Dramat w muzyce. Człowiek wobec sfer sacrum i profanum w kulturze XVII, XVIII i XIX stulecia 03-F-DMC
Celem proponowanego wykładu jest prezentacja antropologii epok dawnych i omówienie jej wpływu na kształtowanie dzieł sztuki dramatyczno-muzycznej. Prezentowane i omawiane będą różnorakie formy „dramatu w muzyce”, między innymi dramma per musica (na przykładzie "Orfeusza" Claudia Monteverdiego), tragédie lyrique ("Armida" Jeana Baptisty Lully’ego), Singspiel ("Czarodziejski flet" Wolfganga Amadeusa Mozarta), opera buffa ("Cyrulik sewilski" Gioachina Rossiniego), opera seria ("Rigoletto" Giuseppe Verdiego), dramat muzyczny i misterium muzyczne ("Parsifal" Richarda Wagnera), ponadto formy madrygałowe, kantatowe i oratoryjne. Wśród podejmowanych zagadnień pojawią się: problematyka ewolucji, transformacji i recepcji dzieła dramatyczno-muzycznego, kwestia obecności struktur dramatycznych w dziełach muzycznych i struktur muzycznych w dziełach literackich, problematyka autonomiczności i nieautonomiczności sztuki, a także konteksty filozoficzno-estetyczne (pojęcia sacrum, profanum, prawdy, piękna, procesu twórczego, całości dzieła sztuki etc.).
Cele kształcenia
Kierunek studiów
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK
Nakład pracy studenta (punkty ECTS)
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:
- ma pogłębioną wiedzę na temat wybranych teorii estetycznych dotyczących związków muzyki i literatury oraz teatru
- potrafi definiować pojęcia: dramat, dramatyczność, muzyczność, muzyczność literatury, rozumie ich zależność od ogólniejszych koncepcji estetycznych i filozoficznych
- rozumie znaczenie ogólnych przemian w kulturze dla wykształcenia się różnorodnych koncepcji dzieła muzycznego i dzieła dramatycznego
- potrafi wskazać i umieścić we właściwym kontekście estetycznym i historycznym postaci i dzieła wybranych twórców, które realizują związki dramatu i muzyki
- umie analizować i nazywać struktury dramatyczne w muzyce rożnych stylów i gatunków
- rozumie potrzebę sięgania po różnorodne źródła z zakresu literaturoznawstwa, teatrologii, muzykologii, posiada umiejętność ich samodzielnego doboru i wykorzystania
Kryteria oceniania
- ocena aktywności w trakcie zajęć
- ocena końcowej pracy pisemnej
5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje
4.5 – dobra i w niektórych obszarach bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje
4.0 – dobry poziom wiedzy, umiejętności i kompetencji
3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, braki i niedociągnięcia w niektórych zakresach o mniejszym znaczeniu
3.0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, w niektórych ważnych zakresach błędy i niedociągnięcia
2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, błędy faktograficzne, brak zrozumienia procesów i szerszych zjawisk
Literatura
C. Dahlhaus, Estetyka muzyki. Przeł. Z. Skowron. Warszawa 2007.
E. Fubini, Historia estetyki muzycznej. Przeł. Z. Skowron. Kraków 1997.
R.D. Golianek, Muzyka programowa XIX wieku. Idea i interpretacja. Poznań 1998.
N. Harnoncourt, Dialog muzyczny. Rozważania o Monteverdim, Bachu i Mozarcie, przeł. M. Czajka, Warszawa 1999.
K. Kozłowski, Opera i dramat muzyczny. Poznań 2006.
Muzyka w literaturze. Antologia polskich studiów powojennych, red. A. Hejmej, Kraków 2002.
D. Ratajczakowa, W krysztale i w płomieniu. Studia i szkice o dramacie i teatrze, oprac. B. Koncewicz, Wrocław 2006 (tu: t.1: Teatrologia i dramatologia; Teatralność i sceniczność).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: