Edytorstwo naukowe - spec. wydawnicza 03-EN-12PDL

Zarys dziejów edytorstwa naukowego. Miejsce edytorstwa wśród nauk o literaturze. Tekstologia a edytorstwo naukowe.
Tekst i jego odmiany. Rodzaje przekazu tekstu. Przekazy autentyczne i nieautentyczne. Krytyka tekstu.
Warianty tekstu. Problem oceny przekazów, ich znaczenie dla ustalenia tekstu. Metoda stemmatyczna. Źródła i rodzaje skażeń tekstu. Emendacje i koniektury oraz granice ich dopuszczalności.
Rodzaje wydań naukowych i ich konstrukcja. Redakcyjne przygotowanie tekstu. Transliteracja, transkrypcja i modernizacja tekstu.
Praca nad tekstem, technika kolacjonowania przekazów. Aparat krytyczny i jego główne składniki.
Multimedia a wydawanie tekstów staropolskich. Podręczny warsztat edytora naukowego.
Edytorstwo naukowe w Polsce od schyłku XIX w. po czasy współczesne. Przegląd edycji.

Cele kształcenia

 zdobycie podstawowej wiedzy teoretycznej w zakresie edytorstwa naukowego dzieł literackich.  opanowanie elementów współczesnej wiedzy o tekstologii i krytyce tekstu.  poznanie cech swoistych edycji naukowych i ich odmianach.  poznanie metod tekstologicznych i ich przemian.  zapoznanie stanem i osiągnięciami edytorstwa europejskiego i polskiego (XIX – XXI w.).  wykształcenie umiejętności badawczych w zakresie edytorstwa naukowego.  zdobycie podstawowych umiejętności redaktora naukowych edycji tekstów literackich.

Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć

Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej

Kierunek studiów

filologia polska

Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK

Wykład połączony z dyskusją nad wybranymi przykładami

Nakład pracy studenta (punkty ECTS)

Poziom przedmiotu

I stopień

Rodzaj przedmiotu

obowiązkowe

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2019/SL:

Katarzyna Krzak-Weiss

W cyklu 2018/SL:

Krzysztof Skibski

Efekty kształcenia

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:
- posługiwać się podstawową terminologią z zakresu tekstologii oraz edytorstwa naukowego
- prowadzić dialog ze specjalistami z dziedziny tekstologii i edytorstwa naukowego, określić cechy edycji krytycznej i rozróżnić jej odmiany
- rozróżnić i scharakteryzować poszczególne etapy pracy edytora naukowego nad tekstem i jego przekazami
- potrafi dostrzegać różne przypadki i odmienne sposoby postępowania tekstologicznego
- posiada zasób wiadomości na temat kompendiów wiedzy o edytorstwie oraz wzorcowych edycjach krytycznych

Kryteria oceniania

Ocenie podlega:
 obecność na zajęciach
 aktywny udział w zajęciach
 egzamin

Literatura

 Długosz-Kędziora M., Wach M., Zarys edytorstwa, Sandomierz 1997.
 Dunin J., Wstęp do edytorstwa. Cz. 1. Łódź 2005.
 Garbal Ł., Edytorstwo. Jak wydawać współczesne teksty literackie. Warszawa 2011.
 Goliński Z., Edytorstwo – tekstologia. Przekroje. Wrocław 1969.
 Z. Goliński, Edytorstwo naukowe tekstów literackich. Stan obecny i potrzeby, [w:] Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów..., red. T. Michałowska i in., Warszawa 1996.
 Górski K., Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich. Wyd. 3 uzup. i popr. Toruń 2011.
 Grześkowiak R., Barokowy tekst i jego twórcy. Studia o edycji i atrybucji poezji „wieku rękopisów”. Gdańsk 2003.
 Karpiński, Tekst staropolski. Studia i szkice o literaturze dawnej w rękopisach. Warszawa 2003.
 Loth R., Podstawowe pojęcia i problemy tekstologii i edytorstwa naukowego. Warszawa 2006.
 Reynolds L. D., Wilson N. G., Skrybowie i uczeni. O tym w jaki sposób antyczne teksty literackie przetrwały do naszych czasów. Przeł. P. Majewski. Warszawa 2008.
 Starnawski J., Praca wydawcy naukowego. Wyd. 2 posz., Wrocław 1992
Tazbir J., Edytorskie potknięcia. Gdańsk 1997.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 03-EN-12PDL w USOSweb