foland-Kugler, Uczymy polskiego na Wschodzie. Poradnik metodyczny, Warszawa 1998.
A.W. Jelonek (red), Wietnamczycy: Systemy wartości, stereotypy Zachodu, Warszawa 2004.
J. Wardęga, Scientific edition of the book China – Central and Eastern Europe Cross-Cultural Dialogue: Society, Business and Education in Transition, Kraków 2016.
B.L. Whorf, Język, myśl i rzeczywistość. (dowolne wydanie)
A. Wierzbicka, Słowa klucze. Różne języki – różne kultury, Warszawa 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: